ابزار مالی به چه معنی است؟

مفهوم ابزار مالی مشتقه

اوراق بهادار، نیروی کار، سرمایه، و بسیاری دیگر: اقتصادی همیشه تعداد زیادی از بازارهای متصل می شود. اما همه این عناصر ترکیب انواع ابزارهای مالی، که در خدمت اهداف مختلفی.

مفهوم ابزار مالی مشتقه

اقتصاد مملو از اصطلاحات مربوط به کارکرد سیستم های خاص، بخش، عناصر بازار است. فیزیک، ریاضیات، پزشکی، آمار، اقتصاد، و زمینه های دیگر: مفهوم مشتقات به طور گسترده ای در بسیاری از زمینه های علمی استفاده می شود. این نمی تواند بدون آنها انجام دهید، و سیستم مالی جهانی، از جمله بازار های مالی و بازار پول است.

چه شده است که مشتق شده به معنای؟

به طور کلی، یک دسته بندی مشتق به نام تشکیل شده از اندازه ساده تر و یا شکل. در ریاضیات، مفهوم مشتق را کاهش می دهد به پیدا کردن تابع توسط افتراق تابع اصلی است. فیزیک را درک نرخ مشتق تغییر یک فرایند است. مفهوم ابزار مالی مشتقه و توابع آنها را انجام دهد، است که از نزدیک به ماهیت مشتق به عنوان یک کل مرتبط و یک کاربرد عملی مستقیم در بازار مالی.

مشتق، و یا مفهوم از ابزار بازار اوراق بهادار مشتق

کلمه "مشتق" (و آلمانی تبار) مورد استفاده قرار گرفت به معنی مشتق یک تابع ریاضی است، اما در اواسط قرن بیستم است که از نزدیک در بازارهای مالی حل و فصل، و نزدیک به معنای اصلی خود را از دست داد. امروزه به مفهوم مشتق اوراق بهادار است که تنها یکی از نوع خود در این دوره از تعاریف مانند: اوراق بهادار ثانویه، مشتق شده از مشتق مرتبه دوم، مشتق مالی، و غیره، که هیچ تاثیری بر مفهوم کلی .

مشتق شده، یک ابزار مالی یا سفارش 2 - قرارداد ثابت مدت، که بین دو یا چند طرف، به طور رسمی از طریق بورس و یا غیررسمی با مشارکت موسسات مالی، بر اساس تعریف از ارزش آینده یک دارایی یا یک ابزار واقعی در بالاترین مرتبه.

از ویژگی های کلیدی مشتقات

این تعریف دارای چندین مولفه های کلیدی، که از آن می آید مفهوم و انواع مشتقات:

1. Derevativ - این قرارداد، موفقیت آن دو یا بیشتر علاقه مند احزاب یا سازمان. بسته به اینکه چگونه بازار و بالاتر از همه، قیمت، یک طرف برنده خواهد شد، دیگر - یک بازنده. این فرایند اجتناب ناپذیر است.
2. از سوی دیگر - قرارداد مالی می تواند از طریق بورس یا خارج از بورس با مشارکت شرکت های و انجمن از تعهدات از یک سو و بانک ها و غیر بانکی موسسات مالی رسمی. حضور یا عدم حضور ارز تا حد زیادی ویژگی مشتق تعیین می کند.
3. مشتق مرتبه دوم در امور مالی، و همچنین در ریاضیات، یک پایگاه و یا پایه و اساس. فقط اگر علم همه چیز را کاهش می دهد به یک تابع ساده، بازار مالی عمل با دارایی های واقعی. در بورس دارایی های واقعی به چهار دسته تقسیم می شوند: کالا یا دارایی های کالا (استانداردهای کالا تصدیق شده)؛ اوراق بهادار (سهام، اوراق قرضه) و سهام، معاملات ارز و آینده (قرارداد تخصصی).
4. مدت قرارداد - آن را در تغییرات ابزار مالی بستگی دارد. تعیین تاریخ دقیق از اجرای قرارداد برای حفاظت از منافع و کاهش ریسک برای هر دو طرف. اما به عنوان یک قاعده، به دست آوردن از این قرارداد تنها یکی می شود.

اوراق بهادار مشتق: مفهوم، انواع، هدف از استفاده از

یکی از ویژگی های خاص از اوراق بهادار به عنوان بخش بازار این است که آن را نه تنها انجام عملکرد "قیمت گذاری" (از آن ذاتی در اکثر بازارهای امروزی شناخته شده است)، بلکه خطر ابتلا به بیمه. برای این منظور، احزاب موافق برای ورود به یک قرارداد و تعیین تاریخ دقیق اجرای آن، کاهش خطرات ضرر در آینده است.

برای شرایط گارانتی، که اطمینان از انطباق با قرارداد مدت ثابت، سه نوع اصلی وجود دارد:

اجازه دهید ما آنها را در جزئیات را بررسی کند.

آتی به عنوان یک تنوع ابزارهای مالی مشتقه

آتی پیشگامان در بورس اوراق بهادار به عنوان یک ابزار مالی بودند. یک پیمانه از گندم و برنج کوپن برای تضمین به تولید کشاورزی سود، صرف نظر از سال معلوم شد که مثمر ثمر است یا نه.

قراردادهای آتی - مفهوم ابزار مالی مشتقه مرتبط با انعقاد قرارداد آتی کالا از فروش دارایی پایه، در این مورد، احزاب تنها دیدن همه موارد در سطح نوسانات در قیمت دارایی و موظف هستند به تبادل تا به بلوغ "اعدام است."

در حالی که قرارداد فعلی، قیمت می تواند تا حد زیادی بسته به تغییرات اقتصاد، سیاست، شرایط بازار، عوامل محیطی، قیمت متفاوت محصولات مرتبط. یو پی اس بهره مند هنگامی که قیمت سهام کمتر از کسانی که برای انعقاد قرارداد می باشد. و بالعکس.

آینده درمان منفی معنی داری (در درجه اول تجارت) که آنها در نهایت ابزار مالی به چه معنی است؟ از دارایی های واقعی طلاق و وضعیت واقعی در اقتصاد منعکس نمی کند. ارزش کل معاملات آتی، یک پنجم از - ارزش واقعی کالا، و چهار پنجم - "خطر" قیمت

رو به جلو یا "جلو" قرارداد

به جلو همراه با قراردادهای دیگر در مفهوم ابزارهای مشتقه بازار مالی، بخشی رسمی آن گنجانده شده است. به عبارت دیگر، به جلو به ندرت در بورس دیده می شود، اما اغلب به طور مستقیم بین کارآفرینان از یک یا مناطق مختلف فعالیت های اقتصادی به پایان رسید.

قرارداد رو به جلو یا رو به جلو (از انگلیسی "جلو.") - یک توافق دو طرف برای عرضه کالا در یک دوره مشخص از زمان به شدت. همانطور که می توان از تعریف دیده می شود، رو به جلو اغلب با دارایی کالا و نه از اوراق بهادار و یا ابزارهای مالی عمل می کند. یکی دیگر از تفاوت های قابل توجهی از رو به جلو از ابزار های دیگر که از آن می توانید برای محصولات غیر استاندارد و یا حتی خدمات باشد. بورس سهام از کالاهایی که چک دقیق بر کیفیت و انطباق با استانداردهای بین المللی گذشت مجاز می باشد. برای کالاهای خارج از بورس، این شرط، صدق نمی کند. مسئولیت کالا استوار به طور کامل در ارائه دهنده و خطرات - خریدار.

قیمت توافق است که به نام قیمت تحویل به جلو. در طول مدت قرارداد آن را غیر قابل تغییر است. اما از آنجا که این موضوع باعث ایجاد برای احزاب به برخی از مشکلات، تبادل خدمات گسترده ای را جایگزین قرارداد رو به جلو، که در غیر این صورت نامیده ابزار مالی به چه معنی است؟ می شود، اما در اصل همان جلو: معامله ارز با تضمین برای خرید، فروش و تجارت در حق بیمه.

قرارداد گزینه در بورس اوراق بهادار

تاج با ابزارهای مشتقه مالی، مفهوم، انواع و انواع قرارداد گزینه است. تا سال 1973، آنها تنها در ملاقات مبادلات کالا، اما تنها پس از یازده ساله ابزار دست زدن به دوم در بازار مالی جهانی تبدیل شد.

در حال حاضر گزینه بر اساس می تواند تقریبا هر نوع دارایی: اوراق بهادار، شاخص سهام، کالا، نرخ بهره، ارز معامله، و از دیگری مهم تر، ابزار مالی دیگر. گزینه - مشتق شده از مرتبه سوم، یک روبنا بیش از دیگر روبنا مالی.

بر اساس موارد فوق، یک گزینه - آن است که رسمی و تبادل استاندارد قرارداد ثابت مدت، اجازه می دهد که یکی از طرفین حق را به انجام و یا انجام تعهدات خود تحت قرارداد نیست. به جلو و آینده مورد نیاز برای انجام یک گزینه - است. به عبارت دیگر، خریدار یا فروشنده به بلوغ از قرارداد را مجبور به خرید و یا فروش یک دارایی ارز، حتی اگر آنها مقابله بی ثمر، و دارنده گزینه می توانید از این سرنوشت فرار کنند.

خطر حضور مشتقات مرتبه سوم در بازارهای مالی

از لحاظ گزینه بیمه خطر - ابزار مالی موثر است. از سوی دیگر، در دسترس بودن گزینه ها و گزینه ها روی گزینه به جدایی از بازار مالی از بازار تجاری واقعی بیش از هر ابزار مالی دیگر کمک می کند. گزینه های سهام متورم بازار نا امن پول، و کوچکترین اشاره از بی ثباتی در مقیاس بحران مالی جهانی رشد ابزار مالی به چه معنی است؟ می کند. برای اقتصاد جهانی ناپایدار است که در سال های اخیر به تحولات طبیعی، اقتصادی و سیاسی است، این بیش از اندازه کافی است. نه دور یک بحران مالی جهانی جدید است.

spv چیست؟ | اس پی وی چه کاربردی دارد؟

SPV چیست؟ یک کانال جهت فعالیت‌های مالی، ابزاری که با اهداف خاص در زمینه‌های مالی استفاده می‌شود. این ابزار چه برای شرکت‌های خصوصی و چه در بین شرکت‌های بین المللی مورد استفاده است. آنچه اس پی وی را بر روی زبان‌ها انداخته و بسیاری را برای فهم معنی SPV کنجکاو کرده درواقع کاربرد آن توسط شرکت‌های اروپایی با پشتیبانی سه کشور فرانسه، انگلیس و آلمان جهت مبادله و معامله با ایران است.

اس پی وی چیست؟ یک کانال ارتباط مالی بین شرکت‌هایی است که به دلایل مختلف نمی‌توانند به صورت مستقیم با یکدیگر کار کنند. معنی SPV در واقع به معنا و مفهوم کارگزاری‌های بورس نزدیک است. خب در یک بازار مالی بزرگی چون بورس نه خریدار فروشنده را می‌شناسد و نه فروشنده خریدار را، در چنین شرایطی شرکت‌های کارگزاری واسطه معامله این این دو می‌شوند، از یکی سهام می‌گیرند و در قبالش پول پرداخت کرده و در این بین کارمزدشان را دریافت می‌کنند. نه سهام و نه پول متعلق به آن‌ها نیست و فقط ابزار مالی به چه معنی است؟ کانالی برای رد و بدل کردن هستند. در ادامه به توضیحات تخصصی و کاربردی در مقاله SPV چیست می‌پردازیم تا هرگاه که این لغت به گوشتان خورد برایتان مهجور و غریبه نباشد.

تعریف اولیه SPV

اس پی وی یک ابزار برون ترازنامه‌ای است یعنی حساب آن در ترازنامه شرکت مادر درج نمی‌شود و گفته می‌شود که اس پی وی وسیله‌ای برای کنترل ورشکستگی است زیرا یک شرکت مادر می‌تواند با استفاده از آن دارایی‌های خود را به اوراق بهادار تبدیل کند.

شرکت‌های اس پی وی علاوه بر این فعالیت‌ها جهت کاهش ریسک به عنوان طرف قرارداد برخی مبادلات حساس نیز فعالیت می‌کنند. اس پی وی به شرکت‌ها در سرمایه گذاری‌های مشترک، ایزوله کردن دارایی و سایر تراکنش‌های مالی کمک می‌کند.

در پاسخ به SPV چیست این توضیحاتی که ارائه کردیم بسیار تخصصی و کلی بود اما آنچه اس پی وی را بیش از هر چیز دیگری مطرح می‌کند نوع استفاده این ابزار در برخورد با تحریم‌های آمریکا علیه ایران است. ابزاری که کشورهای اروپایی به کار می‌گیرند تا به تجارت خود با ایران ادامه داده و از طرف دیگر مشمول مجازات لغو تحریم‌ها نیز نشوند.

به هر حال تجارت با ایران قطعاً برای هر دو طرف منفعتی در پی دارد و به همین علت است که کشورهای اروپایی به دنبال راهی جهت ادامه همکاری و تجارت با کشور ما هستند. هر چند که فعالیت با شرکت‌های اس پی وی قوانین و ضوابطی نیز دارد.

آیا اس پی وی راهی برای دور زدن تحریم‌ها می باشد ؟

SPV مخفف چیست؟ Special purpose vehicle که در فارسی ابزار ویژه مالی یا ابزار اهداف ویژه ترجمه شده است. تحریم‌هایی که آمریکا علیه ایران بوجود آورد سبب شد که بسیاری از مبادلات ومراودات تجاری با کشورهای اروپایی قطع شود. این تحریم‌ها در حالی صورت گرفت که تهیه اقلام حیاتی چون مواد غذایی، دارو و تجهیزات پزشکی با مشکلات زیادی همراه شد و درواقع اس پی وی ابزاری شد که این موارد با دور زدن تحریم‌های آمریکا صورت پذیرد.

SPV یک سیستم مالی اروپایی است که برای دور زدن تحریم‌ها برای ایران بسیار کارساز می‌باشد. زیرا بسیاری از شرکت‌های تجاری به دلیل تحریم‌های آمریکا اجازه معاملات مستقیم با ایران را ندارند به همین خاطر با واسطه گری شرکت‌های SPV سعی در ادامه مراودات تجاری خود با ایران دارند.

قرارداد SPV چیست؟ قراردادی است که هدفش حفظ رابطه تجاری اروپا با ایران است. فرمت SPV چیست و به چه صورت عمل می‌کند؟ فرض کنید ایران به یک شرکت انگلیسی نفت می‌فروشد و در ازای پول آن، اعتبار لازم جهت خریداری کالای خاصی از آلمان را دریافت می‌کند. به نوعی می‌توان گفت مبادله‌ای کالا با کالا شکل گرفته که ایران در این بین مستقیماً نه پولی دریافت و نه پولی پرداخت می‌کند. نکته قابل توجه این است که این معاملات در خاک اروپا اتفاق می افتد.

اگر بخواهیم دقیقاً به پرسش شرکت‌های SPV چیست پاسخ بدهیم باید بگوییم شرکت‌های اروپایی که نقش کانال مالی بین ایران و اروپا را بازی می‌کنند. البته تمام این اقدامات با کمک سه کشور انگلیس، آلمان و فرانسه صورت می‌گیرد و پرواضح است که آمریکا با این سیستم مخالف بوده و کشورهای اروپایی را به تنبیه تهدید می‌کند.

ابزار مالی جدید در راه ورود به بازار سرمایه

کارشناس بازار سرمایه درباره قرارداد ریپو توضیحاتی داد.

به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت»به نقل از باشگاه خبرنگاران،علیرضا تاجبر کارشناس بازار سرمایه درباره اظهار نظر رئیس سازمان بورس مبنی بر ورود قرارداد ریپو به بورس، در تعریف این قراردادها اظهار کرد: ریپو مخفف Repurchase Agreement به معنی توافق باز خرید است. بر مبنای این قرارداد، قراردادی بین طرفین بسته می‌شود که در آن با هم توافق می‌کنند تا در زمان حال سهامی را مبادله کنند و در زمان آینده، این سهام به فروشنده ابتدای کار باز پس داده شود. یعنی نسبت به باز خرید همان مقدار سهم مبادله شده در آینده توافقی صورت می‌گیرد.

او در ادامه اظهار کرد: این توافق اگر براساس آپشن باشد؛ یعنی نقل و انتقال آن به صورت اختیاری باشد، به سهامدار این اطمینان خاطر را می‌دهد که یک بازدهی حداقلی را در صورت نگهداری در سهام خود خواهد داشت. به عنوان مثال، در حال حاضر دو نفر با هم توافق می‌کنند که یک سهم را که قیمت آن ۱۰۰ تومان است، یک سال بعد در همین تاریخ به قیمت ۱۲۰ تومان مبادله کنند.

او بیان کرد: کسی که این سهام را دارد، اطلاع دارد که اگر این سهام را تا یک سال بعد نگه دارد، حداقل ۲۰ درصد سود بدست می‌آورد. حتی اگر قیمت سهم از ۱۰۰ تومان پایین‌تر بیاید؛ بنابراین یک اطمینان خاطری به او می‌دهد که حداقل بازدهی را خواهد داشت. البته در روز سررسید، این یک اختیار فروش است. یعنی می‌تواند به قیمت ۱۲۰ تومان سهم خود را به فروش برساند و یا اگر قیمت آن بالاتر بود، سهم خود را نگه دارد و نفروشد. اما در کل یک بیمه و یک اختیار خاطری برایش ایجاد می‌شود که سهام او حداقل بازدهی را خواهد داشت.

ابزارهای مالی نوین، لازمه بازار سرمایه کارا است

این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به نقشی که این دست از ابزارها در بازار ایفا می‌کنند، اظهار کرد: بازار سرمایه را ابزارهای آن تشکیل می‌دهند. یک بازار سرمایه کارا، باید تمام ابزارهای مالی نظیر اختیار خرید و فروش و قراردادهای آتی در آن مورد استفاده قرار بگیرد. وجود ابزارهای مالی شرط لازم برای یک بازار سرمایه توسعه یافته است. هر یک از این ابزارها یک محاسنی را برای طرفین قرارداد ایجاد می‌کنند که یا ریسک را کاهش می‌دهند و یا یک اطمینان خاطر یک سویه ایجاد می‌کنند.

تاجبر در ادامه بیان کرد: در مجموع در تمام بازارهای مالی در کشورهای پیشرفته این ابزارها کاملا جا افتاده و رواج دارد. حالا در ایران به بهانه این اتفاقات اخیر، اجرای این ابزارها تسریع شده که جز فایده چیز دیگری برای بازار ندارد.

این کارشناس بازار سرمایه در خصوص تجربه سایر کشورها در این مورد، تصریح کرد: در حدود ۳۰ تا ۴۰ سال است که این قراردادها در کشورهای مختلف در حال مبادله شدن هستند. همچنین حجم مبادلات این ابزارهای مالی که در اصطلاحات مالی، مشتقه نامیده می‌شوند، حدود چندین برابر حجم مبادلات سهام در بورس‌های پیشرفته است.

صکوک چیست و تفاوت آن با اوراق قرضه کدام است؟

در کشورهایی که دارای جمعیت مسلمان زیادی هستند، استفاده از ابزارهای مالی متعارف مانند اوراق قرضه، کارایی و مقبولیتی ندارد. بر این اساس دولت‌ها و شرکت‌های اسلامی و یا شرکت‌های اسلامی فعال در کشورهای غیراسلامی که بدنبال تأمین مالی و مدیریت بدهی خود هستند نیازمند یافتن جایگزین‌هایی مطابق با اصول اسلامی می‌باشند. صکوک ابزار نوینی است که در کشورهای اسلامی به جای اوراق قرضه به کار گرفته می‌شود.

در سال‌های اخیر رشد ابزارهای مالی اسلامی که به صکوک شهرت یافته بسیار چشمگیر بوده است. تا جایی که بر اساس آمار، تا پایان سال 2006 میلادی ارزش کل صکوک منتشر شده بالغ بر50 میلیارد دلار عنوان شده است. کشورهای بحرین، مالزی، قطر و آلمان به عنوان پیشگامان در این زمینه شناخته ابزار مالی به چه معنی است؟ شده‌اند.

در حالت کلی می‌توان صکوک را اوراق بهادار مبتنی بر دارایی، با درآمد ثابت یا متغیر، قابل معامله در بازار ثانویه و مبتنی بر اصول شریعت دانست.

اصطلاح صکوک برگرفته از واژه عربی صک به معنای چک، نوشته بدهکار، سفته و قبض بدهی است و به طور معمول، به عنوان اوراق قرضه اسلامی تعریف می‌شود.

تمایزی که میان این دو تعریف از صکوک وجود دارد، اساسی و مهم است، چرا که با تاکید بر این تفاوت، هدف از به کارگیری صکوک به عنوان ابزاری جدید در بانکداری اسلامی، تقلید از اوراق قرضه مبتنی بر بهره در بانکداری معمول نیست، بلکه ایجاد ابزاری ابتکاری است که منطبق بر قوانین شریعت اسلام باشد.

صکوک به عنوان اوراق بهادار با پشتوانه مالی تعریف می‌شود که باید خود دارای ارزش باشد و نمی‌تواند براساس فعالیت‌های سفته بازی و سوداگرانه و در واقع فعالیت‌هایی که بدون خلق ارزش و کار صورت می‌گیرند، سودآوری داشته باشد.

اوراق بهادار صکوک منابع مالی را با پشتوانه ترازنامه و دارایی‌های فیزیکی شرکت‌های خاص جذب می‌کنند.

استفاده از لفظ صکوک جهت ابزارهای مالی اسلامی برای نخستین بار در سال 2002 در جلسه فقهی بانک توسعه اسلامی پیشنهاد شد. بعد از آن سازمان حسابداری و حسابرسی نهادهای مالی اسلامی اقدام به معرفی انواع صکوک نمود که عبارتند از:

1.صکوک مالکیت دارایی‌هایی که در آینده ساخته می‌شود
2.صکوک مالکیت منافع دارایی‌های موجود
3.صکوک مالکیت منافع دارایی‌‌هایی که در آینده ساخته می‌شود
4.صکوک صلم
5.صکوک استصناع
6.صکوک مرابحه
7.صکوک مشارکت
8.صکوک مضاربه
9.صکوک نماینده سرمایه‌گذاری
10.صکوک مزارعه
11.صکوک مساقات
12.صکوک ارائه خدمات
13.صکوک حق‌الامتیاز

از بین صکوک بالا تنها استفاده از صکوک اجاره، سلم و استصناع و تا حدی صکوک مشارکت، مرابحه و مضاربه معمول است.

در یک تقسیم بندی دیگر می‌توان صکوک را به دو گروه ابزار حقوق صاحبان سهام و ابزار بدهی تقسیم نمود.

صکوک اجاره، سلم، استصناع و مرابحه زیر مجموعه ابزار بدهی و صکوک مشارکت و مضاربه زیر مجموعه ابزار حقوق صاحبان سهام قرار می‌گیرند.

یکی از مهمترین انواع صکوک معرفی شده صکوک اجاره می‌باشد. صکوک اجاره در حقیقت اوراق بهاداری است که دارنده آن بصورت مشاع، مالک بخشی از دارایی است که منافع آن بر اساس قرارداد اجاره به مصرف‌کننده یا بانی واگذار شده است.

جهت انتشار اوراق اجاره وجود حداقل سه نهاد مالی ضروری می‌باشد که عبارتند از بانی، واسط و امین.

•بانی: شخصی حقوقی است که صکوک اجاره با هدف تأمین مالی آن را منتشر می‌شود و می‌تواند اقدام به اجاره‌ نمودن دارایی مبنای انتشار صکوک اجاره از واسط به نمایندگی از سرمایه‌گذاران نماید.

• واسط: نهاد مالی است که صرفاً به منظور نقل و انتقال دارایی به وکالت از دارندگان صکوک اجاره و انتشار صکوک اجاره تشکیل می‌شود.

• امین: نیز شخص حقوقی است که به نمایندگی از سرمایه‌گذاران و به منظور حفظ منافع آنان در چارچوب ضوابط اجرایی انتشار صکوک اجاره مسئولیت نظارت برکل فرآیند عملیاتی صکوک اجاره را بر عهده دارد.

ریسک اوراق صکوک

ریسک مربوط به اوراق صکوک را به طریق مختلفی می‌توان دسته‌بندی کرد. مهمترین ریسک‌هایی که دارندگان اوراق صکوک با آن مواجه هستند را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:
1.ریسک از بین رفتن دارایی‌ها
2.ریسک نرخ سود
3.ریسک کاهش قیمت دارایی

مزایای اوراق صکوک

برخی از مزایای انتشار اوراق صکوک را می‌توان به شرح زیر بیان نمود:

1- صکوک نقدینگی بانی را افزایش می ‌دهد

2- دارایی‌هایی که نقدینگی پایینی دارند و یا غیر‌نقد هستند از ترازنامه خارج شده و وجوه نقد جایگزین آن می شود.

3- با اینکه قسمتی از دارایی‌ها از شرکت بانی جدا می‌شود اما با این حال باز هم بانی می‌تواند از دارایی‌ها استفاده کند.

4- از آنجا که صکوک با پشتوانه‌ی دارایی‌منتشر می‌شود لذا دارای ریسک کمتر است و هزینه‌ی تأمین مالی را نیز کاهش می‌دهد.یک راه دیگر کاهش هزینه‌ی تأمین مالی استفاده از افزایش اعتبار است.

5- صکوک با فراهم کردن امکان تبدیل دارایی‌ها به اوراق بهادار به توسعه‌ی بازار سرمایه کمک می‌کند.

6- چنانچه برای دادوستد اوراق صکوک یک بازار ثانویه فراهم می‌شود، آنگاه قابلیت نقدشوندگی این اوراق هم افزایش می‌‌یابد.

تفاوت اساسی صکوک با اوراق قرضه مرسوم در بازارهای مالی

1- صکوک بیانگر مالکیت یک دارایی ابزار مالی به چه معنی است؟ مشخص است در حالی که اوراق قرضه فقط حاکی از تعهد بدهی هستند. یعنی رابطه بین صادرکننده و خریدار اوراق قرضه رابطه وام‌دهنده و وام‌گیرنده است که نرخ بهره وام هم ثابت است و این موجب ربا می‌شود.

2- دارایی موضوع اوراق صکوک از نظر شرعی باید مجاز و صحیح باشد. در حالی که در اوراق قرضه دارایی‌هایی که از نظر اسلام پذیرفته نیست نیز می‌تواند پشتوانه اوراق قرار بگیرد.

3- اعتبار اوراق قرضه به اعتبار صادرکننده یا ناشر آن وابسته است و با آن سنجیده می‌شود در حالی که اعتبار صکوک به ناشر بستگی ندارد بلکه به ارزش دارایی پشتوانه بستگی دارد.

4- فروش صکوک در بازار ثانویه فروش مالکیت یک دارایی است اما فروش اوراق قرضه فروش بدهی است.

5- در صکوک امکان افزایش اصل دارایی و در نتیجه ارزش خود ورقه صکوک وجود دارد در حالی که اصل بدهی در اوراق قرضه قابلیت افزایش ندارد.

تامین مالی چیست و انواع روشهای تامین مالی کدامند؟

تأمین مالی، هنر و علم مدیریت وجه نقد است. هدف از تأمین مالی، سرمایه‌گذاری، سودآوری، کاهش ریسک و برطرف کردن نیازهای اقتصادی و اجتماعی بنگاه اســت. سود ناشی از کسب کار بنگاه، از عوامل مهم تداوم فعالیــت بنگاه اقتصادی تلقی گردیده و منبع مهمــی برای تأمین مالی فعالیتهای عملیاتی بنگاه درآینده است. از نگرانیهای بنگاههای اقتصــادی در جهان، تأمین منابع مطلوب مالی میباشــد. هر نوع فعالیت نیاز بــه منابع مالی دارد. از ایــن رو، منابع مالی را به شــریان حیاتــی بنگاههای اقتصادی و سازمانهای کوچک و بزرگ تشبیه کرده اند. در حقیقت، هدف اصلی از هر نوع فعالیت اقتصادی ســودآوری اســت و کسب سود بدون وجود منابع مالی امکانپذیر نمیباشد.

تأمین مالی، به فرآیند تامین بودجه برای فعالیت های تجاری، خرید کالا یا سرمایه گذاری گفته می شود.

اگر می خواهید کسب و کار جدیدی راه اندازی کنید یا توسعه دهید، وارد تجارت شوید، کالایی خریداری کنید و نقدینگی کافی ندارید، نیازمند تامین مالی خواهید بود و انتخاب نوع تامین مالی بر عملکرد کسب و کار شما تاثیر مستقیم دارد.

بعنوان مثال شخصی جهت خرید خودرو یا آپارتمان از تسهیلات بانکی جهت تامین بخشی از مبلغ مورد نیاز استفاده می کند، یا جهت احداث کارخانه تولید لبنیات 40 درصد از سرمایه مورد نیاز از طریق سهامداران شرکت و 60 درصد از طریق تسهیلات بانکی تامین می شود. شرکتی مواد اولیه خود را بصورت نسیه خریداری می کند. مثالهای ذکر شده نمونه هایی از روشهای تامین مالی است.

روشهای تامین سرمایه به دو گروه عمده تقسیم می شودند.

۱- تامین مالی از منابع داخلی بنگاه(ابزارهای سرمایه ای)

روشهای تامین مالی سرمایه ای به روشهایی گفته می شود که سرمایه مورد نیاز از محل حقوق صاحبان سهام تامین شده و سرمایه گذاران در زمره مالکان شرکت قرار می گیرند.مانند افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران یا فروش سهام

۲- تامین مالی از منابع خارج از بنگاه (ابزارهای ابزار مالی به چه معنی است؟ بدهی)

روش تامین مالی از طریق بدهی به معنای تامین منابع مالی مورد نیاز به روش استقراض از سرمایه گذاران خارج از سهامداران شرکت می باشد. تامین کنندگان مالی در این روش به طور معمول از بازدهی معینی بابت سرمایه گذاری انجام شده بهره خواهند برد.

1- تامین مالی از منابع داخلی بنگاه (ابزارهای سرمایه ای)

1-1- افزایش سرمایه چیست

افزایش سرمایه یکی از روش های تامین مالی شرکت‌هاست.شرکت‌ها برای اینکه بتوانند فعالیت‌های خود را توسعه دهند و قدرت رقابت خود را حفظ و یا افزایش دهند اقدام به افزایش سرمایه می کنند.در برخی از مواقع نیز این کار به منظور اصلاح و بهبود ساختار مالی شرکت صورت می گیرد.این تامین منابع مالی جدید می تواند به شکل های مختلفی صورت پذیرد. هنگامی که یک شرکت بخواهد سرمایه خود را افزایش دهد باید تعدادی سهام جدید منتشر کند و به سهامداران بفروشد تا مبلغ مورد نیاز برای افزایش سرمایه را تأمین کند.تفاوت اصلی بین انواع روش های افزایش سرمایه،در محل تامین این منابع جدید است.در ادامه درباره انواع روش های آن بیشتر توضیح خواهیم داد.

1-1-1- افزایش سرمایه از محل سود انباشته

طبق قانون تجارت شرکت ها موظفند سالیانه درصدی از سود خود را نگهداری کنند.این سود در حسابی تحت عنوان سود انباشته در صورت های مالی شرکت ثبت می شود.در مواقعی که شرکت سود انباشته مناسبی دارد، تصمیم می گیرد که افزایش سرمایه خود را از این روش انجام بدهد و با این کار منابع جدید مورد نیاز خود را تامین کند.پس در روش سود انباشته عملا جریان نقدینگی جدید به شرکت وارد نمی شود.به دلیل اینکه سهامداران پولی برای سهام جدید خود پرداخت نمی کنند به سهامی که به این روش به سهامدار تعلق می گیرد، سهام جایزه هم گفته می شود.در روش سود انباشته درصد مالکیت سهامداران در شرکت تغییری پیدا نمی کند.یعنی به همان نسبت که سرمایه شرکت زیاد می شود تعداد سهام نیز افزایش پیدا می کند.از نظر تئوریک میزان دارایی سهامدار نیز تغییری نمی کند،یعنی به همان نسبت که تعداد سهام زیاد می شود قیمت سهام کاهش پیدا می کند.

1-1-2- افزایش سرمایه از محل آورده نقدی

در مواقعی که شرکت سود انباشته مناسبی ندارد و یا می خواهد که منابع مالی جدید به شرکت وارد کند از محل آورده نقدی سهامداران اقدام به افزایش سرمایه می کند. به دلیل اینکه افزایش سرمایه از این روش، نیازمند تأمین منابع جدید از سوی سهامداران فعلی شرکت است، شرکت حق استفاده و حضور در آن را ابتدا به سهامداران شرکت می‌دهد. به این صورت که اوراقی تحت عنوان حق تقدم سهام در اختیار سهامداران فعلی قرار می گیرد.سهامدار در مدت زمان مجاز برای معاملات این اوراق که معمولا ۲ ماه است و به آن مهلت پذیره نویسی گفته می شود،می تواند یکی از دو کار را انجام دهد:

1. پرداخت مبلغ اسمی سهام: در این روش شما به ازای هر سهم باید مبلغی را دراین بازه زمانی ۲ماهه به شرکت پرداخت نمایید.این مبلغ در ایران معمولا ۱۰۰۰ ریال(قیمت اسمی سهم) است.با این کار پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه،حق تقدم شما تبدیل به سهم عادی می شود.
2. فروش حق تقدم: اگرشما به هر علتی تمایل نداشته باشید که از حق تقدم های خود استفاده کنید می توانید در این بازه زمانی ۲ ماهه حق تقدم های خود را به سرمایه گذاران دیگر بفروشید.این حق تقدم ها مثل سهام عادی در بورس قابل معامله هستند.ابزار مالی به چه معنی است؟ مثلا حق تقدم ایران خودرو با نماد خودرو، با نماد خودروح معامله می شود.قیمت حق تقدم به اندازه آورده شما(معمولا ۱۰۰۰ ریال) از قیمت روز سهم اصلی در بازار کمتر است.

• نکته:اگر شما به هر علتی مبلغ اسمی سهام را پرداخت نکنید و همچنین حق تقدم خود را نیز به فروش نرسانید،پس از اتمام مهلت پذیره نویسی حق تقدم سهام شما به فروش می رود.یعنی شرکت حق تقدم های استفاده نشده را از طریق بورس به فروش می رساند و مبلغ حاصل از فروش را بعد از کسر کارمزدها به حساب شما واریز می کند.قیمت فروش در این مواقع معمولا نزدیک به قیمت روزهای آخر پذیره نویسی حق تقدم هاست.

1-1-3- افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها

در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها، شرکت دارایی های ثابت مشهود خود را نظیر زمین، ساختمان، ماشین آلات و تجهیزات، سرمایه گذاری ها و … را مورد تجدید ارزیابی قرار می دهند.با این کار ارزش دارایی های شرکت در ترازنامه به روز می شود.در نتیجه از آنجایی که معادله حسابداری در ترازنامه باید برقرار باقی بماند و بدهی های شرکت نیز تغییری نکرده،سرمایه شرکت باید افزایش پیدا بکند تا این معادله برقرار بماند.در این روش نیز ابزار مالی به چه معنی است؟ پولی به شرکت وارد نمی شود و فقط یک عملیات حسابداری در صورتهای مالی شرکت رخ می دهد.در این روش نیز به همان مقدار که تعداد سهام افزایش پیدا می کند قیمت آن کاهش پیدا می کند،در نتیجه تغییری در دارایی سهامداران رخ نمی دهد.

1-1-4- روش صرف سهام

در این روش ، شرکت سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را ، به حساب اندوخته منتقل و یا در ازای آن سهام جدید ، به سهامداران قبلی میدهد .

در افزایش سرمایه به روش صرف سهام بجای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره نویسی سهام جدید ناشی از افزایش سرمایه به قیمت بازار انجام میگیرد. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی ما به التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام میباشد. شرکت در خصوص صرف سهام سه کار می توانند انجام دهند:
• انتقال اضافه ارزش به اندوخته شرکت
• تقسیم نقدی اضافه ارزش به سهامداری قبلی
• دادن سهام جدید به سهامداران قبلی
در مورد فروش هم دو کار می توانند انجام دهند
• فروش با حفظ حق تقدم
• فروش با سلب حق تقدم

2- تامین مالی از منابع خارج از بنگاه (ابزارهای بدهی)

در بســیاری از پروژه‌های مهم بنگاه‌های اقتصادی، به دلایل زیر امــکان تأمین مالی داخلی وجود نداشــته و در چنین شرایطی بنگاه‌ها برای تأمین وجه نقد سرمایه‌گذاری و وجه نقد ســرمایه در گــردش و اطمینان از فروش بیشــتر کالا، بــه تأمین منابع مالی خارجی گرایش پیدا می‌کنند.

• حجم بالای سرمایه‌گذاری مورد نیاز
• ریسک بالای پروژه از نظر مسائل سیاسی و اقتصادی
• حضور در بازارهای جهانی و اطمینان از فروش کالا در دیگر کشورها
• عدم کفایــت اعتبارات دولتی برای تأمین مالی طرح‌ها یا پروژه‌ها
• محدودیت مالــی بانکهای داخلی برای تأمین مالی طرح‌ها یا پروژه‌ها
• مشــارکت مالــی دیگر کشــورها برای تأمیــن مالــی، کاهش هزینه و ریســک ســرمایه‌گذاری، دســتیابی بــه فناوری پیشــرفته، تولید انبوه و کاهش بهای تمام شده و دسترسی به بازارهای جهانی
• اعمال برخی از سیاســتهای پولی بانک مرکزی

2-1- تسهیلات بانکی

مطلب در حال تکمیل است.

2-2- تسهیلات اعتباری خارجی میان مدت (فاینانس)

• نرخ پائین بهره
• بلندمدت بودن زمان بازپرداخت
• امکان مدیریت توسط طرف داخلی
• انتقال ریسک دریافت وام به اعتبار گیرنده (دولت یا شرکت های دولتی و خصوصی خارجی) و انتقال ریسک نوسانات بازار ارز به طرف خارجی

• تاخیــر در زمــان اجرای پــروژه باعث
• افزایش جرائم بانکی و بهای تمام شــده پروژه می‌شود
• فاینانس فقــط جذب ســرمایه فیزیکی است و انتقال دانش فنی و فناوری تلقی نمی‌گردد
• فاینانس باعث افزایش رقابت در معموال صنعت کشور نمی‌گردد.
• به دلیل ریســک باالی سرمایه‌گذاری در ایران (از نظــر بیگانگان)، هزینه بیمه وام هــای پرداختی به دولت و شــرکت‌های ایرانی بالاتر از اســتانداردهای بین‌المللی اســت و این فرآیند باعث افزایش بهای تمام شــده و نهایتا کاهش سود متعارف بنگاه‌ها می‌گردد.

2-3- تسهیلات اعتباری خارجی کوتاه مدت (ریفاینانس)

اســتفاده ازخطوط اعتبــاری کوتاه مدت بین بانکی حداکثر یکســاله برای گشــایش عتبارات اســنادی بابــت واردات کاال را تأمین مالــی مجدد یا ریفاینانس می‌گویند. کلیه واردکنندگان کالا و خدمات می‌توانند اقدام به گشایش اعتبارات اسنادی با اســتفاده از خطوط اعتبــاری بین بانکی نماینــد. تأمین مالی مجدد نوعی گشــایش اعتبار اســنادی می‌باشــد که فروشــنده یا ذینفع در زمان معامله، طبق شــرایط اعتبار وجه اســناد را بــه صورت نقــد از بانک کارگــزار دریافــت مینمایــد و خریدار با توجــه به قرارداد منعقده بــا بانک در زمان تعیین شــده در قرارداد اقــدام به پرداخت وجه اسناد مینماید.حداکثر مهلت خریدار برای پرداخت وجه اسناد یک سال می‌باشد

2-4- نسیه (یوزانس)

نسیه تضمین شده یا یوزانس معنی فرجه، مدت، بهره پول، مهلت و وعده پرداخــت آمده اســت و در عرف تجارت بین‌الملل به معنای نسیه تضمین شده است ودر اصطلاح سرمایه‌گذاری به معنی توافق بر پرداخت قیمت فناوری و تجهیزات دریافت شــده در قبال ارایه برات مدت‌دار می‌باشد.