تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری

معمولاً در اکثر منابع آموزشی و حتی تحلیلی تمایزی بین سرمایه‌گذار و معامله‌گر قائل نمی‌شوند . اما آیا واقعاً این دو یک معنی دارند و هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند؟ بایستی گفت که اگر مسئله زمان را نادیده بگیریم , هر دو رویکرد سرمایه‌گذاری و معامله‌گری یک معنی خواهند داشت .

اما در دنیای واقعی سرمایه‌گذاری و معامله‌گری دو روش کاملاً متفاوت برای منتفع شدن از بازارهای مالی هستند . گاهی اوقات افراد تازه‌وارد نمی‌توانند این دو مفهوم را از یکدیگر تشخیص دهند و حتی در معاملات و یا سرمایه‌گذاری های خود هم دچار مشکل می‌شوند .

بارها دیده شده که فرد تازه‌وارد برای کسب سود از نوسانات بازار در بازه زمانی کوتاه وارد معامله شده , ولی با ورود معامله به محدوده زیان دهی , از بستن معامله خودداری کرده و در پاسخ گفته است که “ این یک معامله بلندمدت است , نه کوتاه‌مدت و بهتر است که کمی صبر کند تا بازار برگردد . ”

هر فردی با ورود به بازارهای مالی می بایست ابتدا رویه خویش را معلوم نماید . درصورتی که شخص تازه‌وارد نداند که بایستی به روش سرمایه‌گذار عمل نماید یا این که به روش یک معامله‌گر , با تناقض‌ها و ایرادات مهلکی در فن خویش مواجه خواهد شد .

به‌طور نمونه احتمالا حالت بنیادی یک میزان دارایی مالی برای سرمایه‌گذاری یک‌ساله عالی باشد , البته آیا می‌توان از حالت بنیادی عالی برای ورود به داد و ستد چنددقیقه‌ای به کار گیری کرد؟

سرمایه‌گذاری

انگیزه از سرمایه‌گذاری گرفتن تدریجی گنج در یک مقطع بلندمدت است و معمولاً سرمایه‌گذاران با خرید و محافظت دارایی‌های مالی گنج خویش را ارتقا می دهند .

معمولاً گنج سرمایه‌گذاران مشتمل بر سبدی از سهام , سندها قرضه , ارزهای فرنگی , طلا و جواهرات و … میگردد . سرمایه‌گذاران با سرمایه‌گذاری دوباره سودهای حاصله از نرخ منفعت مرکب برای ارتقا پرسرعت گنج خویش به کار گیری می‌نمایند .

گه گاه حادثه می‌ افتد که سرمایه‌گذار , سهام یا این که یک میزان دارایی مالی را به بازه زمانی چندین سال و احتمال دارد چه بسا تعدادی ده سال حفظ نماید .

بازارها مدام در نوسان می‌باشند و به همین خاطر سرمایه‌گذاران از ورود به بازارهای نزولی دوری می کنند و هنگامی که ارزش بودجه آن ها کاهش مییابد , به آرزو اینکه قیمت‌ها مجدد ارتقا خواهند یافت و ضررها جبران خواهند شد در بازار میمانند .

معمولاً دقت حیاتی سرمایه‌گذاران به مساله بنیادی است و شایسته ترین روش برای عمل به‌عنوان سرمایه‌گذار نیز به کار گیری از تحلیل‌های بنیادی است .

معامله‌گری

درمقابل معامله‌گری دربرگیرنده خریدوفروش‌های مکرر در بازارهای مالی میگردد و انگیزه دارای اهمیت معامله‌گر کسب سود بیشتر نسبت به روش‌های سرمایه‌گذاری ( خرید و نگه‌داری ) است .

درحالی‌که احتمالا سرمایه‌گذاران به بازدهی‌هایی مانند ۱۰ یا این که ۲۰ درصد هر ساله راضی باشند , معامله‌گران عملکرد میکنند تا به سودهای ۱۰ درصدی ماهانه دست یابند .

راهکار مهم در معامله‌گری , خرید در قیمت‌های ذیل و فروش در قیمت‌های بالاست . عکس این راهکار نیز کاربرد دارااست . یعنی معامله‌گر در قیمت‌های بالا مبادرت به فروش میکند و در قیمت‌های پایین‌تر مبادرت به بازخرید بودجه میکند .

در معامله‌گری از فرمان حد ضرر و زیان برای محدود کردن ضرروزیان داد و ستد به کار گیری می شود . شایسته ترین روش برای کار به‌عنوان معامله‌گر , به کارگیری از تحلیل‌های تکنیکال است .

علاوه بر این , معامله‌گری سبک‌های مختلفی داراست . به‌طور نمونه عده‌ای از معامله‌گران بلندمدت کار می نمایند و احتمال دارد داد و ستد خویش را ماه‌ها و احتمال دارد سالیان گشوده نگه دارا هستند .

جور دوم معامله‌گران موج‌سوار میباشند و معمولاً داد و ستد را از تعدادی روز تا یک سری هفته گشوده نگه می‌دارند . گونه سوم معامله‌گران روزمره میباشند و معمولاً معاملات خویش را در کمتر از ۲۴ ساعت می‌بندند .

جور چهارم نیز اسکالپر ها میباشند که خرید و فروش را از یک سری ثانیه تا یک‌سری دقیقه گشوده نگه می‌دارند . همه معامله‌گران تکنیکال در یکی‌از این چهار مدل قرار میگیرند .

بهترین بروکر فارکس در آمریکا بهترین بروکر فارکس در ایران بهترین بروکر فارکس کدام است بهترین بروکر های فارکس تحلیل تجربی استراتژی معاملاتی سرمایه گذاری مبتنی بر بازده تحلیل طلا فارکس

اغلب معامله‌گران بر اساس عواملی مثل میزان سرمایه , ساعات زمانی که می‌توانند معامله نمایند , سطح تجربه و میزان ریسک قابل تحمل یکی‌از چهار روش بالایی را برای معامله‌گری گزینش مینمایند .

باید دقت داشت که نیز معامله‌گران و نیز سرمایه‌گذاران در ادامه کسب سود از بازار میباشند . البته سرمایه‌گذاران در‌پی کسب سودهای بزرگ در عصر هنگامی بلندمدت میباشند و انگیزه مهم آنان خرید و مراقبت بودجه است .

ولی معامله‌گران می‌خواهند از افزایش و کاهش قیمت‌ها سود ببرند و در کمترین زمان ممکن با سود از بازار خارج شوند و به سودهای کم ولی مکرر فکر می‌کنند .

تفاوت ترید و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چیست؟

اصطلاح «سرمایه‌گذاری» و «تریدینگ» با اینکه تفاوت‌های کلیدی زیادی باهم دارند، معمولا به اشتباه و به جای یکدیگر به کار برده می‌شوند. هدف از سرمایه‌گذاری، جمع کردن سود در میان مدت و بلند مدت است؛ در صورتی که منظور از تریدینگ، کسب درآمد سریع در کوتاه مدت است. در این مقاله از ارز تودی قرار است به بررسی اصول سرمایه‌گذاری و تریدینگ و همچنین اصلی‌ترین شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو اصطلاح ارز دیجیتال بپردازیم.

سرمایه‌ گذاری چیست؟

سرمایه‌گذاری (Investing)، به زبات ساده یعنی استراتژی خرید و نگه داشتن دارایی‌ها در مدت زمان طولانی و یکی از روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود. ممکن است یک سرمایه‌گذار دارایی خود را به مدت ۱۰ سال هم نگه دارد. هدف از سرمایه‌گذاری افزایش قیمت دارایی‌ها با گذشت زمان است که بعد از مدت طولانی سود زیادی را برای سرمایه‌گذار به ارمغان می‌آورد. البته مدت زمانی که یک فرد پولی را سرمایه گذاری می‌کند، به اهداف مالی او بستگی دارد. برای مثال، فردی که برای بازنشستگی پس انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۲۰ سال یا بیشتر برای این کار داشته باشد. از طرف دیگر، شخصی که برای پیش‌ پرداخت خانه پس‌انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۵ ساله‌ای داشته باشد.

در سرمایه‌گذاری یک اصل اساسی و مهم وجود دارد که می‌گوید:

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

این قانون به نام قانون «مبادله ریسک و بازده» شناخته می‌شود؛ ریسک یعنی «بازدهی واقعی» برای سرمایه‌گذار از «بازدهی پیش‌بینی شده» آن متفاوت خواهد بود. افق زمانی طولانی به سرمایه‌گذار، فرصت‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری‌های بهتر با ریسک بیشتر ارائه می‌دهد. دلیل آن هم این است که آن‌ها فرصت بهتری برای آرام شدن شرایط نابسامان بازار خواهند داشت.

اگر یک سرمایه‌گذار افق زمانی کوتاه‌تری دارد، باید در انتخاب‌های خود محتاط‌ باشد، چرا که ممکن است به اهداف مالی خود نرسد. این واقعیت که بازار‌های مالی در کوتاه مدت افزایش و کاهش می‌یابد، توسط اکثر سرمایه‌گذاران پذیرفته شده است. در نتیجه، آن‌ها مکررا زمان‌های عملکرد ضعیف را پشت سر می‌گذارند به این‌ امید که ارزش دارایی‌ها در نهایت افزایش یابد و هرگونه ضرر کوتاه‌مدت جبران شود.

آشنایی با شیوه‌های سرمایه گذاری

به‌طور کلی،‌ دو شیوه کلی برای انجام سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد:

۱. سرمایه‌گذاری فعال

سرمایه‌گذاران از استراتژی سرمایه‌گذاری فعال (Active Investing) برای خرید و فروش فعال دارایی‌های موجود در سبر خرید خود با هدف شکست دادن شاخص معیار در طول زمان استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار فعال در بازار سهام، ۳۰ عدد سهام به‌‌خصوص را خریداری می‌کند تا بازدهی شاخص S&P ۵۰۰ (شاخص بازار سهام که از ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکایی تشکیل شده است) افزایش یابد.

۲. سرمایه‌گذاری غیرفعال

هدف از سرمایه گذاری غیرفعال (Passive Investing) پیروی از عملکرد یک بازار یا شاخص معیار در طول زمان است. سرمایه‌گذاران در این استراتژی دارایی‌های خاصی را برای پرتفوی خود انتخاب نمی‌کنند؛ در عوض، آن‌ها پول خود را در صندوق‌های مشخصی مانند صندوق‌های قابل معامله (ETF) یا صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی که سعی می‌کنند عملکرد بازار را دنبال کنند، قرار می‌دهند.

تریدینگ چیست؟

تریدینگ (Trading)، برخلاف سرمایه‌گذاری یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است. تریدر‌ها معمولا دارایی‌های خود را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند. این افراد معمولا از افزایش و کاهش ارزش دارایی‌ها سود می‌برند در حالی که سرمایه‌گذاران تنها از افزایش ارزش دارایی سود می‌برند. از سوی دیگر معامله‌گران به‌جای تمرکز بر احتمالات رشد بلندمدت دارایی مانند سرمایه‌گذاران، بر روی مسیر بعدی که انتظار می‌رود قیمت دارایی پیش برود تمرکز می‌کنند و سعی می‌کنند از آن حرکت قیمت سود ببرند.

سرمایه‌گذاران معمولا منتظر می‌مانند تا روند ضعیف یک بازار بهبود یابد و به رشد خود ادامه دهد، اما تریدر‌ها از ویژگی «حد ضرر» یا Stop Loss برای خارج شدن از یک معامله زیان‌آور استفاده می‌کنند. این کار به حفظ سرمایه کمک خواهد کرد. برخلاف سرمایه‌گذار که ممکن است سهام یا صندوقی را بخرد و آن را فراموش کند، یک تریدر باید به طور مداوم تغییرات بازار را دنبال و سرمایه‌ خود را حفظ کند.

شیوه‌های تریدینگ

تریدر‌های از سبک‌های معاملاتی مختلفی استفاده می‌کنند، برخی از این سبک‌ها در ادامه آورده شده است:

۱. اسکالپینگ

اسکالپینگ (Scalping) به سیستم معاملاتی گفته می‌شود که تریدر برای کسب سود‌های متوالی هر چند ناچیز از آن استفاده می‌کند. یعنی نگه داشتن یک موقعیت معاملاتی در مدت زمان کوتاه، چند دقیقه یا حتی کمتر.

۲. معاملات روزانه

معاملات روزانه (Day trading) نوعی معامله است که در آن موقعیت‌های معاملاتی را در یک روز باز و بسته می‌کنید؛ بستن معامله قبل از پایان بازار، احتمال رسیدن اخبار بد یک شبه را کاهش می‌دهد.

۳. معامات پوزیشن

هدف از معاملات پوزیشن (Position trading) سود بردن از تغییرات قیمتی که غالب هستند، است. زمانی که قیمت یک دارایی در یک جهت و در یک دوره زمانی طولانی حرکت کند، به آن روند می‌گویند.

۳. معاملات سوئینگ

به جای تعیین شروع و پایان روند قیمت، هدف معاملات نوسانی یا سوئینگ (Swing trading) تمرکز بر تغییرات بیشتر قیمت است. موقعیت‌ها ممکن است برای روز‌ها تا هفته‌ها با این روش حفظ شوند.

سوشیال تریدینگ چیست؟

سوشیال تریدینگ (Social Trading) نوع جدیدی از ترید کردن است که به کاربران امکان می‌دهد از تاکتیک‌های معاملاتی تریدر‌های باتجربه‌تر برای سرمایه گذاری خود استفاده کنید. برخی از پلتفرم‌ها از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند؛ در این پلتفرم‌ها تریدر‌های مختلف در سراسر جهان با یکدیگر ارتباط می‌گیرند و در مورد تحلیل‌ها بحث می‌کنند. ویژگی کپی کردن (Copy Trade) روش معاملاتی سایر تریدر‌ها یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های سوشیال تریدینگ است.

مزایای سوشیال تریدینگ

• به افرادی که اطلاعاتی کمی در مورد بازار مالی دارند کمک می‌کند تا دنبال کردن افراد با تجربه سود کنند. آن‌ها می‌توانند با این افراد ارتباط بگیرند و از آن‌ها برای رشد و یادگیری استراتژی معاملاتی خود کمک بخواهند.
• کار با یکدیگر و به اشتراک‌گذاری‌ ایده‌ها به تریدر‌ها اجازه می‌دهد تا عملکرد خود را به طور بالقوه افزایش دهند.
• در زمان بسیاری از ترید‌های دیگر صرفه‌جویی می‌شود، چرا که آن‌ها همه چیز را به اشتراک می‌گذارند.
• می‌توان از آن در طیف گسترده‌ای از کلاس‌های دارایی مختلف از جمله سهام، ETF، ارز‌ها، کالا‌ها و ارز‌های دیجیتال استفاده کرد.

تفاوت‌های تریدینگ و سرمایه‌ گذاری

جدا از تفاوت‌هایی که بالاتر اشاره کردیم، تریدینگ و سرمایه‌گذاری چند تفاوت اصلی دیگری نیز باهم دارند:

بازار‌های مالی

بازار سهام (Stock) محبوب‌ترین نوع دارایی در بین سرمایه‌گذاران است. این نوع بازار‌ها نشان دهنده سرمایه‌گذاری یک شخص در یک شرکت است؛ معمولا گزینه‌ی مناسبی برای سرمایه‌گذاری بلند مدت محسوب می‌شود. از لحاظ تاریخی، سهام در بلندمدت بازدهی بسیار خوبی را به سرمایه‌گذاران ارائه کرده است. برای مثال، شاخص S&P ۵۰۰ از زمان ایجاد آن در سال ۱۹۲۶، هر سال به طور متوسط حدود ۱۰ درصد افزایش یافته است. این نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها مانند اوراق قرضه و پس انداز نقدی بازدهی بیشتری را نشان می‌دهد.

سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام فردی (مانند اپل، آمازون و مایکروسافت) را خودشان انتخاب کنند. برخی دیگر نیز از صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) برای سرمایه‌گذاری در بازار سهام استفاده می‌کنند. سرمایه‌گذاران سایر دارایی‌ها را جهت افزایش بازدهی به پرتفوی خود اضافه می‌کنند. برای مثال، یک سرمایه‌گذار می‌تواند علاوه صندوق‌ها مالک کالا‌هایی مانند طلا نقره و حتی ارز‌های دیجیتال باشد. اما ترید‌ها نسبت به سرمایه‌گذاران در زمینه‌های بیشتری فعالیت می‌کنند. تریدر معمولا اطلاعات و دانش کافی در بازار سهام، شاخص، ارز‌ها و کالای دیگر دارند. به طور کلی، از آنجایی که کار تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری تریدر‌ها با نوسانات است، معمولا از بازار‌های بی‌ثبات‌تر استفاده می‌کنند.

تریدر‌های برای معامله معمولاً از یک CFDs استفاده می‌کنند، اما سرمایه‌گذاران معمولاً دارایی‌ها را به طور کامل خریداری می‌کنند. CFD‌ها ابزار‌های مالی هستند که به ترید‌ها اجازه می‌دهد از تغییرات قیمت یک دارایی بدون نیاز به داشتن آن سود ببرند. علاوه بر این، تریدر‌ها می‌توانند با استفاده از CFD و اهرم، مدیریت بهتری بر دارایی خود داشته باشند. برای مثال، با استفاده از لورج دو برابر، یک تریدر ممکن است دارایی به ارزش ۵۰۰۰ دلار را با سرمایه گذاری ۲۵۰۰ دلاری مدیریت کند. با استفاده از لورج شما می‌توانید دارایی خود را چند برابر کنید. البته فراموش نکنید که در صورت نداشتن دانش کافی و استفاده از اهرم، ممکن است عکس این اتفاق بیفتد و از ارزش دارایی شما چند برابر کم شود.

تحقیق و تحلیل

یکی دیگر از تفاوت‌های بین تریدر و سرمایه‌گذار، نحوه تحقیق و تحلیل‌های آن‌ها از بازار است. سرمایه‌گذاران معمولا بر روی تحلیل‌های بنیادی تمرکز می‌کنند. در این نوع، یک سرمایه‌گذار تمام جوانب یک دارایی را مورد بررسی قرار می‌دهد. برای مثال، برای تعیین ارزش خرید سهام، سرمایه‌گذار رشد اخیر فروش و درآمد شرکت، ترازنامه آن، خطر رقبا و پیشینه اقتصادی را بررسی می‌کند.

در صورتی که تریدر‌ها بیشتر به تحلیل‌های تکنیکال می‌پردازند. در این نوع تحلیل تریدر‌ها به مشاهده نمودار‌های قیمت و تجزیه و تحلیل روند‌ها، الگو‌ها و نشانه‌ها می‌پردازند تا پیش‌بینی کنند که قیمت ارز دیجیتال یا یک دارایی در آینده چگونه حرکت می‌کند. به بیان بهتر تحلیل تکنیکال، بر پایه تاریخچه حرکات یک دارایی است که برای پیش‌بینی تغییرات قیمت در آینده استفاده می‌شود.

سه استراتژی رایج تحلیل تکنیکال به شرح زیر است:

معاملات روند

این رویکرد به دنبال کسب درآمد از طریق تجزیه و تحلیل روند قیمت یک دارایی است. زمانی که یک معامله‌گر آن را با معامله در همان جهت روند شناسایی کرد، ممکن است سود بردن از یک روند امکان‌پذیر باشد.

خط مقاومت و حمایت

در این استراتژی تریدر‌ها با یافتن سطوح حمایت و مقاومت یک دارایی سود می‌کنند. سطحی در نمودار که سقوط قیمت دارایی به آن دشوار است، به عنوان حمایت شناخته می‌شود. سطح مقاومت نقطه‌ای است که در آن قیمت یک دارایی به سختی افزایش می‌یابد. پس از یافتن این مکان‌ها، معامله‌گران می‌توانند با وارد کردن معاملات اسپات که احتمال معکوس شدن قیمت دارایی وجود دارد، سود ببرند.

معاملات شکست مقاومت

تریدر با این استراتژی می‌تواند با پیدا کردن دارایی‌هایی که از سطوح حمایت یا مقاومت ثابت عبور کرده‌اند سود کسب کند. شکست‌ها ممکن است سیگنال‌های قدرتمندی باشند، به‌ویژه زمانی که توسط سایر شاخص‌های تحلیل تکنیکال تأیید شوند.

ریسک و مدیریت آن

هر نوع کسب درآمدی که به وسیله این دو روش باشد، قطعاً با خطراتی همراه است. از این رو، هم سرمایه‌گذار و هم تریدر باید اطلاعات کافی در مورد نحوه مدیریت سرمایه و ریسک داشته باشند. خطرات اصلی که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک بازار: به موقعیتی که یک بازار ارزش خود را از دست بدهد، ریسک بازار گفته می‌شود.
• ریسک خالص: ارزش یک دارایی خاص، مانند یک سهام یا یک ارز دیجیتال، کاهش یابد.

هر سرمایه‌گذار می‌تواند با استفاده از سهام مختلف در سبد خرید خود، جلو ضرر خود را بگیرد. این عمل توزیع پول بین انواع سرمایه‌گذاری‌ها به منظور جلوگیری از وابستگی بیش از حد به یک دارایی یا اوراق بهادار است. چرا که پرتفویی که شامل طیف وسیعی از دارایی‌ها است، ریسک کمتری نسبت به پرتفویی دارای یک سهام یا دارایی دیجیتال دارد. خطرات اصلی که تریدر‌ها با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک نوسان: ریسک نوسانات به خطرات ناشی از تغییرات کوتاه مدت قیمت اشاره دارد.
• ریسک اهرمی: ریسک استفاده از اهرم به عنوان ریسک اهرمی شناخته می‌شود. در حالی که اهرم ممکن است به شما کمک کند پول بیشتری کسب کنید، همچنین می‌تواند منجر به ضرر و زیان شما شود.

معامله گران می‌توانند از استراتژی‌های مدیریت ریسک زیر استفاده کنند:

• انتخاب اندازه مناسب برای نقش خود
• تنظیم توقف ضرر برای به حداقل رساندن تلفات
• اجتناب تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری از استفاده بیش از حد از لوریج

تریدینگ یا سرمایه گذاری؟ کدام بهتر است؟

هر دو مزایا و معایب خود را دارند. هیچ استراتژی برتری از دیگری وجود ندارد. هر دو نشان داده‌اند که استراتژی‌های مؤثری برای بهره‌مندی از بازار‌های مالی جهانی هستند. انتخاب هر یک از این دو به هدف و معیار برمی گردد؛ برخی از این اهداف عبارتند از:

• اهداف مالی شما
• ریسک‌پذیری شما
• دانش شما از یک بازار خاص یا نوع دارایی
• میزان تلاشی که می‌خواهید برای تحقیق و پیگیری سرمایه‌گذاری‌های خود صرف کنید.
• مقدار پولی که برای شروع دارید.

سوالات متداول

سرمایه‌گذار کیست؟

سرمایه‌گذار شخصی است که بر اساس تحلیل‌های بنیادی، دارایی خود را در یکی از بازارهای مالی به مدت زمان طولانی نگه داری می‌کند.

تریدینگ یا معامله‌گری چیست؟

یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است؛ در این استراتژی تریدرها دارایی‌ها را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری مورد نظر خود را کسب می‌کنند.

کسب سود از طریق سرمایه‌گذاری بهتر است یا تریدینگ؟

هر دو استراتژی معایب و مزایای خود را دارند و نمی‌توان گفت کدام بهتر است. در نتیجه باید بر اساس اهداف مالی، ریرسک‌پذیری، اطلاعات و دانش و در نهایت سرمایه اولیه یکی از این موارد را انتخاب کنید.

نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی نوشته شده و آکادمی ارز دیجیتال ارزتودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات افراد یا عواقب مالی آن ندارد.

معامله گری

معامله گری در بورس به پروسه خرید و فروش سهام در بازار گفته می شود. که این تعریف بسیار کلی می باشد که در ادامه به شرح کامل آن می پردازیم.

معامله گری چیست؟

در فرهنگ لغت واژه معامله گر با واژه هایی همچون بازرگان، تاجر، کاسب و… تعریف شده است. می توان عنوان کرد که بصورت کلی افرادی که اقدام به خرید و تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری فروش کالا و خدماتی می کنند معامله گر هستند و به فرآیند خرید و فروشی که اتفاق می افتد معامله گری می گویند. این مطلب یک تعریف کلی از معامله گری بود که عنوان شد تا در ابتدا با مفهوم این کلمه آشنا شوید.

معامله گر

معامله گر یا تریدر شخصی که با فراگیری دانش کامل در حوزه بورس، قدرت تحلیل بازار و پیش بینی درست روند افزایش و کاهش قیمت ها اقدام به خرید و فروش سهام می کند.

معامله گری

وجود افراد متخصص در فرآیند تریدری و داشتن تبحر لازم باعث می شود که تصمیمات به موقع و درستی اتخاذ شود و بتوان به راحتی چه زمانی که بورس روند صعودی داشت و چه حتی زمانی که روند نزولی دارد بتوان معامله گری خوبی داشت و سود خود را از بازار بورس بدست آورد.

پادکست چگونه یک معامله گر موفق باشیم؟

مهندس حامد غلامی در این فایل صوتی به شما می گویند که چگونه یک معامله گر موفق باید پلن معاملاتی خود را ترسیم کند؟

اصولا چه زمانی باید معامله کرد و چه زمانی از بازار خارج شد؟

اصول و نکات مهم معامله گری

قبل از بیان نکات بسیار کاربردی معامله گری ابتدا می بایست با تفاوت فرد معامله گر سرمایه گذار آشنا شد. سرمایه گذاران معمولا افرادی هستند که چشم امیدشان به روند صعودی قیمت ها در بورس است.

آنها با هدف رسیدن به سود کلان سهمی را خریداری می کنند و منتظر رشد آن می شوند، در صورتی که خلاف این روند اتفاق بیفتد بطور معمول زیان می کنند و مجبور به فروش هرچه سریع تر سهام خود می شوند.

در مقابل معامله گر فردی است که با داشتن قدرت تحلیل بالا این قدرت را دارد که سود خود را از تغییر قیمت ها بدست بیاورد با این تفاوت که این تغییر قیمت شامل سود و نزول قیمت سهام می باشد.

بله درست متوجه شدید معامله گری فرآیندی است که در آن سهام دار سود خود را بتواند هم از نزول قیمت و هم از صعود قیمت ها بدست آورد. که در اصطلاحات بورسی به آن کسب سود از بازارهای دوطرفه ( روند نزولی قیمت ها – روند صعودی قیمت ها ) گفته می شود.

با توجه به توضیحاتی که مطرح شد باید گفت بزرگ ترین هدف معامله گری بدست آوردن سود از تغییر قیمت ها می باشد. همین امر باعث می شود که همواره معامله گران حرفه ای تمرکز خود را بر روی عوامل تکنیکال یه سهم می گذارند چرا که معتقدند همه چیز در قیمت لحاظ شده است.

انواع روش های معامله گری

Position Trading

ما با مفهوم ترید که همان معامله گری می باشد آشنا شدیم، پوزیشن تریدینگ طولانی ترین دوره معامله گری را شامل می شود، این بازه از ماهانه تا سالانه می تواند طول بکشد.

معمولا پوزیشن تریدرها مسلط به تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی هستند و در انجام خرید و فروش از این تحلیل ها استفاده می کنند. هدف اصلی در این روش از معامله گری رسیدن به سود از طریق روندهای بلند مدت می باشد که این امر باعث می شود که نوسانات در کوتاه مدت تاثیر گذار نباشد.

می توان پوزیشن تریدینگ را به سرمایه گذاری تشبیه کرد چرا که سرمایه گذار با خرید سهم و حفظ کردن آن در طولانی مدت قصد دارد با افزایش روندها کسب سود کند. با این تفاوت که در معامله گری به روش پوزیشن تریدینگ می توان هم از بازار صعودی و هم از بازار نزولی به سود رسید.

Swing Trading

در روش سوئینگ تریدر معاملات در بازه زمانی روزانه و هفتگی انجام می شود. تریدرهایی که از این روش در بازار بورس استفاده می کنند بطور معمول از تحلیل تکنیکال به جهت رفتار شناسی قیمت ها وبدست آوردن نقطه سود بهره می گیرند.

معامله گران در سوئینگ تریدر به محض رسیدن سهم به یک قیمت خاص که سود مورد نظرشان حاصل شده باشد اقدام به خروج از بازار خواهند کرد.

Day Trading

دی تریدینگ همانطور که از نام آن مشخص است معاملات بصورت روزانه صورت می گیرد. معامله گر با بهره گیری از روش تحلیل تکنیکال و بررسی روند قیمت ها در کمترین زمان فرصت دارد که تصمیم گیری کند و سهم خود را خرید و فروش کند.

از آنجایی که معاملات برای زمان های بسیار کوتاهی نگهداری می شوند موجب می شود که قیمت ها تغییرات بسیار زیادی نداشته باشند و معامله گران به کسب سودهای کم تمرکز کنند.

Scalp Trading

اسکالپ تریدر روش دیگری از انواع معامله گری می باشد که معامله گر ( تریدر ) در یک دوره معاملاتی تقدام به خرید و فروش چندین و چند سهم می کند. در اسکالپ تریدر کمترین دوره زمانی تغییر قیمت ها برای انجام معامله استفاده می کنند.

سودی که معامله گرها از این روش بدست می آورند بسیار کم است بنابراین باید سهم های زیادی را معامله کنند تا در مجموع به سود مورد نظر خود برسند. در بین روش ها اسکالپ تریدر از پر ریسک ترین آنهاست چرا که معاملات با سودهای بسیار پایین و به تعداد بالا صورت می پذیرند و در این بین کافیست یک زیان بزرگ اتفاق بیفتد تا هر مقدار سودی که تریدر بدست آورده در چند دقیقه بطور کامل از دست بدهد.

High-Frequency Trading

معاملات پرتعداد سبک دیگری از معاملات سریع است که با استفاده از نرم‌افزارهای خاص و الگوریتم‌های پیچیده تحلیل بازار انجام می‌شود.این سبک معاملاتی توسط شرکت‌های بزرگ در بازارهای مالی بین‌المللی و با صرف هزینه‌های بسیار بالا انجام می‌شود.

معامله گری در بورس چیست؟

برای موفقیت در معامله گری بورس باید ابتدا به یادگیری مواردی همچون یادگیری مقدمات، روش‌های تحلیل، استراتژی‌های معاملاتی، پلتفرم‌های معاملاتی، متدهای مدیریت سرمایه، روش‌های حفظ ثروت و کسب سود و … بپردازید.

شاید در ابتدا تصور کنید آموزش و یادگیری مبانی و اصولی بورس و معامله گری زمان بسیار زیادی نیاز دارد، و شاید نتوانید در انتها موفق شوید.

اما زمان نباید برای شما اهمیت داشته باشد، مهم‌تر از هر چیزی، کیفیت و جامع بودن محتوای آموزشی است که زمان خود را به آن اختصاص می‌دهید. پس حتما قبل از شروع آموزش حسابی تحقیق و بررسی کنید و سعی کنید با پرس و جو از افرادی که این مسیر را با موفقیت طی کرده‌اند، بهترین دوره آموزشی معامله گری را پیدا کرده و مطمئن باشید با پایان یافتن دوره قطعا می توانید به عنوان یک معامله گر حرفه ای آغاز به فعالیت نمایید.

3 اصل طلایی موفقیت در معامله گری بورس

پیش بینی قیمت

پیش‌بینی قیمت یعنی تشخیص اینکه بازار کاهشی خواهد بود یا افزایشی. پاسخ به این سوال که آیا باید خرید یا فروخت نیز در گرو این پیش‌بینی است. اگر پیش‌بینی اشتباه باشد هیچ‌کار دیگری نیز در ادامه موثر نخواهد بود.

تاکتیک های زمان بندی معامله

در بسیاری مواقع، ممکن است جهت حرکت قیمت را درست پیش‌بینی کرده باشیم ولی به علت زمان‌بندی نادرست دچار ضرر و زیان شویم. زمان‌بندی به‌طور ذاتی یک نوع روش تکنیکال است.

بنابراین حتی اگر براساس تحلیل فندامنتال اقدام به معامله شود، در این مورد یعنی تعیین زمان ورود و خروج از بازار باید از ابزارهای تکنیکال کمک گرفت.

مدیریت مالی

یعنی نحوه تخصیص و تقسیم‌ بندی سرمایه که شامل مباحثی چون پرتفوی، تنوع سرمایه‌گذاری در هر بخش، درجه مدیریت ریسک‌ در بازار بورس، تعیین حدضرر، نسبت ریسک به سود، تصمیم‌گیری پس از طی دوره‌های موفق تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری یا ناموفق معامله و نیز محافظه‌کارانه یا تهاجمی بودن معاملات است.

ساده‌ترین راه برای خلاصه‌بندی این عناصر مختلف این است که بگوییم پیش‌بینی قیمت یعنی اینکه چه کاری کنیم ( خرید یا فروش ) زمان‌بندی یعنی تصمیم‌گیری در مورد زمان انجام معامله و مدیریت مالی یعنی اینکه به چه نحو این معامله را انجام دهیم.

شناخت نقاط ضعف معامله گران

نقطه ضعف معامله گران شکست خورده

نداشتن روش معاملاتی مشخص

معامله گرانی که ضرر می کنند اعداد مهم و کلیدی را نمی‌دانند. آنها به مفاهیم حمایت و مقاومت توجه نمی‌کنند و با الگوها و نمودارها بیگانه‌اند. باید بدانید که یک معامله‌گر در صورت نداشتن استراتژی یا روش معاملاتی ثابت و مشخص محکوم به شکست است.

عدم وجود استراتژی مشخص و ثابت، باعث می شود معامله‌گر پس تجربه چندین معامله با ضرر، کم کم به این نتیجه برسد که باید از بازار خارج شد. با مطالعه و یادگیری درست، داشتن روش معاملاتی مشخص و نیز داشتن مدیریت احساسی می‌توان به نتایج خوب رسید.

نداشتن درک درست از عملکرد بازار

شما در واقع در بازار بورس در کنار هزاران معامله گر حرفه ای و با تجربه فعالیت می کنید. بسیاری از معامله گران حرفه ای نه تنها بسیار هوشیارند و برای خود کوهی از تجربه هستند، بلکه ثروتمند هم هستند.

شما برای موفقیت باید با دقت و به درستی آموزش های دوره معامله گری بازار بورس را بگذرانید و آمادگی مبارزه داشته باشید.

ریسک بیش از حد در یک معامله

تریدر بلند پرواز کسی است که بیشتر از 10 درصد حساب معاملاتی خود وارد یک سهم می‌شود. معامله گران منطقی مفهوم ریسک را به خوبی درک کرده و پیش از آنکه در مورد سود آن فکر کنند، ابتدا ریسک را مدیریت می‌کنند.

در صورتیکه معامله‌ای آنها را به قبول ریسک زیاد سوق دهد، وارد آن نمی‌شوند. موافقان این نظریه و معامله‌گران منطقی ریسک خود را زیر 2 درصد حساب معاملاتی خود قرار می‌دهند. این کار به آنها توانایی این را می‌دهد که اگر چندین معامله پشت سر هم آنها هم با ضرر همراه شد آسیبی نبینند.

عدم آمادگی ذهنی

روانشناسی بازار یکی از مباحث مهم معامله‌گری است و حال آنکه اکثر مردم اهمیت آن را ندانسته و از این رو از ذهن آماده جهت انجام معامله برخوردار نیستند. وقتی سهامی را می‌خرید و در واقع سرمایه تان را وسط می‌گذارید، ترس، طمع و سایر احساسات عاطفی، معامله کردن را برای شما سخت می‌کند.

آشنایی با برنامه معاملاتی

برنامه معاملاتی در واقع به شخصیت و نگرش ذهنی شما بستگی دارد. بطور مثال فردی که ریسک پایین تری در معاملات دارد، طبیعتا سود بسیار کمتری بدست می آورد. چون شخصیت و تجربه افراد نسبت به پول و بازارهای مالی متفاوت است پس بنابراین باید برنامه معاملاتی متفاوتی داشته باشند.

در بازارهای مالی افراد معمولا به دو حالت سود می کنند:

حالت اول: شانسی و تصادفی

در این حالت معملا فرد سرمایه گذار به تازگی به این بازار ورود کرده و بر حسب تصادف و یا شانس سود های کمی بدست می آورد.

حالت دوم: برنامه معاملاتی

برنامه معاملاتی در واقع شامل مدیریت سرمایه – مدیریت ریسک – استراتژی معاملاتی – روانشناسی بازار

و… می باشد که هر کدام مباحث مفصلی هستند که در بخش های مختلف سایت به آن پرداخته شده است. اگر قصد دارید جز معامله گران موفق باشید و بصورت مستمر از بازارهای مالی سود کسب کنید، باید یک برنامه معاملاتی بسیار منظم داشته باشید.

سرمایه گذاری یا ترید ؟

سرمایه گذاری در مقابل معامله گری یا همان ترید تفاوت چیست؟

سرمایه گذاری و ترید دو روش کاملاً متفاوت برای تلاش برای سودآوری در بازارهای مالی است.

هم سرمایه گذاران و هم معامله گران از طریق مشارکت در بازار تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری به دنبال سود هستند.

به طور کلی ، سرمایه گذاران از طریق خرید و نگهداری به دنبال بازده بیشتر در یک دوره طولانی هستند.

برعکس ، معامله گران از مزایای افزایش و نزولی بازارها برای ورود و خروج از موقعیت ها در بازه زمانی کوتاهتر بهره می برند و سودهای مکرر و کوچکتر می گیرند.

سرمایه گذاری رویکردی طولانی مدت به بازارها دارد و غالباً در مواردی مانند حساب بازنشستگی اعمال می شود.
معاملات شامل استراتژی های کوتاه مدت برای به حداکثر رساندن بازده روزانه ، ماهانه یا سه ماهه است.
سرمایه گذاران احتمالاً زیان های کوتاه مدت خود را از دست می دهند ، در حالی که معامله گران تلاش می کنند معامله هایی انجام دهند که بتواند به آنها کمک کند تا از نوسان بازارها به سرعت سود ببرند.

سرمایه گذاری

هدف از سرمایه گذاری ایجاد تدریجی ثروت در مدت زمان طولانی از طریق خرید تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری و نگهداری سبدهای سهام ، صندوق های سرمایه گذاری ، اوراق قرضه و سایر ابزارهای سرمایه گذاری است.

سرمایه گذاران اغلب سود خود را از طریق ترکیب یا سرمایه گذاری مجدد سود در سهام به سهام های خود را افزایش می دهند.

سرمایه گذاری ها اغلب برای یک دوره از سالها یا حتی چند دهه برگزار می شوند و از مزایایی مانند سود ، سود سهام و تقسیم سهام در طول مسیر استفاده می کنند. در حالی که بازارها به طور اجتناب ناپذیری در حال نوسان هستند ، سرمایه گذاران روند نزولی را "منتهی می کنند" با این انتظار که قیمت ها دوباره برگردند و در نهایت خسارات بازیابی شوند. سرمایه گذاران معمولاً بیشتر درگیر مبانی بازار مانند نسبت قیمت به درآمد و پیش بینی مدیریت هستند.

هر کسی که بیمه بازنشتگی داشته باشد یا مقداری پول را به طور ماهانه در حسابی جمع اوری کند در حال سرمایه گذاری است ، حتی اگر به طور روزانه عملکرد دارایی های خود را ردیابی نکند. از آنجا که هدف رشد حساب بازنشستگی در طی دهه ها است ، نوسانات روزمره صندوق های سرمایه گذاری مختلف از رشد مداوم در یک دوره طولانی اهمیت کمتری دارد.

معامله گری یا ترید

معاملات یک تریدر شامل معاملات مكرر مانند خرید و فروش سهام ، كالاها ، جفت ارز یا سایر ابزارها می شود.

هدف این است که بازدهی کسب کنید که نسبت به سرمایه گذاری خرید و نگهداری بهتر باشد.

در حالی که ممکن است سرمایه گذاران با بازده سالانه 10 تا 15 درصد راضی باشند ، معامله گران ممکن است هر ماه به دنبال بازده 10 درصدی باشند.

سود تجارت از طریق خرید با قیمت کمتر و فروش با قیمت بالاتر در مدت زمان نسبتاً کوتاهی حاصل می شود.

عکس این نیز صادق است که در مواقع مختلف فرق می کند: سود تجاری می تواند از طریق فروش با قیمت بالاتر و خرید برای پوشش دادن در قیمت پایین تر (معروف به "Short") برای سود در بازارهای در حال سقوط باشد.

در حالی که سرمایه گذاران در حال خرید و نگهداری و منتظر موقعیت های کم سودتر هستند ، معامله گران و تریدر به دنبال کسب سود در یک بازه زمانی مشخص هستند و اغلب از یک دستور توقف ضرر محافظ برای بسته شدن خودکار موقعیت های از دست رفته در سطح قیمت از پیش تعیین شده استفاده می کنند.

معامله گران اغلب از ابزارهای تجزیه و تحلیل تکنیکال ، مانند میانگین متحرک و نوسانگرهای تصادفی برای یافتن تنظیمات معاملات با احتمال زیاد استفاده می کنند.

سبک یک معامله گر به بازه زمانی یا دوره نگهداری اشاره دارد که سهام ، کالاها یا سایر ابزارهای تجاری در آن خرید و فروش می شوند.

معامله گران به طور کلی در یکی از چهار دسته قرار می گیرند:

معامله گر موقعیت: موقعیت ها از ماه ها به سال ها برگزار می شود.
معامه گر سوینگ: موقعیت ها از روزها به هفته ها برگزار می شود.
معامله گر روز: موقعیت ها در طول روز فقط بدون موقعیت های یک شبه برگزار می شوند.
معامله گر Scalper: موقعیت ها برای چند ثانیه تا چند دقیقه بدون موقعیت یک شبه نگه داشته می شوند.

معامله گران معمولاً سبک تجارت خود را بر اساس عواملی از جمله اندازه حساب ، مدت زمانی که می توان به معاملات اختصاص داد ، سطح تجربه معامله گری، شخصیت و تحمل ریسک انتخاب می کنند.

در آخر به این اصل توجه داشته باشد که ، مدیریت سرمایه علت موفقیت دو گروه میتواند باشد.

10 بهترین صندوق درآمد ثابت برای سرمایه گذاری در آبان 1401

این روزها بحث سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری جذابیت زیادی برای علاقه مندان به حوزه سرمایه‌گذاری دارد. این نوع سرمایه‌گذاری به دلیل نقدشوندگی بالا، سود و بازده مناسب، امنیت سرمایه‌گذاری، عدم نیاز به دانش معامله گری در بازارهای مالی و . یکی از پرطرفدارترین روش‌های سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. در تعریف صندوق‌ سرمایه‌گذاری را می‌توان نوعی نهاد مالی برشمرد که دارایی افراد را برای سرمایه‌گذاری‌ در بازار‌های مختلف جذب می‌کند و به تناسب سرمایه هر فرد سود مناسب پرداخت می‌کند. برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری باید ابتدا با انواع صندوق‌ها و نحوه فعالیت هر کدام آشنا شده و سپس به یادگیری روش انجام معاملات بپردازید. پس با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.

معرفی 10 بهترین صندوق درآمد ثابت

صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت فارابی دوم

تخصیص سود روز شمار ۲۱ درصد و معاف از مالیات

اتصال حساب بانکی هر شخص به پینوست با قابلیت سرمایه‌گذاری خودکار

امکان تنظیم پس‌انداز دوره‌ای

کسب سود روزشمار با اتصال تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری دستگاه کارتخوان

نداشتن اپلیکشن موبایل

لیست درحال بروزرسانی میباشد.

کدام صندوق سرمایه گذاری مناسب است؟

برای این که بهترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری را بشناسید، در قدم اول باید بدانید که با توجه به ترکیب دارایی، صندوق‌ها به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که اصلی‌ترین آن‌ها صندوق سرمایه‌گذاری در سهام، صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت و صندوق سرمایه‌گذاری مختلط هستند. در ادامه هر یک از این صندوق‌ها را بررسی کرده تا در نهایت به نحوه انتخاب بهترین صندوق‌ سرمایه‌ گذاری بپردازیم:

صندوق سرمایه گذاری در سهام
صندوق‌هایی که در این دسته قرار می‌گیرند، درصد زیادی از دارایی خود را در سهام سرمایه‌گذاری می‌کنند. از آنجایی که ریسک سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها بالاتر است، سرمایه‌گذاری در آن‌ها به افرادی توصیه می‌شود که ریسک‌پذیری بالایی دارند. در این صندوق‌ها حداقل سود تضمین شده‌ یا بازدهی بیشتر وجود ندارد.

صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت
در صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت بیشتر دارایی‌ها روی اوراق مشارکت سرمایه‌گذاری می‌شوند. این صندوق‌ها مناسب افرادی است که اهل ریسک نبوده و در قبال آن انتظار سود تضمین شده‌ دارند. علاوه بر سود تضمینی و ثابت، نباید از نقدشوندگی بالای این دسته غافل شد. واحدهای صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت به نسبت دیگر صندوق‌ها با سرعت بیشتری به پول نقد تبدیل می‌شوند.

صندوق سرمایه‌ گذاری مختلط
شاید شما ترکیبی از دسته بندی صندوق‌های معرفی شده را برای سرمایه‌گذاری ترجیح دهید. به عبارتی از نظر ریسک چیزی بین سرمایه‌گذاری در صندوق‌‌های درآمد ثابت و سهامی. در این صورت باید صندوق‌‌های مختلط را انتخاب کنید. این صندوق‌‌ها درصد بیشتری از دارایی خود را در سهام سرمایه‌گذاری کرده و مابقی آن را نیز به اوراق با درآمد ثابت ( اوراق مشارکت و سپرده‌های بانکی ) اختصاص می‌دهند.

اولین گام برای انتخاب یک حوزه سرمایه گذاری یا بازار مالی خوب، کشف روحیات و میزان ریسک پذیری سرمایه‌گذار است. در بازارهای مالی ریسک و بازده رابطه‌ای مستقیم داشته و با ریسک بیشتر می‌توانید انتظار بازدهی بیشتر از سرمایه خود را داشته باشید. البته این به معنی این نیست که انتظار شما حتما برآورده شده و به سود مورد نظر می‌رسید. نکته دیگر این است که اگر به دنبال درآمد ثابت هستید، از آنجایی که صندوق‌های درآمد ثابت اغلب پرداخت سود ماهیانه دارند، باید به دنبال سرمایه‌گذاری در آن‌ها باشید. اگر در این دسته از سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرید، پیشنهاد می‌کنیم که به دنبال صندوق‌های سهامی و مختلط نباشید.

چگونه باید در صندوق ها سرمایه گذاری کرد؟

تا به این جا در خصوص انواع صندوق‌ها صحبت کردیم. اما چگونه می‌توان واحدهای صندوق را معامله کرد؟ صندوق‌ها علاوه بر تنوع دارایی از نظر قابلیت معامله نیز به دو دسته صندوق قابل معامله در بورس و صندوق صدور و ابطالی تقسیم می‌شوند که هر کدام نحوه سرمایه‌گذاری متفاوتی دارند.

سرمایه گذاری در صندوقی که مبتنی تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری بر صدور و ابطال است، خارج از بورس انجام می‌شود. در این شرایط شخص سرمایه‌گذار باید بعد از یافتن صندوق مناسب و مراجعه به سایت رسمی آن بر اساس دستورالعمل سرمایه‌گذاری که مختص آن صندوق است، برای سرمایه‌گذاری اقدام کند. در گذشته نیاز به مراجعه حضوری برای صدور و ابطال واحدهای صندوق بود. اما امروزه اغلب صندوق‌ها تمامی خدمات مربوطه، از جمله صدور و ابطال واحدها را به شکل غیرحضوری انجام می‌دهند.

برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های قابل معامله، باید در ساعت انجام معاملات بازار به سایت کارگزاری مراجعه کنید. بنابراین در قدم اول باید کد بورسی داشته تا با انتخاب یک کارگزاری تایید شده توسط سازمان بورس، امکان استفاده از پنل معاملاتی آن برایتان فراهم باشد. مانند خرید سهام شرکت‌ها در بورس با جست و جوی نماد صندوق می‌توانید اقدام به خرید و فروش واحدهای صندوق کنید. واحدهای صندوق درآمد ثابت از نوع قابل معامله در بورس یا ETF می‌تواند به راحتیِ معاملات سهام، در سامانه معاملات آنلاین کارگزاری‌ خرید و فروش شود. صندوق ETFعلاوه بر خرید و فروش سریع در بورس مزایای دیگری نیز دارد. هزینه کارمزد کم، سرمایه کم برای سرمایه‌گذاری، شفافیت مالی و معافیت مالیاتی از جمله مزایای اصلی صندوق‌های قابل معامله در بورس محسوب می‌شوند.

بهترین صندوق سرمایه‌ گذاری را چطور انتخاب کنیم؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری با اسامی مختلفی فعالیت می‌کنند. برای انتخاب بهترین آن‌ها باید به تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری موارد مختلفی توجه کنید. بازدهی صندوق، ضامن نقدشوندگی، حداقل تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری، دارایی‌های تحت مدیریت صندوق و… در انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری تاثیر دارد. در ادامه برخی از ویژگی‌هایی که باید برای انتخاب صندوق در نظر بگیرید را بررسی کرده‌ایم. در نهایت می‌توانید با توجه به روحیات سرمایه‌گذاری، میزان ریسک‌پذیری، مقدار سرمایه و دیگر موارد مورد انتظار خود، بهترین صندوق را انتخاب کنید.

سابقه عملکرد صندوق
عملکرد صندوق در طول مدت فعالیت آن، برای انتخاب کمک زیادی به شما خواهد کرد. این اطلاعات و سوابق را می‌توانید در وب سایت رسمی هر صندوق‌ بررسی کنید. بررسی بازده می‌تواند در نگاه اجمالی عملکرد صندوق را به خوبی نمایش دهد. برای این که نگاهی عادلانه به عملکردها داشته باشید، در نگاه به سوابق صندوق باید فراز و فرودهای اقتصادی را نیز مد نظر قرار داده و بازده کسب شده را به تناسب آن در نظر بگیرید.

دارایی تحت مدیریت صندوق
میزان دارایی تحت مدیریت (AUM) ، نشان از اعتماد تعداد بیشتری از سرمایه‌گذاران به صندوق است. این مورد نیز یکی از معیارهای مهم برای بررسی بهترین صندوق سرمایه گذاری محسوب می‌شود. البته باید در نظر داشته باشید که هر چه میزان دارایی تحت مدیریت صندوق بیشتر باشد، مدیریت آن تخصصی‌تر شده و به مراتب سختتر خواهد بود. در این شرایط تیم مجرب و کاربلد می‌توانند به طور مناسبی دارایی‌های موجود در صندوق را مدیریت کنند.

ضریب بتا
ضریب بتا یکی دیگر از موارد با اهمیت در تعیین قدرت صندوق سرمایه گذاری است. این ضریب میزان تغییر ارزش دارایی‌های صندوق را نسبت به بازار نشان می‌دهد. با ضریب بتا امکان محاسبه ریسک صندوق ایجاد شده و درست به همین دلیل فاکتور مهمی برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری محسوب می‌شود.

ضریب آلفا
ضریب آلفا نیز با نشان دادن مقدار بازدهی مازاد یک صندوق نسبت به شاخص بازار، مانند ضریب بتا در تعیین ارزش سرمایه‌گذاری یک صندوق کاربرد دارد. ضریب آلفا تحت عنوان بازده فعال نیز شناخته می‌شود.

سپرده گذاری بانک بهتر است یا صندوق سرمایه گذاری؟

شاید در نگاه اول سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها، به خصوص صندوق درآمد ثابت، مشابه با سرمایه گذاری در بانک به نظر برسد. با وجود این که بانک و صندوق‌های سرمایه گذاری درآمد ثابت سود پرداختی نزدیک به هم دارند، اما تفاوت‌هایی بین این دو مکان برای سرمایه‌گذاری وجود دارد که صندوق‌ها را بین علاقه‌مندان به حوزه سرمایه‌گذاری محبوبتر ساخته است.

درصد سودِ بیشتر در بانک برای حساب‌های بلندمدتی تعریف شده است. بنابراین اگر سرمایه‌گذار به هر دلیلی قبل از موعد تعیین شده قصد برداشت سرمایه خود را داشته باشد، قوانین سپرده بلندمدت را شکسته و سود خود را از دست خواهد داد. در صندوق‌ درآمد ثابت این امکان وجود دارد که در زمان نیاز با فروش واحدهای صندوق به سرعت بتوان به وجه نقد دسترسی پیدا کرد.

از دیگر مزایای صندوق‌های درآمد ثابت شفافیت مالی است. این صندوق‌ها به طور شفاف میزان سود یا نوسان موجود را به نمایش درآورده و عملکرد خود را به صورت هفتگی و وضعیت مالی را به صورت ماهانه و دوره‌ای در وب‌سایت خود برای آگاهی سرمایه‌گذاران انتشار می‌دهند. علاوه بر این، نظارت لحظه‌ای مدیران صندوق و کارشناسان سازمان بورس و اوراق برای ارزیابی و تحلیل اتفاقات صندوق وجود دارد که این به نوبه خود امنیت سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهد.

سخن پایانی
صندوق‌های سرمایه گذاری این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده‌اند. تنوع بالا در ترکیب دارایی، هزینه کارمزد کم، سرمایه کم برای سرمایه‌گذاری، شفافیت مالی و . از جمله مزایای انتخاب این روش برای سرمایه‌گذاری است. انواع مختلف این صندوق‌ها امکان سرمایه‌گذاری برای افراد مختلف را فراهم می‌کند. سرمایه گذاری در صندوق‌ها برای سرمایه‌گذار دردسر کمتری دارد. به عبارتی از آن جا که یادگیری مهارت‌ها و تکنیک‌های معامله‌گری در بازارهای مالی نیاز به صرف زمان دارد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌توانند بهترین انتخاب برای سرمایه‌گذاران باشند. البته در این راه باید با توجه به روحیات سرمایه‌گذاری و سطح ریسک پذیری خود نسبت به انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری اقدام کنید.

سوالات متداول

مزایای صندوق سرمایه گذاری چیست؟

سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری نیاز به دانش تخصص نداشته و با این حال می‌تواند درآمد ثابتی برای سرمایه‌گذار ایجاد کند. امنیت بالای سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها با نظارت سازمان بورس تضمین شده و این مسئله به کاهش ریسک سرمایه‌گذاری منجر می‌شود. شاید برای تقسیم دارایی و کنترل ریسک دچار مشکل شوید؛ اما این صندوق‌ها با تقسیم دارایی‌ها در قسمت‌های مختلف موجب کنترل ریسک می‌شوند. علاوه بر این صندوق‌های سرمایه‌گذاری تنوع بسیار زیادی دارند و هر فرد می‌تواند با توجه به اولویت‌های‌ خود گزینه مناسب خود را انتخاب کند.

تقسیم سود در صندوق درآمد ثابت چگونه است؟

هر روز معاملاتی سود به دست آمده از معاملات به واحدهای سرمایه‌گذاری اضافه شده و طبق امیدنامه هر صندوق، در زمان مشخص قابل برداشت است. اما در اغلب صندوق‌ها در کنار این سود، سود مرکب هم وجود دارد که سرمایه‌گذار می‌تواند در صورت عدم برداشت سود به دست آمده، در دوره بعدی سوددهی، سود اصل سرمایه به اضافه سود دوره قبل که روی هم انباشته شده است را دریافت کند.

چگونه به اطلاعات و سوابق صندوق‌ها دسترسی پیدا کنیم؟

از مهمترین نکات برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری مقایسه عملکرد صندوق‌های مختلف با یکدیگر است. خوشبختانه این امکان فراهم بوده و با مراجعه به سایت شرکت مدیریت فناوری بورس تهران یا سایت فیپیران می‌توان به اطلاعات صندوق‌های مختلف دسترسی پیدا کرد. البته اطلاعات و سوابق هر صندوق را می‌توان در کنار اطلاعات اصلی آن در سایت رسمی هر صندوق مشاهده کرد.

در کدام صندوق سرمایه گذاری تفاوت معامله گری با سرمایه گذاری کنیم؟

صندوق‌های سرمایه گذاری انواع مختلفی دارند. صندوق با درآمد ثابت که بیشتر دارایی خود را در اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کرده و به همین دلیل ریسک کمتری را به سرمایه‌گذار تحمیل می‌کند. این صندوق دارای سود ثابت است. صندوق سهامی درصد بالایی از ترکیب دارایی خود را به سهام موجود در بازار بورس تخصیص داده و به همین دلیل بیشترین ریسک را به سرمایه‌گذاران تحمیل می‌کند. در نهایت صندوق مختلط که دارای ریسک و بازدهی متوسطی بوده و برای سرمایه‌گذارانی مناسب است که روحیات سرمایه‌گذاری خود را چیزی بین صندوق درآمد ثابت و صندوق سهامی می‌بینند.

بازدهی صندوق های سرمایه گذاری درآمد ثابت چقدر است؟

محبوبیت در انتخاب، از میان تمام صندوق‌های سرمایه گذاری به صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت تعلق می‌گیرد. این محبوبیت به دلیل میزان ریسک پایین، بازدهی بیشتر و شرایط سرمایه‌گذاری آسانتر حتی نسبت به سپرده‌های بانکی است. سرمایه گذاران می‌توانند با انتخاب صندوق درآمد ثابت با شباهت بسیار نزدیک به امنیت سرمایه گذاری در بانک، واحدهای سرمایه گذاری را خریداری کنند. برای سرمایه گذاری کم ریسک می‌توانید با خیال راحت روی این نوع صندوق حساب باز کنید. این نوع صندوق‌های سرمایه گذاری در مقابل صندوق‌های سرمایه گذاری سهامی و مختلط در کشور از سود کم‌تری برخوردار هستند. سود یا بازدهی صندوق درآمد ثابت میزان مشخصی نداشته و بسته به صندوق انتخابی شما می‌تواند متفاوت باشد.