روی خوش بازار به نفت ایران


قیمت نفت در سال ۲۰۱۹ ثابت می ماند

طبق یک تحقیق توسط اداره اطلاعات انرژی آمریکا انتظار می‌رود قیمت نفت خام در آمریکا و کل دنیا در ۲۰۱۹ ثابت باقی بماند .

به گزارش «کالاخبر» به نقل از تسنیم، طبق یک تحقیق توسط اداره اطلاعات انرژی آمریکا انتظار می‌رود قیمت نفت خام در آمریکا و کل دنیا در ۲۰۱۹ ثابت باقی بماند .

اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش بینی می کند میانگین قیمت نفت خام برنت ۶۳ دلار در هر بشکه در ۲۰۱۹ و ۶۲ دلار در ۲۰۲۰ باشد. میانگین قیمت نفت در ۲۰۱۸ ، ۷۱ دلار در هر بشکه بود. اداره اطلاعات انرژی انتظار دارد میانگین قیمت نفت خام وست تگزاس اینترمدیت ۹ دلار کمتر از برنت در نیمه اول ۲۰۱۹ باشد و به تدریج در سه ماهه چهارم سال به ۴ دلار تا ۲۰۲۰ برسد .

نفت برنت در روز چهارشنبه ۶۱.۶۴ دلار و نفت وست تگزاس اینترمدیت ۵۸.۳۶ دلار فروخته شد .

پیش بینی اداره اطلاعات انرژی آمریکا منعکس کننده سایر پیش‌بینی‌های بانک‌هاست. طبق نظرسنجی از ۱۱ بانک سرمایه گذاری انتظار می‌رود میانگین نفت برنت در ۲۰۱۹ همچنان بالای ۶۷ دلار در هر بشکه باشد و وست تگزاس اینترمدیت هم با میانگین نزدیک به ۶۰ دلار در هر بشکه در سال جاری فروخته شود .

اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌بینی رشد تولید جهانی نفت و سایر میعانات را نسبت به ماه گذشته پایین آورده است چون آمریکا و اوپک پیش‌بینی عرضه نفت را کاهش داده‌اند. پیش‌بینی می‌شود تولید نفت بیش از مصرف آن کاهش یابد. بنابراین رشد ذخایر جهانی کمتر خواهد بود که نشان دهنده بازار نسبتا راکدتر است .

میانگین قیمت نفت خام برنت در فوریه ۶۴ دلار بود که نسبت به ژانویه ۵ دلار بالاتر رفته بود و یک دلار پایین تر از زمان مشابه سال گذشته بود .

افزایش قیمت احتمالا نشان دهنده کاهش جهانی تولید سوخت مایع است که طبق پیش‌بینی اداره اطلاعات انرژی آمریکا ۱.۴ میلیون بشکه در روز در فوریه کمتر شده است .

ذخایر نفت خام در تاسیسات اصلی ذخیره سازی در کاشینگ اوکلاهاما ۴.۲ میلیون بشکه از هفته اول فوریه تا هشت مارس افزایش یافته که احتمالا قیمت نفت وست تگزاس اینترمدیت را کاهش می دهد. نفت ورودی پالایشگاه میدوست در ۴ هفته اخیر تا اول مارس کاهش یافت که کمتر از میانگین ۵ ساله در این موقع از سال است. اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌بینی می‌کند تولید نفت خام آمریکا ۱.۳ میلیون بشکه در روز در ۲۰۱۹ افزایش یابد که در تضاد با ۱.۲ میلیون بشکه کاهش تولید اوپک است .

طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی، میانگین قیمت خرده فروشی بنزین حدود ۵ سنت نسبت به هفته گذشته بالا رفته و به ۲.۴۷ دلار در هر گالن در ۱۱ مارس رسید که ۹ سنت نسبت به زمان مشابه سال گذشته پایین تر بود .

میانگین قیمت سوخت دیزل کمتر از یک سنت نسبت به هفته گذشته افزایش یافت و روی همان ۳.۰۸ دلار در هر بشکه ۱۱ مارس ماند یعنی حدود ۱۰ سنت بالاتر از سال گذشته .

مسیر سخت تهدید، تحریم و کودتا برای ملی شدن صنعت نفت

سابقه طولانی و پرفراز و نشیب صنعت نفت ایران معرف خوبی برای ارزیابی تاریخ معاصر ایران است.

مسیر سخت تهدید، تحریم و کودتا برای ملی شدن صنعت نفت

گروه انرژی| فرداد احمدی|

سابقه طولانی و پرفراز و نشیب صنعت نفت ایران معرف خوبی برای ارزیابی تاریخ معاصر ایران است. در طول تاریخ معاصر ایران، یکی از متغیرهای ثابت قضاوت عمومی نسبت به حکومت‌ها و دولت‌ها همواره نفت بوده و هست. در بیش از یک قرن اخیر نوع رفتار سایر کشورها با ایران در حوزه نفت عامل تفکیک دوست از دشمن در ذهن مردم ایران بوده و این اصل حتی در جهان امروز نیز برقرار است و این حامل انرژی در صف اول رویارویی ایران با امریکا و برخی کشورهای منطقه قرار دارد. یکی از فرازهای خیره‌کننده تاریخ نفت در ایران، در 29 اسفند سال 1329 رقم خورد؛ زمانی که به همت محمد مصدق لایحه ملی شدن صنعت نفت ایران در مجلس بیست و پنجم شورای ملی تصویب شد و سهم 16 درصدی ایران از سود استخراج نفت را به 50 درصد افزایش داد. با نزدیک شدن به سالگرد ملی‌شدن صنعت نفت، «روزنامه تعادل» نظر عباس ملکی، محقق ارشد در پروژه سیاست‌گذاری انرژی، مرکز مطالعات بین‌المللی در موسسه تکنولوژی ماساچوست (ام‌ای‌تی) را درباره تحولات صنعت نفت ایران و تأثیر واقعه ملی شدن صنعت نفت بر آینده این صنعت در ایران جویا شد. ملکی ضمن بازگو کردن مختصری از آنچه در طول تاریخ صنعت نفت ایران گذشت، موقعیت امروز این صنعت را افتخار‌آفرین و در راستای همان دغدغه‌های عمومی ایرانیان نسبت به آن خواند و کاهش کنونی صادرات نفت ایران به واسطه تحریم‌های امریکا را فرصتی برای کاهش وابستگی بودجه دولتی به این حامل انرژی دانست.

ایران یکی از کشورهایی است که حدود 130 سال تجربه اکتشاف، تولید و استخراج نفت را دارد و در طول این سال‌ها مشتقات نفت و همچنین انرژی‌های دیگر هیدروکربوری مانند زغال‌سنگ و گاز طبیعی نیز به این حامل انرژی افزوده شده است. رژیم حقوقی حاکم بر استخراج نفت خام ایران در طول این سال‌ها دچار تحولات زیادی شد که البته یکی از مهم‌ترین تحولات در سال 1329 رخ داد. عباس ملکی محقق ارشد در پروژه سیاست‌گذاری انرژی، مرکز مطالعات بین‌المللی در موسسه تکنولوژی ماساچوست (ام‌ای‌تی) در رابطه با این رژیم حقوقی در ابتدای کشف و استخراج نفت در ایران بیان می‌کند: «در ابتدا رژیم حقوقی حاکم بر استخراج نفت خام ایران رژیم امتیازی بود. دولت ایران قبول کرده بود که کل امتیاز منابع معدنی و گمرک ایران را به خارجی‌ها واگذار کند. رژیم امتیازی به این حالت بود که پیمانکار همه مراحل کار نفت را انجام می‌داد و مقداری پول (یا به صورت ثابت در ابتدا یا درصدی از تولید) به کشور یا دولت مالک معادن نفت خام پرداخت می‌کرد.»

ملکی می‌افزاید: «در ابتدا و در دوره حکومت مظفرالدین‌شاه، پرداخت پول به صورت ثابت انجام می‌شد و سپس قرارداد تغییر کرد به صورت 11 درصد از سود خالص در آمد. دولت انگلستان ابتدا ادعا می‌کرد که شرکت مختلط نفت ایران و انگلیس یک شرکت خصوصی است و باید مالیات بپردازد. شرکت مختلط نفت ایران و انگلیس مالیات زیادی را به دولت انگلستان می‌پرداخت و سپس از سود خالص به ایران 15 درصد پرداخت می‌شد.»

وی با بیان اینکه در جریان لایحه استیفای حقوق ملت ایران که در سال 1312 توسط رضاشاه به مجلس ارایه شد، سهم ایران به 16 درصد افزایش پیدا کرد، می‌افزاید: «ولی همچنان رژیم امتیازی حاکم بود و شرکت مختلط نفت ایران و انگلیس همه کارهای مطالعه، اکتشاف، حفاری، استخراج، انتقال و تبدیل به فراورده را انجام می‌داد و سهم ناچیزی از سود به ایران داده می‌شد. در سال‌های 1327 تا 1329 وقتی آقای حسین مکی و آقای دکتر مصدق صورت‌حساب‌ها را در مجلس اعلام کردند، مشخص شد که در دو سال متوالی هم قیمت نفت بالا رفته بود و هم هزینه‌ها ثابت شده بود و هم تولید نفت ایران افزایش پیدا کرده بود، در حالی که مقدار عایدی ایران از نفت کمتر شده بود. مذاکرات زیادی در مجلس بیست و پنجم انجام شد تا بالاخره در 29 اسفند سال 1329 قانون ملی شدن صنعت نفت کشور از تصویب نمایندگان مجلس شورای ملی گذشت.»

سهم احمد قوام در نفت ملی

ملکی درباره دلایل مطرح شدن طرح ملی شدن صنعت نفت اظهار می‌کند: «بعد از پایان جنگ جهانی دوم که نیروهای متفقین در ایران حضور داشتند، نیروهای انگلستان به عراق عقب‌نشینی کردند و اکثر نیروهای امریکایی از خلیج فارس خارج شدند. ولی نیروهای ارتش سرخ از نواحی آذربایجان تا زنجان بیرون نمی‌رفتند و ادعا می‌کردند که حکومت مبتنی بر تسلط حزب دموکرات آذربایجان با مردم صحبت کرده است و مردم مایل هستند که این مناطق زیرنظر حزب دموکرات آذربایجان اداره شود. وقتی ایران فشار بیشتری را برای بازپس‌گیری شمال و شمال غرب از نیروهای تحت نفوذ شوروی وارد کرد، مشخص شد که حکومت شوروی مایل است که امتیاز نفت شمال را همانند امتیاز نفت جنوب که در اختیار شرکت مختلط نفت ایران و انگلیس قرار داشت، در اختیار خود بگیرد. استالین، رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرد که مایل است امتیاز نفت شمال، نواحی مربوط به دریای خزر و استان‌های ساحلی به یک شرکت روسی داده شود.»

محقق ارشد در پروژه سیاست‌گذاری انرژی، مرکز مطالعات بین‌المللی در موسسه تکنولوژی ماساچوست (ام‌ای‌تی) در ادامه گفت: «احمد قوام به عنوان نخست‌وزیر وقت ایران مذاکرات زیادی با ساتشیکف، سفیر اتحاد جماهیر شوروی در تهران انجام داد و موفق شد موافقت‌نامه‌ای را به امضا برساند که به ازای دادن نفت شمال به اتحاد جماهیر شوری، نیروهای ارتش سرخ از نواحی آذربایجان ایران خارج شوند. شاید به سبب هوشیاری قوام بود که ماده‌ای در توافق‌نامه لحاظ شد و در آن ذکر شده بود که به دلیل آنکه رژیم حکومتی ایران یک مشروطه-پادشاهی است، همه تعهدات خارجی باید از تصویب مجلس شورای ملی بگذرد. زمانی که این توافق برای امضا به مجلس رفت، گروه دکتر مصدق و دوستانشان بحث‌های زیادی کردند و آیت‌الله کاشانی نیز حمایت کرد و مسیر ملی شدن صنعت نفت ایران طی شد.»

مصدق در همراهی خواست عمومی

عباس ملکی درباره سهم محمد مصدق به عنوان پرچمدار ملی شدن صنعت نفت بیان می‌کند: «هیچ تردیدی نیست که در هر جنبش اجتماعی نقش رهبری غیرقابل کتمان است. ولی در ماجرای ملی شدن صنعت نفت، عوامل مختلفی نقش داشتند. ملی شدن نفت ایران یک خواست عمومی بود و به تجربه تاریخی مردم ایران از دخالت‌های متعدد و متناوب انگلستان و روسیه و سپس انگلستان و شوروی در امور ایران برمی‌گردد. در آن سال‌ها ایرانی‌ها احساس می‌کردند که در هر موضوعی دخالت این دو نیرو کارها را برایشان مشکل می‌کند و مجبور بودند برای هر کاری با این دو نیرو مشورت کنند. برخی از پادشاهان طرفدار انگلستان و برخی طرفدار روسیه بودند، تا حدی که پرچم این دو کشور بر سردر منازل برخی از بزرگان ایران نصب بود.»

وی می‌افزاید: «این حافظه تاریخی‌ و نارضایتی آن سال‌ها به اقدامات متعددی انجامید که یکی از آنها روی خوش نشان دادن ایرانی‌ها به برنامه‌های امریکا چه در چارچوب اصل 4 ترومن و چه در چارچوب طرح مارشال برای اروپا بود. پس از پایان جنگ جهانی دوم مقدار اندکی از نیروهای امریکایی که فعالیت غیرنظامی می‌کردند، تحت عنوان سپاه صلح در ایران ماندند. حضور آنان نتایج خوبی در بخش کشاورزی و آموزشی برای ایران داشت. همچنین اصلاح گمرکات کشور و اصلاح مالیه توسط امریکایی‌ها مواردی بودند که مردم ایران نسبت به آن روی خوش نشان دادند. شاید دلیل اصلی آن این بود که به قدری دو نیروی انگلستان و روسیه در آسیای جنوب غربی، آسیای مرکزی و آسیای جنوبی دخالت کردند (اصطلاح بازی بزرگ درباره دوره آن دخالت‌ها به کار برده می‌شد) که مردم از آنان عاصی شده بودند.»

ملکی ادامه می‌دهد: «در چنین موقعیتی، نقشی که یک گروه کوچک در مجلس برای تصویب قانون ملی شدن صنعت نفت ایفاکرد را نباید از یاد برد. اما باید نقش کلی را برای مردم قائل شد، ولی در عین‌حال هیچ تردیدی نیست که دکتر مصدق خدمات شایانی در راستای ملی شدن صنعت نفت انجام دادند و در این راه پشتکار و تلاش فراوانی انجام دادند و بعد از آنکه در کمال بهت و شگفتی شاه که شاه فکر نمی‌کرد دکتر مصدق مقام نخست‌وزیری را قبول کند و سپس فکر نمی‌کرد که بتواند آن را اداره کند، دکتر مصدق از اردیبهشت سال 1330 نخست‌وزیری را قبول کرد و آن را اداره کرد تا اینکه در 28 مرداد سال 1332 با فشار نیروهای نظامی و غوغاسالاری اراذل و اوباش طی یک کودتا از کار برکنار شد و دستگیر شد.»

حرکت امریکا از تجارت به استعمار

ملکی با بیان اینکه سال 1885 ابتدای روابط ایران و امریکا بود و روابطی سالم و کاملأ تجاری میان دو کشور برقرار بود، تصریح کرد: «امریکایی‌ها برخی از اصلاحات مثبت مانند ترویج کشاورزی نوین، ترویج آموزش ابتدایی و متوسطه و انتشارات کتاب را در ایران انجام دادند که کاملأ جنبه انسان‌دوستانه داشت و حتی کمپانی سینکلر امریکایی در حدود سال‌های 1300 شمسی پیشنهاد داد که استخراج منابع نفتی شمال ایران را به صورت رژیم حقوقی امتیازی با در نظر گرفتن سهم 50 درصدی برای ایران شروع کنند.»

وی ادامه داد: «در آن زمان انقلاب اتحاد جماهیر شوروی تازه پیروز شده بود و هنوز ضعیف بود و اقدامی علیه این پیشنهاد امریکایی‌ها نکرد. اما آن پیشنهاد به مرحله عمل نرسید. بعد از جنگ جهانی دوم روس‌ها ناراحتی خود از آن پیشنهاد را نشان دادند و مایل بودند که تمام امتیاز نفت شمال را خودشان در اختیار بگیرند. امریکا نیز به تدریج از حالت دوستی و رابطه تجاری منصفانه با ایران خارج شد و به این نتیجه رسید که شاید خود بتواند به عنوان یک نیروی استعمارگر در ایران ایفای نقش کند. به خصوص که در همان سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم که ترومن از حزب دموکرات رییس‌جمهور امریکا بود، در انتخابات سال 1952 شکست خورد و صحنه سیاسی را به یک ژنرال جمهوری‌خواه به نام آیزنهاور واگذار کرد.»

ملکی در خصوص نقش انگلستان در ترغیب امریکا به کودتا در ایران گفت: «مقامات انگلستان با مقامات امریکا صحبت کردند که اگر صحنه سیاسی را در ایران رها کنند، ایران به سمت کمونیزم حرکت خواهد کرد. مقامات انگلیس نشانه‌هایی برای این ادعا ارایه دادند که یکی از آنها تظاهرات حزب توده در تهران بود. در همین راستا، در فاصله بین 30 تیر سال 1331 تا 28 مرداد سال 1332 دکتر مصدق ممنوعیت حزب توده که توسط رضاشاه تصویب شده بود و بر اساس آن انتشار و تبلیغ هر گونه مرام اشتراکی ممنوع شده بود را نادیده گرفت و فکر می‌کرد که با این کار می‌تواند توازن بین مذهبی‌ها به رهبری آیت‌الله کاشانی با چپ‌ها به رهبری حزب توده را حفظ کند. ولی نمی‌دانست افرادی که پشت سر تظاهرات حزب توده بودند، خود امریکایی‌ها بودند. این گزاره در اسناد سی‌آی‌ای منتشر شده است که شخصی به نام دکتر ویلبرت پول می‌داد که حزب توده در خیابان فردوسی تظاهرات کند. از آن طرف عکس‌ها و تصاویر این تظاهرات برای ترغیب مقامات امریکایی برای انجام کودتا در ایران مورد استفاده قرار می‌گرفت. بالاخره آیزنهاور موافقت کرد و برنامه آژاکس که برای سرنگونی دکتر مصدق طراحی شده بود در 25 مرداد سال 1332 به نتیجه نرسید، اما سه روز بعد، در 28 مرداد به نتیجه رسید.»

ملکی اظهار می‌کند: «بر خلاف نظر برخی که می‌گویند ما وابسته به نفت هستیم یا از اصطلاح بلای نفت سخن می‌گویند، از نظر من سابقه ایران در حوزه نفت روی خوش بازار به نفت ایران سابقه درخشانی است. خداوند اینطور خواسته است که ایران دارای نعمت‌های متعددی باشد. اولین نعمت آن نیروی انسانی 82 میلیون نفری است. در ایران شاید خیلی مشخص نشود که نیروی انسانی ایران چقدر کارآمد است، اما به محض آنکه یک ایرانی به کشور دیگری می‌رود، مشخص می‌شود که از لحاظ کارایی و کار گروهی کردن توانایی دارد. دومین نعمت منابع طبیعی سرشار ایران است. ایران 1 درصد جمعیت و 1 درصد مساحت کل خشکی‌های جهان را دارد، ولی 17 درصد کل گاز دنیا و 11 درصد کل منابع ثابت‌شده نفت خام دنیا را در خود جای داده است. برخی معتقدند که شاید اگر ایران منابع نفت و گاز نداشت، اکنون همتراز کشور ژاپن بود. اما من معتقدم اگر ایران نفت و گاز نداشت، اکنون همتراز جمهوری آفریقای مرکزی بود، یعنی کشوری بسیار کمتر توسعه‌یافته.»

این کارشناس انرژی امکانات کنونی صنعت نفت ایران را قابل قبول می‌داند و بیان می‌کند: «ایران مهندسان بسیار ماهری در این حوزه دارد که علاوه بر گرداندن صنعت نفت و گاز ایران، به هر کشور دیگری هم که رفتند، توانستند کارها را به خوبی جلو ببرند و موفق بودند. در حال حاضر پالایشگاه‌های ایران به راحتی و به خوبی کار می‌کنند. درست است که از لحاظ بازده مصرف انرژی یکی از بدترین کشورهای جهان هستیم، اما همه این مسائل راه‌حل دارد. باید با مردم صحبت شود تا کمتر انرژی اتلاف کنند. تولید موتورسیکلت‌ها و اتوموبیل‌های با موتورهای با راندمان کم باید متوقف شود و مصالح و طراحی ساختمان‌ها باید از نظر اتلاف انرژی مورد بازنگری قرار گیرد. البته در این زمینه کارهایی انجام شده است. زمانی متوجه می‌شوید که در ایران کارهای زیادی انجام شده است که بروید خارج و چند وقت که نباشید، متوجه می‌شوید که چقدر در این کشور کار شده است. البته نواقص هم زیاد است.»

گذر از رژیم امتیازدهی به بیع‌متقابل

ملکی با بیان اینکه تا زمان ملی شدن صنعت نفت رژیم حاکم روی خوش بازار به نفت ایران بر قراردادهای نفتی ایران مبتنی بر امتیاز بود، اظهار کرد: «از آن زمان به بعد نیز این رژیم مبتنی بر امتیاز ادامه یافت، اما منافع ایران 50 درصد در نظر گرفته می‌شد و یک کنسرسیومی ساخته شد که نسبت به قبل بهتر بود. این کنسرسیوم یکی از نتایج کار بزرگ دکتر مصدق و مردم ایران به حساب می‌آید. از سال 1332 تا سال 1357، حجم وسیعی از منابع مالی ایران به خاطر ملی شدن صنعت نفت و بالا رفتن سهمی بود که ایران می‌گرفت و همچنین برخی از قراردادهایی که به صورت سرویس، خدمت یا مشارکت در تولید بود. اما از ابتدای انقلاب اسلامی، هر دو روش مبتنی بر امتیاز و مشارکت در تولید کنار گذاشته شد و فقط روش‌های مبتنی بر خدمت که یکی از آنها بیع‌متقابل است انجام شد. ایران از ابتدا تمایل همکاری با همه شرکت‌ها را داشت، حتی با بریتیش‌پترولیوم که خلف شرکت مختلط نفت ایران و انگلستان بود کار می‌کردیم. بی‌پی در ایران حضور داشت و حتی روغن موتور کاسترول در جزیره قشم ایران تولید می‌شد. دلیل تمایل ایران به همکاری با شرکت‌های نفتی بین‌المللی و بزرگ، آن است که این شرکت‌ها منابع مالی زیادی در اختیار دارند و پروژه‌های نفت و گاز نیاز بالایی به سرمایه دارند. به عنوان مثال، توسعه هر فاز پارس جنوبی بطور متوسط 5 میلیارد دلار هزینه در بر دارد. دوم اینکه شرکت‌های بین‌المللی نفتی تکنولوژی دارند که برخی از آن تکنولوژی‌ها انحصاری است. سوم اینکه این شرکت‌ها مدیریت خوبی دارند. به عنوان مثال ما از همکاری با توتال در فاز 3 پارس جنوبی یا با استات‌اویل در فازهای 7و8 و9 پارس جنوبی یا با شرکت شیل در میدان‌های سروش و نوروز راضی هستیم. اما باید در نظر بگیریم که اکنون بازار جهانی نفت و صنایع وابسته به آن به قدری گسترش پیدا کرده است که تعداد شرکت‌ها از فقط 7 غول نفتی در جهان به چند میلیون شرکت رسیده است. بنابراین می‌شود با شرکت‌های متوسط و کوچک کار کرد و از همه مهم‌تر، در داخل کشور ایران، برخی شرکت‌ها توانایی انجام برخی پروژه‌ها را دارند.»

وی در پایان گفت: «در مجموع برخلاف آنچه تبلیغ می‌شود مبنی بر توقف کامل صنایع نفت و گاز ایران، به نظر من صنعت نفت ایران به فعالیت خود مشغول است و اتفاقأ اینکه صادرات نفت ایران کمتر شده است، یکی از فرصت‌هایی است که باید از آن در راستای کاهش وابستگی بودجه دولت به منابع مالی به نفت و گاز استفاده کرد. نفت و گاز دو موهبت الهی است و از این مواهب استفاده شده است تا کشور به این سطح از توسعه رسیده است و اگر بهتر کار کنیم و کمتر مصرف کنیم و نوآوری به خرج دهیم، اوضاع بهتر خواهد شد.»

خوش خدمتی روسیه به مشتریان نفت ایران/روس ها جای خالی نفت ایران در بازار چین را پر کردند!

خوش خدمتی روسیه به مشتریان نفت ایران/روس ها جای خالی نفت ایران در بازار چین را پر کردند!

به گزارش نفت آنلاین ، به نقل از اویل پرایس، واردات نفت چین از روسیه در ماه اکتبر به بالاترین حد رسید و موقعیت روسیه را به عنوان عرضه کننده برتر نفت به چین مستحکم تر کرد، در حالی که واردات چین از ایران به خاطر عدم اطمینان از معافیت های آمریکا برای مشتریان نفت ایران، ماه گذشته کاهش یافت . طبق گزارش‌های رسیده، چین در ماه گذشته حدود ۱٫۷۳ میلیون بشکه در روز نفت از روسیه وارد کرد که نسبت به اکتبر سال گذشته ۵۸ درصد افزایش داشت. دلیل آن هم اشتهای پالایشگاه‌های مستقل برای پر کردن سهمیه وارداتشان در سال جاری بود . میانگین واردات نفت چین از روسیه بین ماه‌های روی خوش بازار به نفت ایران ژانویه تا اکتبر ۱٫۷۳ میلیون بشکه در روز بود که نسبت به سال گذشته ۱۶٫۶ درصد افزایش داشت . از طرف دیگر ارسال محموله های نفت ایران به چین ۶۴ درصد در سال جاری کاهش یافته است و در ماه اکتبر به ۲۴۷۱۶۹ بشکه در روز رسید. خریداران ایران به امید دریافت معافیت برای ادامه واردات نفت از ایران، حداقل تا ماه مه سال آینده میلادی، واردات از ایران را کاهش میدهند. واردات چین از ایران قبل از اعطای معافیت به هشت خریدار نفت ایران از جمله چین، در ماه اکتبر برای سومین ماه متوالی کاهش یافت . عربستان سعودی، رقیب ایران و دومین عرضه کننده نفت به چین در ماه اکتبر ۱٫۱۲ میلیون بشکه نفت به چین فرستاد که ۳٫۴ درصد نسبت به سال گذشته افزایش داشت . کل واردات نفت خام چین در اکتبر به بالاترین حد رسید و رکورد ماه آوریل سال جاری را شکست . روسیه طی سال گذشته موقعیت خود را به عنوان بزرگترین عرضه کننده نفت خام به چین پس از عربستان تثبیت کرده است. خرید نفت خام از روسیه در سپتامبر به بالاترین حد ۱٫۶۶ میلیون بشکه در روز رسید. در حالی که میانگین واردات از عربستان ۹۲۴۵۵۲ بشکه در روز بود . حالا ارقام ماه اکتبر نشان می دهد که روسیه و عربستان ارسال محموله‌های نفتی به چین را در ماه اکتبر افزایش داده‌اند و روسیه با ۱٫۷۳ میلیون بشکه در روز رکورد صادرات به چین را شکسته است .تسنیم

وزیر نفت دولت سیزدهم باید شخصا در بازار نفت خوش نام و شناخته شده باشد

محمد خورشیدی آزاد ، کارشناس اقتصاد انرژی، با بیان اینکه نفت و فراورده های نفتی منبع اصلی بودجه کشور هستند گفت که وزیر نفت دولت سیزدهم باید شخصا در بازار نفت خوش نام و شناخته شده باشد.
وی در گفتگو با خبرنگار ما افزود: ما به یک وزیر مقتدر نیاز داریم که نه تنها بر ادبیات کار نفتی مسلط باشد بلکه از تولید صنایع بالادستی و پایین دستی نفت و گاز و دیپلماسی نفت برای فروش نفت سردربیاورد.
این کارشناس ارشد اقتصاد انرژی آینده کشور را در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی بحرانی خواند و افزود: با توجه به شرایط کنونی کشور ما در وزارت نفت با مشکلاتی جدی روبرو خواهیم بود بنابراین باید به فکر افزایش فروش نفت گاز و میعانات و فراورده های مربوطه باشیم تا بتوانیم ، بحران پیش روی را پشت سر بگذاریم.

او با تاکید بر اینکه نهاده های اساسی کشور با صورت ارز نفتی که 4200 تومان است تامین می شود. ( ماچند نرخ ارز داریم ارز ترجیحی ( 4200 تومانی )، ارز ازاد و نیمایی، که یک مقدار از نرخ ارز آزاد کمتر است. ارز ترجیحی صرفا شامل فروش نفت ، گاز و میعانات است. بنابر این اگر ما اینها نفروشیم در تامین کالاهای اساسی به شکل جدی دچار مشکلات شده ایم و خواهیم شد.) ادامه داد: بر همین اساس در حال حاضر به گفته مسئولین وزارت صمت 4.5 میلیون تن کالای اساسی در بنادر کشور رسوب شده اند. ( در انبار تخلیه شده و یا در کشتی های باری برای ورود به کشور منتظر پرداخت هستند ). حجم ارز مورد نیاز برای تامین این کالاهای اساسی نیز حداقل بالغ بر 10 تا 11 میلیارد دلار است. این رقم فقط از طریق فروش نفت و پتروشیمی تامین می شود.
خورشیدی آزاد نظرات متخصصین را در این رابطه مختلف خواند و یادآورد شد: برخی ها معتقدند ارز 4200 تومانی باید برداشته شود چون کسانی که این ارز را دریافت می کنند باز هم کالاهای اساسی را با ارز آزاد به بازار داخل عرضه می کنند. اما بودن یا نبودن این ارز ترجیحی هر کدام تبعاتی دارد از جمله اینکه امسال ارز ترجیحی در بودجه پیش بینی شده بنابر این وزارت نفت و امور بین الملل ( وزارت خارجه ) باید به طور جدی وارد بازار فروش شوند و هر جا موفق به فروش نشدند حتما نفت را به شکل تهاتری بفروش برسانند و الباقی بودجه را نیز می تواند بطور تهاتری تامین کند .
وی استفاده از ظرفیت بخش خصوصی را به شرط اعمال درست نظارتهای لازم مهم دانست و گفت: ما باید بخش خصوصی در فروش نفت و فراورده های بیشتر درگیر کنیم و نظارت جدی داشته باشیم تا انحراف پیدا نکند.
این کارشناس در داخل کشور نیز پرداخت دیون دولت را به صورت تهاتری خواند و گفت: درحال حاضر دولت برای پرداخت طلب نهادهایی مانند ستاد اجرایی بنیاد مستضعفان و نیروهای مسلح بطور جدی گفته که با نفت، گاز ، میعانات و فراورده های نفتی پرداخت می شود. آنها هم خودشان برای فروش این محصولات در تکاپو هستند و یک مقدار فروخته اند ، پولش را گرفته اند و برای مابقی آن باید نیز باید همین کار را انجام دهند.
وی اجرای این روش را مستلزم ساز و کارهای مخصوص خودش خواند و بیان کرد: این روش در کمیته تحریم دولت دوازدهم یکبار سال 98 تصویب و بر همین اساس به وزارت نفت و بانک مرکزی هم ابلاغ شد که کالاهای وارداتی نیز باید بصورت تهاتری خریداری شود. ولی اینکار مستلزم تصویب آیین نامه، بخش نامه و ایجاد دبیرخانه ای مستقل در وزارت نفت است که تاکنون انجام نشده است. بنابراین راه اندازی این دبیرخانه باید به سرعت در دولت سیزدهم ( آیت الله رئیسی ) تشکیل شود چراکه دیپلماسی نفت بر تولید و بالادستی نفت غلبه دارد.
خورشیدی آزاد با تاکید بر اینکه امروز دیپلماسی نفت حرف اول را آخر را می زند تصریح کرد: ما امروز 59 میلیون بشکه نفت روی آب داریم یعنی کشتی هایی که آمده در خارک، نفت را دریافت کرده ، در فاصله ای ایستاده و منتظرند تا خریداری پیدا شود و به سمت مقصد حرکت کنند .
وی بازار چین را بازاری سنتی خواند و افزود: اگر ما فعالانه عمل کنیم و منفعل نباشیم چین بازار خیلی خوبی است ولی اگر مثل الان منفعل باشیم که امریکا علنا بازار نفت ما را در چین تهدید کرده و می تواند مانع از تدام این بازار می شود. در مجموع ما از آنجایی که مدام در حال رصد هستیم باید همواره دنبال بازارهای جدید باشیم. چون وقتی امریکا بازارهای ما را رصد می کند و آن کشور را از طریق اوفک تحت فشار می گذارد ، بنابراین ما باید مدام این خریداران را عوض کنیم و وارد بازارهای بهتری شویم. به این ترتیب ما می توانیم بودجه مورد نیازمان را برای تامین کالاهای اساسی کشور تامین کنیم.
او با تاکید بر فعال بودن ایران در بازار نفت جهانی اظهار داشت: ما هرجوری بخواهیم حرکت کنیم باز هم متکی به نفت هستیم. امسال حتی در بودجه کشور به دولت اجازه داده شده تا بدهی دولت به پیمانکاران در تمام وزارت خانه ها تا سقف مثلا 90 هزار میلیارد تومان اوراق بدهند . اما نقد شدن اوراق مشکل است و وزارت نفت تا سقف سه میلیارد دلار می تواند به آنها نفت و فراورده نفتی بدهد که بدهی شان تسویه شود. این کارها راه هایی است که همه در قالب بحث تهاتر قابل انجام است. لازمه تهاتر نیز ایجاد کارگروهی با حضور نمایندگانی از ارگانهای مختلف است ، نظارت هم بر آن بشود .
این کارشناس انرژی تصریح کرد: بر همین اساس ما باید آن قسمت هایی که می شود را با فروش نفت و آن قسمتهایی که نمی شود را با فروش صنایع پایین دستی ( پتروشیمی) تامین کنیم . ما جمعا 60 میلیون تن تولید پتروشیمی داریم که 30 میلیون تن آن محصول نهایی است، داریم که مجموعا 9.5میلیارد دلار برای ما ارزآوری دارد. الباقی نیز از محل صادرات غیر نفتی مانند برق، تولید کشاورزی ، بخش خصوصی و … تامین می شود.
وی افزود: بنابراین ارز نفتی را باید به سرعت تامین کنیم تا دچار کسر بودجه نشویم. چون اگر دچار کسر بودجه شویم چاره نداریم جز اینکه تن به تورم بیشتر بدهیم. کسر بودجه ، یعنی پشتوانه نداریم و باید پول بدون پشتوانه تزریق کنیم. نقدینگی اگر کنترل نشود تورم وحشتناک ایجاد می کند . پیش بینی ها نیز بر است که این اتفاق افتاده و خواهد افتاد و تنها چاره کار اصلاح نظام بانکی است و نظارت جدی بانک مرکزی را می طلبد تا بانکها وامها، تسهیلات و منابع شان را در جای خودشان صرف کنند.
خورشیدی آزاد یادآور شد: بنابر وزیر نفت دولت سیزدهم باید یک وزیر با دل و جرات و در عرصه دیپلماتیک شناخته شده باشد. وزیر نفت این دولت اگر پروژه مند باشد و در عرصه بین الملل شناخته شده نباشد وزارت نفت قفل می شود. بخصوص اینکه مشکلات ما منحصر به وزارت نفت نیست و ما بحث اپک را هم داریم که افزایش تولید نفت را در دستور کارشان گذاشته اند بنابراین پیش بینی این است که قیمت نفت در بهترین حالت روی همین قیمتی که الان هست بماند یعنی حدود 70 تا 72 دلار بماند ولی اگر نفت ایران فعالانه وارد بازار شود قیمت باز هم پایین می اید. البته مشکلی نیست و با مباحث دیپلماتیک حل خواهد شد. بابراین ما نیاز به یک وزیر مقتدر داریم که باید به ادبیات کار نفتی مسلط باشد، از تولید صنایع بالادستی و پایین دستی نفت و گاز سردربیاورد، دیپلماسی نفت برای فروش نفت را بشناسد، در بازار نفت خوش نام باشد و شخصا با کشورها و بازارهای هدف ارتباط داشته باشد.

طلای سیاه چشم ‌انتظار روی خوش بازار/ نفت سبک ایران در مرز 49 دلار

طلای سیاه چشم ‌انتظار روی خوش بازار/ نفت سبک ایران در مرز 49 دلار

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه کاهش تقاضا و منسجم نبودن اعضای اوپک و غیراوپک در زمینه سقف تولید سبب شده که قیمت نفت کاهش پیدا کند گفت: پیش بینی می‌شود با برگزاری کمیته نظارتی رونق به بازار برگردد.

رضا پدیدار رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران در گفت و گو با خبرنگار گروه اقصادی ایسکانیوز؛ در خصوص قیمت نفت در بازارهای جهانی اظهار کرد: قیمت نفت در بازارهای جهانی تحت تاثیر عوامل متعددی است به طوریکه در هفته گذشته قیمت نفت همزمان با افت ارزش دلار و کاهش تعداد سکوهای حفاری در آمریکا تا حدودی دستخوش نوسانات قیمتی شد.

او همچنین تصریح کرد: با توجه به اینکه آمریکا از ذخائر استراتژیک خود استفاده کرده و این امر سبب شد که قیمت نفت تحت تاثیر قرار گیرد تا جایی که میزان عرضه برتقاضا فزونی یافته و قیمت نفت کاهش پیدا کند.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران تاکید کرد: ذخائر استراتژیک آمریکا بالای 500 میلیون بشکه است که در هفته گذشته به 478 میلیون بشکه کاهش پیدا کرد بنابراین تقاض خرید آمریکا به سمت آمریکای جنوبی و اوپک (سهم اوپک روزانه یک میلیون و 300 هزار بشکه) سوق داده شده است.

او افزود: موضوع دیگر به دلیل انسجام نداشتن اعضای اوپک و غیراوپکی در بازار است که متاسفانه به سقف تولیدی پایبند نیستند و این درحالی است که توافق کرده بودند از میزان سقف تولیدی عدول نکنند بنابراین عدم تقاضا باعث شد که بازار با مازاد مواجه شود و قیمت ها روند نزولی به خود بگیرد.

پدیدار ادامه داد: طبق گزارش که بلمبرگ دیروز منتشر کرده قرار است که هفتمین نشست فوق‌العاده کمیته فنی نظارت در ماه آگوست در وین اتریش برگزار شود و طبق جلسه این نشست توافق خواهند کرد که اگر کسی از سطحی که توافق می شود عدول کنند جرایمی را پرداخت کند. تصور بر این است که با برگزاری این جلسه بازار اصلاح و مدیریت خواهد شد.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: امروز قیمت نفت در بازار نفت سبک آمریکا با 3 درصد افزایش به 48دلار و 51 سنت و نفت برنت دریای شمال در بازار شرق آسیا با 33درصد افزایش به رقم 52 دلار و 72 سنت رسید. همچنین سبد نفتی اوپک نیز به مرز 50 دلار نزدیک شده است.

او افزود: نفت سبک ایران نیز به قیمت 48 دلار 78 سنت به فروش می رسد با این تغییرات مثبت، انتظار می رود که قیمت نفت در بازار افزایش پیدا کند.

پدیدار خاطرنشان کرد: اگر اجلاس کمیته نظارتی اوپک و غیر اوپکی برگزار شود به طور یقین تقاضاهای جدیدی وارد بازار می شود و با مهار عرضه ای که صورت می‌گیرد دامنه قیمت نفت بین 50 تا 55 دلار استقرار پیدا کند.

گفتنی است الجزایر، آنگولا، اکوادور، گینه استوایی، گابن، ایران، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان، امارات متحده عربی و ونزوئلا عضو اوپک هستند.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.