صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟

ویژگی‌های DEX

صرافی متمرکز و غیرمتمرکز

زمان مطالعه: 6 دقیقه صرافی متمرکز برای اکثر سرمایه گذاران ارز دیجیتال، صرافی متمرکز ارزهای دیجیتال یکی از مهم ترین ابزار برای تراکنش است.

لینک کوتاه صفحه

صرافی متمرکز

برای اکثر سرمایه گذاران ارز دیجیتال، صرافی متمرکز ارزهای دیجیتال یکی از مهم ترین ابزار برای تراکنش است. صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال، پلتفرم‌های آنلاینی هستند که برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. آنها رایج ترین ابزاری هستند که سرمایه گذاران برای خرید و فروش دارایی های ارزهای دیجیتال از آن استفاده می کنند.

برخی از سرمایه گذاران ممکن است مفهوم صرافی “متمرکز” را تا حدودی گمراه کننده بدانند، زیرا خود ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان “غیرمتمرکز” در نظر گرفته می شوند. “متمرکز” بودن صرافی هایی از این نوع به چه معناست و چرا این صرافی ها برای موفقیت صنعت ارزهای دیجیتال به طور کلی بسیار مهم هستند؟

استفاده از اشخاص ثالث

در اصطلاح «صرافی متمرکز ارزهای دیجیتال»، ایده متمرکزسازی به استفاده از یک واسطه یا شخص ثالث برای کمک به انجام تراکنش ها اشاره دارد. خریداران و فروشندگان به طور یکسان به این واسطه برای رسیدگی به دارایی های آنها اعتماد دارند. این در راه اندازی بانک رایج است، جایی که مشتری به بانک اعتماد می کند تا پول خود را نگه دارد.

دلیل این راه‌اندازی این است که بانک‌ها امنیت و نظارتی را ارائه می‌کنند که یک فرد به تنهایی نمی‌تواند انجام دهد. در مورد صرافی متمرکز ارزهای دیجیتال، همین اصل اعمال می شود. تراکنش‌کنندگان نه تنها صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ اعتماد دارند که صرافی با خیال راحت تراکنش‌های آن‌ها را تکمیل می‌کند، بلکه از شبکه کاربران در بورس برای یافتن شرکای تجاری استفاده خواهد کرد.

در مورد ارزهای دیجیتال، که اغلب در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند، یک فرد می‌تواند صدها یا هزاران دلار در دارایی‌های ارز دیجیتال را به سادگی با فراموش کردن کلید یک کیف پول از دست بدهد. صرافی اجازه نمی دهد که این اتفاق بیفتد، زیرا از سهام به جای سرمایه گذار فردی محافظت می کند.

جفت ارزهای فیات/کریپتو

رایج‌تر است که یک صرافی متمرکز در این مرحله جفت ارزهای دیجیتال/ارز دیجیتال را ارائه دهد. این امر به مشتریان امکان می دهد، به عنوان مثال، بیت کوین را با توکن های اتر معامله کنند. صرافی های کمتری جفت ارزهای فیات/ارز رمزنگاری را ارائه می دهند که مثلاً بیت کوین را برای مبادلات دلار آمریکا امکان پذیر می کند.

با این حال، برخی از بزرگترین صرافی های ارزهای دیجیتال در جهان آنهایی هستند که این جفت ارزهای فیات/کریپتوکارنسی را ارائه می کنند. بخشی از دلیل این امر این است که آنها به عنوان یک نقطه دسترسی مستقیم به بازار ارزهای دیجیتال عمل می کنند.

از آنجایی که بسیاری از سرمایه گذاران در این فضا برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال نسبتاً جدید هستند، ممکن است بیشتر به این نوع مبادلات روی بیاورند. برخی از این صرافی ها عبارتند از Coinbase، Robinhood، Kraken و Gemini.

عناصر کلیدی مبادلات متمرکز

موفقیت یا شکست یک مبادله به عوامل زیادی بستگی دارد. با این حال، یکی از مولفه های کلیدی موفقیت، حجم معاملات است.

به طور کلی، هر چه سطوح حجم معاملات بالاتر باشد، نوسانات و دستکاری بازاری که احتمالاً در آن صرافی اتفاق می افتد کمتر می شود. نوسانات یک ملاحظه حیاتی است. به دلیل مدت زمانی که طول می کشد تا تراکنش ها تکمیل شوند، قیمت یک توکن یا سکه می تواند بین زمان شروع تراکنش و زمان اتمام آن تغییر کند. هر چه حجم تجارت بیشتر باشد و تراکنش سریعتر پردازش شود، احتمال بروز مشکل در این نوسان کمتر است.

یکی دیگر از عناصر حیاتی یک صرافی متمرکز موفق، امنیت است. در حالی که هیچ تبادلی کاملاً در برابر فعالیت های مخرب مانند هک ها مصون نیست، برخی از آنها ایمن تر از دیگران هستند.

نحوه واکنش صرافی به رویدادی مانند هک به هیچ وجه مشخص نیست. برخی از صرافی ها برای بازپرداخت ضررهای مشتریان سخت کار کرده اند، در حالی که برخی دیگر در این زمینه موفقیت کمتری داشته اند. برخی دیگر نیز در نتیجه این نوع حملات بسته شده اند.

برای سرمایه گذارانی که به دنبال ورود به فضای ارزهای دیجیتال صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ هستند، یک صرافی متمرکز همچنان رایج ترین وسیله برای انجام این کار است. هنگام انتخاب یک صرافی، مهم است که مجموعه عواملی را که بر تجربه کاربر تأثیر می‌گذارند، در نظر داشته باشید، از جمله اینکه کدام جفت معامله می‌شود، حجم معاملات چقدر است و اقدامات امنیتی که صرافی‌ها برای محافظت از مشتریان خود اتخاذ کرده‌اند.

صرافی غیرمتمرکز

صرافی‌های غیرمتمرکز، که به صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ نام DEX نیز شناخته می‌شوند، بازارهای همتا به همتا هستند که در آن معامله‌گران ارزهای رمزنگاری شده مستقیماً بدون واگذاری مدیریت وجوه خود به یک واسطه یا متولی، معاملات را انجام می‌دهند. این تراکنش‌ها از طریق استفاده از توافق‌نامه‌های خوداجرایی که با کد نوشته شده‌اند به نام قراردادهای هوشمند تسهیل می‌شوند.

DEX برای حذف الزام هر مرجعی برای نظارت و مجوز دادن به معاملات انجام شده در یک صرافی خاص ایجاد شد. صرافی های غیرمتمرکز امکان تجارت همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند. همتا به همتا به بازاری اطلاق می شود که خریداران و فروشندگان ارزهای دیجیتال را به هم مرتبط می کند. آنها معمولاً غیرقانونی هستند، به این معنی که کاربران کنترل کلیدهای خصوصی کیف پول خود را حفظ می کنند. کلید خصوصی نوعی رمزگذاری پیشرفته است که کاربران را قادر می سازد به ارزهای دیجیتال خود دسترسی داشته باشند. کاربران می توانند بلافاصله پس از ورود به DEX با کلید خصوصی خود به موجودی ارزهای دیجیتال خود دسترسی پیدا کنند. آنها نیازی به ارسال اطلاعات شخصی مانند نام و آدرس ندارند، که برای افرادی که حریم خصوصی خود را گرامی می دارند عالی است.

نوآوری‌هایی که مشکلات مربوط به نقدینگی را حل می‌کردند، مانند بازارسازان خودکار، به جذب کاربران به فضای مالی غیرمتمرکز (DeFi) کمک کردند و تا حد زیادی به رشد آن کمک کردند. جمع‌آوری‌کننده‌های DEX و افزونه‌های کیف پول با بهینه‌سازی قیمت‌های توکن، کارمزد مبادله و لغزش، به رشد پلت‌فرم‌های غیرمتمرکز دامن زدند، در حالی که نرخ بهتری را برای کاربران ارائه می‌کردند.

صرافی های غیرمتمرکز چیست؟

صرافی‌های غیرمتمرکز بر قراردادهای هوشمند تکیه می‌کنند تا به معامله‌گران اجازه دهند بدون واسطه، سفارش‌ها را اجرا کنند. از سوی دیگر، صرافی های متمرکز توسط یک سازمان متمرکز مانند بانکی مدیریت می شوند که در غیر این صورت در خدمات مالی به دنبال کسب سود هستند.

صرافی‌های متمرکز اکثریت حجم معاملات در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهند، زیرا آن‌ها نهادهای تنظیم‌شده‌ای هستند که وجوه کاربران را نگهبانی می‌کنند و پلتفرم‌هایی با کاربری آسان را برای تازه‌واردان ارائه می‌دهند. برخی صرافی های متمرکز حتی دارایی های سپرده شده را بیمه می کنند.

خدمات ارائه شده توسط یک صرافی متمرکز را می توان با خدمات ارائه شده توسط یک بانک مقایسه کرد. بانک وجوه مشتریان خود را ایمن نگه می‌دارد و خدمات امنیتی و نظارتی را ارائه می‌کند که افراد نمی‌توانند به طور مستقل ارائه کنند و جابه‌جایی وجوه را آسان‌تر می‌کند.

در مقابل، صرافی‌های غیرمتمرکز به کاربران اجازه می‌دهند تا با تعامل با قراردادهای هوشمند پشت پلتفرم معاملاتی، مستقیماً از کیف پول خود معامله کنند. معامله گران از وجوه خود محافظت می کنند و در صورت مرتکب اشتباهاتی مانند گم کردن کلید خصوصی یا ارسال وجوه به آدرس های اشتباه، مسئول از دست دادن آنها هستند.

وجوه یا دارایی های واریز شده مشتریان از طریق درگاه های مبادله غیرمتمرکز یک “من به شما بدهکارم” (IOU) صادر می شود که می تواند آزادانه در شبکه معامله شود. یک IOU اساساً یک توکن مبتنی بر بلاک چین است که ارزشی برابر با دارایی اساسی دارد.

صرافی های غیرمتمرکز محبوب بر روی بلاک چین های پیشرو ساخته شده اند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کنند. آنها بر روی پروتکل های لایه یک ساخته شده اند، به این معنی که مستقیماً بر روی بلاک چین ساخته شده اند. محبوب ترین DEX ها بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده اند.

DEX ها چگونه کار می کنند؟

از آنجایی که صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی شبکه‌های بلاک چین ساخته می‌شوند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند و کاربران در آن نگهبانی وجوه خود را نگه می‌دارند، هر معامله با کارمزد معامله همراه با کارمزد معامله همراه است. در اصل، معامله گران برای استفاده از DEX با قراردادهای هوشمند در بلاک چین تعامل دارند.

سه نوع اصلی از صرافی های غیرمتمرکز وجود دارد: بازارسازان خودکار، DEX کتاب های سفارش و تجمیع کننده های DEX. همه آنها به کاربران اجازه می دهند تا از طریق قراردادهای هوشمند خود مستقیماً با یکدیگر تجارت کنند. اولین صرافی های غیرمتمرکز از همان نوع دفترچه های سفارش، مشابه صرافی های متمرکز استفاده می کردند.

صرافی های غیر متمرکز چگونه کار می‌کند؟ و تفاوت آن با صرافی های معمولی چیست؟

کلاهبرداری به شیوه اسکویید گیم Squid Game؛ کاهش ارزش 99.99 درصدی اسکویید گیم

الزام حضور صرافی‌ها در صنعت ارزهای دیجیتال

ارزروز: بدیهیست که ارزهای دیجیتال هم مانند ارزهای سنتی، نیازمند صرافی ارزهای دیجیتال برای انجام مبادلات هستند. رمزارزها نیازمند بازاری برای خریدوفروش و معامله هستند. در اولین نسل صرافی‌های ارز دیجیتال، صرافی‌های متمرکز، روش انجام تبادلات بسیار ساده و قابل‌درک است. صرافی‌ها سفارش‌های خرید و سفارش‌های فروش کاربران را در قسمتی به‌ نام دفتر سفارشات (Order book) ثبت کرده و آن‌ها را با یکدیگر تطبیق می‌دهند؛ به این ترتیب با واسطه‌گری صرافی‌ها، معاملات میان خریداران و فروشندگان انجام می‌شود. اما در صرافی‌های غیرمتمرکز که به دارایی‌های کاربران صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ دسترسی ندارند.

Automated Market Maker

چگونه می‌توان سفارشات را تکمیل کرد؟ در اینجا روش بازارسازی خودکار (Automated Market Maker) یا به‌اختصار AMM به کار می‌آید. صرافی‌های ارز دیجیتال متمرکز، تحت‌نظارت یک شخص یا گروهی از اشخاص کار می‌کنند. این صرافی‌ها به دارایی کاربران کنترل مستقیم دارند و کاربران برای انجام معاملات مجبور هستند دارایی خود را به کیف پول‌ صرافی واریز کنند. این در حالی است که تمرکزگرایی و دسترسی نهادها به دارایی افراد، خلاف ماهیت ذاتی ارزهای دیجیتال است.

با توجه به این مشکلات، صرافی‌های غیرمتمرکز ارز دیجیتال یا همان دکس‌ها (DEX) روی کار آمدند تا بدون الزام کاربران به احراز هویت و بدون نگهداری دارایی‌های کاربران در کیف پول‌های امانی، امکان مبادله بی‌واسطه ارزهای دیجیتال را فراهم کنند. البته در این مطلب قصد نداریم درمورد همه جنبه‌های صرافی‌های غیرمتمرکز صحبت کنیم؛ بلکه تمرکز ما روی یک جنبه است: نحوه تعیین قیمت و تأمین نقدینگی ارزهای دیجیتال در صرافی‌های غیرمتمرکز.

زیان غیردائمی (impermanent loss)

زیان غیردائمی (impermanent loss) در صرافی‌های مبتنی بر AMM چیست؟ بازارسازهای خودکار را به صورت سریع می توان اینگونه عنوان نمود: الگوریتم بازارساز خودکار، در حقیقت جایگزینی برای دفاتر سنتی ثبت سفارشات خریدوفروش است. تا پیش از پیدایش صرافی‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بازارساز خودکار، سفارشات خریدوفروش در پایگاه‌های داده متمرکز صرافی‌ها ثبت می‌شدند و مکانیزمی به نام موتور تطبیق، سفارش‌های خریدوفروش شبیه به هم را به یکدیگر وصل می‌کرد.

به‌عنوان مثال، اگر شما بخواهید ۱ بیت کوین را در قیمت ۱۰٬۰۰۰ دلار خریداری کنید، سفارش خرید خود را در صرافی ثبت می‌کنید. از سوی دیگر فروشندگان بیت کوین نیز سفارشات فروش خود را با قیمت‌های موردنظر خود ثبت می‌کنند و سپس موتور تطبیق صرافی وارد عمل می‌شود. موتور تطبیق، سفارشات خرید و فروش را با هم مقایسه می‌کند و هرگاه دو سفارش (خرید و فروش) با مبلغ یکسانی (مثلاً ۱۰٬۰۰۰ دلار) به ثبت رسیده باشند، معامله را در میان آنها انجام می‌دهد. یعنی بیت کوین‌های فروشنده را به خریدار و دلار‌های خریدار را به فروشنده انتقال می‌دهد.

اما نسل جدید صرافی‌های غیرمتمرکز، به‌طور کلی دفتر سفارشات را از پلتفرم خود حذف کرده و مفهوم بازارساز خودکار را جایگزین آن کرده‌اند. بازارساز خودکار، مجموعه‌ای از چندین قرارداد هوشمند بلاک چینی است که برای هر جفت معاملاتی، نقدینگی لازم را فراهم کرده و بر اساس مکانیسم عرضه و تقاضا، قیمت ارزها را تعیین می‌کند.

جفت‌های معاملاتی مختلف

الگوریتم بازارساز خودکار، برای جفت‌های معاملاتی مختلف، فضایی را تحت‌عنوان استخر نقدینگی ایجاد می‌کند. هر استخر نقدینگی، با واریز مقدار معادلی از جفت‌ارز معاملاتی راه‌اندازی می‌شود. حالا برای انجام یک مبادله، افراد می‌توانند کیف پول خود را به قرارداد هوشمند استخر نقدینگی موردنظر متصل کنند و با واریز یکی از توکن‌ها، مقدار معادلی از توکن دیگر را دریافت کنند. در واقع در این روش، افراد به‌جای آنکه توکن‌های خود را با یکدیگر مبادله کنند، توکن‌ها را با قرارداد هوشمند استخر نقدینگی مبادله می‌کنند.

نسبت توکن‌های موجود در داخل استخر، نشان‌دهنده نرخ عرضه و تقاضای آنهاست. بنابراین، بازارساز خودکار با استفاده از این نسبت، تغییرات قیمت ارزها را در طول زمان محاسبه می‌کند. افرادی که نقدینگی جفت‌ارزهای موجود در استخر‌ها را تأمین می‌کنند، «تأمین‌کننده نقدینگی یا (Liquidity provider)» نامیده می‌شوند. این افراد با قفل‌کردن دارایی‌های خود در استخر، می‌توانند بخشی از کارمزد‌های پرداخت‌شده توسط معامله‌گران را به‌ دست آورند. آنها همچنین هر زمان که بخواهند، می‌توانند دارایی خود را آزاد کرده و از استخر نقدینگی خارج کنند.

بازارساز خودکار

بازارساز خودکار یک الگوریتم ریاضی است که برای معاملات بی‌واسطه در صرافی‌های غیرمتمرکز، بازار ایجاد می‌کند. در اینجا منظور از بازار، شرایطی است که باید مهیا شود تا یک معامله انجام گیرد. این الگوریتم به‌صورت خودکار و با استفاده از مکانیسم عرضه و تقاضا، قیمت دارایی‌ها را تعیین کرده و به کاربران اجازه می‌دهد بدون ثبت سفارش صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ خریدوفروش، و حتی بدون نیاز به طرف مقابل معامله (فروشنده یا خریدار) معاملات خود را انجام دهند.

برای اینکه بتوانید عملکرد بازارسازهای خودکار را بهتر درک کنید، بار دیگر یادآوری می‌کنیم که عملکرد صرافی‌های غیرمتمرکز به سازمان خاصی وابسته نیست. این پلتفرم‌ها در حقیقت قراردادهای هوشمندی هستند که بر روی بلاک چین ثبت و اجرا می‌شوند. بنابراین باید پروتکل مشخصی برای قیمت‌گذاری دارایی‌ها، تأمین نقدینگی و تعدیل آن داشته باشند. این وظیفه برعهده بازارساز خودکار است.

شخص به شخص یا همتا به همتا

اگر نحوه انجام معاملات در نسل‌های اولیه صرافی‌های غیرمتمرکز (مانند بیت شیرز و بایننس دکس) را شخص به شخص یا همتا به همتا (Peer-to-peer) بدانیم، معاملات در صرافی‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بازارساز، به‌صورت شخص به قرارداد (Peer-to-contract) انجام می‌شود. زیرا کاربران می‌توانند با اتصال کیف پول شخصی خود به پلتفرم صرافی (با حفظ اختیار کامل بر دارایی‌هایشان)، مستقیماً دارایی مورد نظرخود را از یک قرارداد هوشمند بخرند یا به آن بفروشند.

بازارساز خودکار مانند یک ربات است که وظیفه دارد در هر لحظه، قیمت یک ارز را در برابر ارز مقابل آن محاسبه کرده و به شما پیشنهاد دهد. به‌بیان دیگر، وقتی می‌خواهید یک ارز دیجیتال را در ازای ارز دیجیتال دیگری بخرید یا بفروشید، مقدار معادل آن را برای شما تعیین می‌کند. فرمول بازارسازهای خودکار صرافی‌های مختلف با یکدیگر متفاوت است. برخی از آنها مانند یونی سواپ (Uniswap) و پنکیک سواپ (Pancakeswap) برای این کار از فرمول‌های ساده‌ای استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر مانند کرو (Curve) و بَلِنسر (Balancer) فرمول‌های پیچیده‌تری دارند.

شیوه عملکرد بازارسازهای خودکار

تصور کنید که جفت‌ارز ETH/UNI را انتخاب کرده‌اید و می‌خواهید در ازای فروش بخشی از اترهای خود، توکن یونی خریداری کنید. برای این کار باید توکن‌های اتر را به استخر واریز کرده و معادل آن توکن یونی دریافت کنید. در این صورت، حجم اتر موجود در استخر نقدینگی زیاد و حجم یونی موجود در این استخر کم می‌شود. بنابراین طبیعی است که قیمت یونی برای مدتی بالا می‌رود و در عوض، قیمت اتر کاهش پیدا می‌کند. این اتفاق تا جایی ادامه دارد که معاملاتی برعکس معامله شما از سوی دیگران انجام شود و قیمت دوباره به تعادل برسد. البته این اتفاق زودتر از چیزی که تصور می‌کنید می‌افتد؛ چراکه وقتی قیمت یک ارز دیجیتال (یا یک توکن) در یک صرافی کم می‌شود، افراد زیادی به خرید آن تمایل پیدا می‌کنند و قیمت آن دوباره به تعادل می‌رسد.

پس می‌توانیم این‌طور نتیجه‌گیری کنیم:

بازارساز خودکار، بر اساس نسبت وزنی دارایی‌های موجود در استخر، ارزش (یا قیمت) آنها را نسبت به یکدیگر تعیین می‌کند. در پروتکل‌های پیچیده‌تری همچون بَلِنسر (Balancer) که استخر‌های آن به‌جای یک صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ جفت‌ارز شامل سبدی از ارزهاست، نحوه محاسبه این نسبت وزنی تا حدودی پیچیده‌تر است. اما در پروتکل‌هایی مثل یونی سواپ، سوشی سواپ و پنکیک سواپ که از ساده‌ترین شکل بازارساز استفاده می‌کنند، نسبت وزنی ارزها از رابطه x * y = k محاسبه می‌شود.

برای فهم بهتر این مکانیسم، جفت‌ارز ETH/USDT را درنظر بگیرید. اگر تعداد ETH را X، تعداد استیبل کوین USDT را Y و حجم نقدینگی استخر موردنظر را K در نظر بگیریم، در فرمول X * Y = K مقدار K همیشه ثابت خواهد بود. بنابراین پروتکل بازارساز خودکار، قیمت X و Y را به‌گونه‌ای تعیین ‌می‌کند که در فرمول بالا، K ثابت بماند.

استخر نقدینگی

با توجه به آنچه گفته شد، . در بازارساز خودکار نیازی به وجود دو طرف برای معامله نیست و تنها وجود یک فروشنده یا یک خریدار برای انجام معامله کافی است؛ . اما هنوز نیازمند آن هستیم که کسی این بازار را ایجاد کند. مثلاً وقتی که می‌خواهید . اتر خود را در ازای توکن دای (DAI) بفروشید، . قرارداد هوشمندی که طرف معامله شماست باید به اندازه کافی دای داشته باشد . تا به کیف پول شما واریز کند. اینجاست که پای تأمین‌کنندگان نقدینگی به میان می‌آید. نقدینگی بازارسازهای خودکار، از سوی کاربرانی ارائه می‌شود که اصطلاحاً «تأمین‌کننده نقدینگی» (Liquidity Provider یا به‌اختصار LP) نامیده می‌شوند.هر کاربری می‌تواند به میزان دلخواه خود، در تأمین نقدینگی استخر‌ها مشارکت داشته باشد. صرافی‌های مبتنی بر بازارساز، به‌منظور تشویق به تأمین نقدینگی بیشتر، همه یا بخشی از کارمزد مبادلات صرافی را به تأمین‌کنندگان نقدینگی اختصاص می‌دهند.

تأمین نقدینگی در استخر‌ها

فرایند کلی تأمین نقدینگی در استخر‌های بازارساز خودکار به این صورت است: . افرادی که قصد سپرده‌گذاری دارایی‌های خود را دارند، . با توجه به نرخ سود استخر‌های گوناگون، . استخر موردنظر خود را برای تأمین نقدینگی انتخاب می‌کنند. تأمین‌کنندگان نقدینگی، کیف پول خود را به قرارداد هوشمند استخر موردنظر متصل می‌کنند. به این ترتیب، . به قرارداد هوشمند اجازه می‌دهند به مقدار تعیین‌شده از توکن‌ها دسترسی داشته باشد. و از آن برای انجام مبادلات سایر کاربران استفاده کند . سپس مبلغ موردنظر برای تأمین نقدینگی را تعیین کرده و از هریک از جفت توکن موجود در استخر، . به میزان یکسان تأمین نقدینگی می‌کنند.

به‌عنوان مثال اگر بخواهید در استخر ETH/DAI مبلغ ۱ اتر را تأمین نقدینگی کنید، . باید صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ معادل ۱ اتر، . از توکن‌های DAI هم سپرده‌گذاری کنید. بعد از سپرده‌گذاری دارایی‌ها در استخر موردنظر، . قرارداد هوشمند به اندازه سهم افراد از نقدینگی هر استخر، . توکن‌های LP همان استخر را به کیف پول آنها انتقال می‌دهد.

کارمزد مبادله توکن‌ها

کارمزد مبادله توکن‌ها، به‌صورت خودکار به استخر‌های مربوطه واریز می‌شود و کاربران به‌میزان سهمی که از نقدینگی هر استخر دارند، از کارمزدهای جمع‌شده درآمد کسب می‌کنند. در نهایت، تأمین‌کنندگان نقدینگی هر زمان که بخواهند می‌توانند توکن‌هایLPرا به قرارداد هوشمند واریز کرده و توکن‌های سپرده‌گذاری‌شده در استخر را به‌همراه سود حاصل از کارمزدها دریافت کنند. میزان و نحوه توزیع سود حاصل از کارمزد‌ها در میان تأمین‌کنندگان نقدینگی، بسته به مدل اقتصادی طراحی شده برای هر پروتکل متفاوت است. به‌عنوان مثال صرافی یونی سواپ،۰.۳٪از ارزش هر معامله را به‌عنوان کارمزد دریافت کرده و مستقیماً به تأمین‌کنندگان نقدینگی انتقال می‌دهد.

صرافی سوشی سواپ نیز۰.۳٪از هر معامله کارمزد می‌گیرد؛ . اما بخشی از آن را به پلتفرم کشت سود خود اختصاص می‌دهد. از طرفی پلتفرم‌های دیگر ممکن است . برای جذب کاربران بیشتر، . کارمزد کمتری دریافت کنند. مثلاً صرافی پنکیک سواپ،۰.۲٪از ارزش معامله را به‌عنوان کارمزد از معامله‌گران دریافت کرده . و به تأمین‌کنندگان نقدینگی اختصاص می‌دهد. اما همۀ داستان بازارسازهای خودکار و استخرهای نقدینگی این نیست. یکی از خطرات بالقوه برای تأمین‌کنندگان نقدینگی در بازارسازهای خودکار، زیان غیردائمی (impermanent loss) است که در بخش بعد آن را توضیح می‌دهیم.

بازارساز خودکار یکی از مهم‌ترین دستاوردهای امور مالی غیرمتمرکز (دیفای) است.

اگرچه بازارسازهای خودکار در مقایسه با صرافی‌های دارای دفتر سفارشات محدودیت‌های خاص خود را دارند. و اگرچه کار با آنها به‌ راحتی صرافی‌های سنتی نیست، . اما نوآوری آن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال بسیار ارزشمند است. نباید فراموش کنیم . که بازارسازهای خودکار هنوز در مراحل ابتدایی توسعه خود هستند. انواعی از این بازارسازها مانند یونی سواپ، . سوشی سواپ و پنکیک سواپ (PancakeSwap) که ما امروزه می‌شناسیم و استفاده می‌کنیم، . معمولاً رابط کاربری زیبا و کاربرپسندی دارند، . اما هنوز هم از نظر قابلیت محدود هستند.

این صرافی‌ها هم مانند هر نوآوری دیگری به زمان احتیاج دارند. تا همه قابلیت‌های خود را به نمایش بگذارند. و به حداکثر پتانسیل خود دست یابند. در آینده‌ای نه‌چندان دور و با پیشرفت هرچه بیشتر این فناوری، . بازارسازهای خودکار طوری طراحی خواهند شد. که علاوه بر کاربرپسندبودن، . کارمزد کمتر و در نهایت نقدینگی بیشتری را برای کاربران دیفای به ارمغان بیاورند.

صرافی غیرمتمرکز پنکیک سواپ (PancakeSwap) چیست؟ و آموزش کار با آن

پنکیک سواپ (PancakeSwap) یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) است که به یونی سواپ (Uniswap) شباهت زیادی دارد و بر روی بلاکچین اسمارت چین بایننس (Binance Smart Chain) اجرا می شود.

صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) انجام معامله بدون واسطه را امکان پذیر می‌کنند. بسیاری از این DEX ها مبتنی بر اتریوم هستند ، جایی که بخش عمده ای از امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) انجام می شود. صرافی غیرمتمرکز پنکیک سواپ قصد دارد با کارمزدهای کمتر و تراکنش‌های سریع ، با صرافی‌های غیرمتمرکز مبتنی بر اتریوم رقابت کند.

مانند بسیاری از صرافی‌های غیرمتمرکز دیگر ، صرافی غیرمتمرکز پنکیک سواپ (PancakeSwap) با استفاده از مدل بازارساز خودکار (AMM) ، نقدینگی پلتفرم را فراهم می کند و کاربران از طریق استخرهای نقدینگی آن معامله می کنند.

کاربران به جای اینکه با یک دفتر سفارش سروکار داشته باشند و شخصی را برای مبادله توکن پیدا کنند ، از طریق قراردادهای هوشمند ، توکن های خود را در استخر نقدینگی قفل می کنند.

این مسئله به کاربران امکان می دهد تا معامله مورد نظر خود را انجام دهند. کاربرانی که سکه‌های خود را در استخرهای نقدینگی نگه می دارند ، به نسبت تعداد سکه‌هایشان ، پاداش‌هایی دریافت می کنند.

نگاهی به صرافی های غیرمتمرکز برای معاملات رمز ارزها!

برخی نسبت به آینده شبکه اتریوم (ETH) خوش‌بین هستند، شبکه‌ای که امسال به دلیل کارمزدهای بسیار بالای تراکنش، انتقاداتی نیز دریافت کرده است. ینون فنگ، یکی از بنیان‌گذاران پلتفرم معاملات مشتقات غیرمتمرکز قراردادهای دائمی گفت: ما معتقدیم هنگامی که اتریوم به اثبات سهام انتقال یابد، کاهش کارمزد تراکنش در لایه یک، موقعیت اتریوم را برای استفاده از برنامه‌های غیرمتمرکز مستحکم می‌کند.

جالب است بدانید که بخش زیادی از دکس‌ها یا همان صرافی‌های غیرمتمرکز بر بستر شبکه اتریوم هستند در این مقاله نگاهی به آن‌ها انداخته و مزایا، معایب DEX را بررسی خواهیم کرد.

صرافی های غیرمتمرکز چطور کار می‌کنند؟

صرافی های غیرمتمرکز برای حذف الزام نظارت و مجوز دادن به معاملات ایجاد شده و امکان تجارت همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را فراهم می‌کنند. همتا به همتا به بازاری اطلاق می‌شود که خریداران و فروشندگان ارزهای دیجیتال بدون واسطه و دخالت شخص ثالثی به تبادل دارایی می‌پردازند.

بعلاوه، در یک دکس رمز ارزی ، کاربران نیازی به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی مانند نام و آدرس ندارند و این موضوع برای افرادی که حریم خصوصی خود را مهم می‌دانند، بسیار ارزشمند است. همچنین انجام معالات در صرافی‌ غیرمتمرکز بسیار امن است و کاربران کنترل کلیدهای خصوصی کیف پول خود را حفظ می‌کنند و آن‌ها را در اختیار یک موجودیت دیگر (مثل آنچه در یک صرافی متمرکز اتفاق می‌افتد) قرار نمی‌دهند. صرافی های غیر متمرکز برای مقابله با این مشکلات و سایر چالش‌هایی که بر سر راه صرافی‌های متمرکز قرار دارد، ایجاد شده‌اند. از میان اولین صرافی‌های DEX، می‌توان به اومیس گو (OmiseGO) و بیت شرز (BitShares) اشاره کرد که توسعه آن‌ها از سال ۲۰۱۳ آغاز شد.

تفاوت صرافی متمرکز و غیر متمرکز چیست؟

صرافی‌های متمرکز (CEX) بیشتر حجم معاملات در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهند، زیرا نهادهای نظارت شده‌ای هستند که از دارایی کاربران نگهبانی می‌کنند و پلتفرم‌هایی با رابط کاربری آسان برای تازه‌واردان ارائه می‌دهند. صرافی‌های متمرکز توسط یک سازمان متمرکز مدیریت می‌شوند و کنترل کلیدهای خصوصی کاربران را در اختیار دارند. خدمات ارائه ‌شده توسط یک صرافی متمرکز را می‌توان با خدمات یک بانک مقایسه کرد؛ بانک وجوه مشتریان خود را ایمن نگه می‌دارد و در ازای خدمات امنیتی و واسطه‌گری در انجام تراکنش‌ها، به کسب سود می‌پردازند. برخی صرافی‌های متمرکز حتی دارایی‌های سپرده‌شده را بیمه هم می‌کنند.

از سویی صرافی‌های غیرمتمرکز بر قراردادهای هوشمند تکیه می‌کنند تا به معامله‌گران اجازه دهند بدون واسطه، تراکنش‌ انجام دهند و به تبادل دارایی با یکدیگر بپردازند. به بیان دیگر، دکس‌ها به کاربران اجازه می‌دهند تا در تعامل با قراردادهای هوشمند مورد استفاده در آن پلتفرم، مستقیماً از کیف پول خود ترید کنند. تریدرها از دارایی خود محافظت می‌کنند و در صورت ارتکاب اشتباهاتی مانند گم کردن کلید خصوصی یا ارسال وجوه به آدرس‌های اشتباه، مسئول از دست دادن دارایی خودشان هستند.

بهترین کیف پول ها برای استفاده در صرافی های غیر متمرکز کدامند؟

اکنون کیف پول های متعددی را می‌توان به دکس‌ها متصل کرد، اما از آن جایی که بخش قابل توجهی از صرافی های غیر متمرکز روی شبکه اتریوم ایجاد شده‌اند، بهترین گزینه‌ها تراست ولت و متامسک محسوب می‌شوند.

متامسک کیف پول محبوبی برای وصل شدن به شبکه اتریوم است و قابلیت‌های متعددی در اختیار کاربران قرار می‌دهد. علاوه بر اتریوم، شبکه بایننس اسمارت چین (BSC) و پالیگان (Polygon) نیز با متامسک سازگارند. متامسک یک کیف پول عادی شبیه تعداد زیادی اپلیکیشن والت کریپتوکارنسی نیست. این برنامه علاوه بر فراهم کردن امکان ذخیره‌سازی اتر و صدها هزار توکن ERC20، مجموعه ابزاری صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ به منظور تعامل با بلاک چین اتریوم نظیر اجرای اپلیکیشن‌ غیر متمرکز در اختیارتان قرار می‌دهد.

کارمزد معاملات در صرافی های غیر متمرکز چگونه تعیین می‌شود؟

صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی بلاک چین‌های پیشروی ساخته‌شده‌اند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند. آن‌ها بر روی پروتکل‌های لایه یک قرار دارند، به این معنی که مستقیماً بر روی خود بلاک چین ساخته ‌شده‌اند. برای انجام تراکنش بر بستر هر بلاک چین (بستر بسیاری از دکس‌ها معمولا اتریوم است)، باید کارمزد تراکنش آن شبکه را پرداخت. همچنین مقداری از کارمزد تراکنش‌هایی که در یک دکس انجام می‌شود، به تامین کنندگان استخرهای نقدینگی آن پرداخت می‌شود.

مفهموم استخر نقدینگی در صرافی‌ های غیر متمرکز چیست؟

صرافی‌های غیرمتمرکز نوین به‌جای تطبیق سفارش‌های خرید و فروش (در دفتر سفارشات یا order book)، از مجموعه‌های دارایی‌های از پیش تأمین‌شده در استخر نقدینگی استفاده می‌کنند. استخرهای نقدینگی یا لیکوییدیتی پول‌ها هم توسط خود کاربران (با واریز یک جفت رمز ارز و قفل کردن آن‌ها) تغذیه می‌شوند و کاربران در ازای این کار سود دریافت می‌کنند (به استخراج نقدینگی می‌پردازند).

قیمت دارایی‌ها در استخرهای نقدینگی توسط یک بازارساز خودکار تعیین می‌شود. سیستم بازار ساز خودکار (AMM) که بر قراردادهای هوشمند متکی است، برای حل مشکل نقدینگی و تعیین ارزش جفت ارزهای موجود در استخر ایجاد شده است. ماهیت صرافی‌هایی که مبتنی بر AMM هستند، تا حدی از مقاله ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، در مورد صرافی‌های غیرمتمرکز الهام گرفته است؛ مقاله‌ای که نحوه انجام معاملات بر روی بلاک چین و صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ با استفاده از قراردادهای هوشمند را شرح می‌دهد. AMMها اطلاعاتی را از سایر صرافی‌ها یا دیگر پلتفرم‌ها برای تعیین قیمت دارایی‌ها در اختیار دکس‌ها قرار می‌دهند.

شبکه اتریوم برخلاف بیت کوین، محدود به یک رمز ارز نیست؛ Ethereum بستری عظیم به منظور تولید اپلیکیشن‌ها، صرافی‌ها، شبکه‌های اجتماعی، پلتفرم‌ها و حتی سازمان‌های غیر متمرکز است. برخی از موفق‌ترین پروژه‌های بلاک چینی دنیا بر اتریوم سوار شده و از بستر آن استفاده می‌کنند. برای خرید این رمز ارز محبوب می‌توانید از لینک زیر اقدام کنید:

مزایا و معایب صرافی غیر متمرکز چیست؟

استفاده از استخرهای نقدینگی معامله‌گران را قادر می‌سازد تا بدون واسطه تراکنش انجام دهند و از سویی به مشارکت کنندگان نیز اجازه می‌دهد تا با استفاده از روشی بدون مجوز (permissionless) و بدون نیاز به اعتماد سازی (trustless) سود کسب کنند.

اما از معایب بزرگ این روش این است که زمانی که در استخرها نقدینگی کافی وجود نداشته باشد، تراکنش‌ها با تاخیر روبرو می‌شوند. همچین کمبود نقدینگی می‌تواند معامله‌گران ثروتمند را از استفاده از این پلتفرم‌ها منصرف کند، زیرا سفارش‌های بزرگ احتمالاً بدون وجود نقدینگی بالا در استخرها تاخیر بسیاری خواهند داشت.

از سویی نسبت جفت دارایی‌هایی که توسط تامین کنندگان نقدینگی در استخر واریز شده، ممکن است دچار نوسان شود و از این رو ارائه‌دهندگان نقدینگی با زیان دائمی روبرو شوند؛ زمانی که قیمت یکی از این دارایی‌ها نوسان بیشتری نسبت به دیگری دارد، نسبت آن‌ها نامتعادل می‌شود و موجب کاهش سود و یا حتی متضرر شدن مشارکت کنندگان می‌شود.

صرافی غیرمتمرکز (DEX) چیست؟

صرافی‌های غیرمتمرکز یا DEX ،صرافی‌های ارز دیجیتال هستند که اصول اصلی فضای کریپتو را کاملاً رعایت می‌کنند.

عملکرد آنها متکی به قراردادهای هوشمند و مدل‌های مبتنی بر بلاک‌چین است که به کاربران امکان می‌دهد از ناشناس بودن، فراگیری مالی و طیف گسترده‌ای از پروژه‌های کریپتو بهره ببرند.

اما کاربرانی که می‌خواهند این ابزارهای سیستم مالی توزیع‌شده را کشف کنند، باید از خطرات احتمالی آگاه باشند. در این مقاله، ویژگی‌های اصلی صرافی‌های غیرمتمرکز، نحوه عملکرد آنها و تفاوت‌های اصلی آن با پلتفرم‌های متمرکز را پوشش می‌دهیم.

ویژگی‌های DEX

صرافی‌های غیرمتمرکز کریپتو، پلتفرم‌هایی هستند که راهی را برای معامله‌گران فراهم می‌کنند تا ارزهای دیجیتال را به‌صورت همتا به همتا مبادله کنند و دیگر نیازی به‌واسطه برای مبادله ارزهای دیجیتال ندارند.

استفاده از قراردادهای هوشمند امکان انجام معاملات مستقیم را فراهم می‌کند. این صرافی‌ها مبتنی بر بلاک‌چین هستند و شامل الزامات از پیش تعیین شده‌ای می‌باشند که برای انجام صحیح تراکنش باید برآورده شوند.

برای استفاده از DEX، نیازی به ثبت‌نام یا ایمیل نیست. در عوض شما به یک کیف پول سازگار با قراردادهای هوشمند روی شبکه صرافی نیاز دارید. هرکسی که یک گوشی هوشمند متصل به اینترنت دارد می‌تواند از خدمات مالی ارائه شده توسط DEX استفاده کند. این ابزارها به شما امکان می‌دهند از بسیاری از خدمات ارائه شده توسط فضای DeFi، همراه با قابلیت مدیریت معاملات خود در حریم خصوصی کامل بهره‌مند شوید.

حفظ حریم خصوصی در واقع یکی از تفاوت‌های اصلی بین DEXها و صرافی‌های متمرکز (CEX) می‌باشد.

تفاوت بین صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ صرافی‌های غیرمتمرکز و صرافی‌های متمرکز چیست؟

حریم خصوصی که یکی از ارزش‌های اصلی بازار ارز دیجیتال می‌باشد، در صرافی‌های غیرمتمرکز رعایت می‌شود. کاربران می‌توانند از یک سیستم مالی که به جزئیات شخصی آنها نیاز ندارد، استفاده کنند و به‌خاطر حذف واسطه، هزینه‌های کمتری را بابت تراکنش پرداخت کنند.

بااین‌حال، بسیاری از کاربران CEX را که شبیه به مؤسسات مالی سنتی است، ترجیح می‌دهند.

برای درک بهتر هر دو پروتکل، در اینجا تفاوت‌های اصلی بین DEX و CEX بیان شده است:

• ارزهای دیجیتال و فیات: CEXها به کاربران اجازه می‌دهند که هم از ارزهای دیجیتال و هم از فیات استفاده کنند، درحالی‌که DEXها فقط اجازه معامله ارزهای دیجیتال را می‌دهند. این می‌تواند نقطه‌ضعف DEXها برای آن دسته از معامله گران و سرمایه‌گذارانی باشد که می‌خواهند از ارزهای سنتی استفاده کنند یا دانش کافی برای کار با جفت ارزهای دیجیتال را ندارند.
• پایگاه‌داده مرکزی: CEXها مسئولیت معاملات و سپرده‌های کاربران را بر عهده می‌گیرند، درحالی‌که هر معامله DeFi مستقیماً در بلاک‌چین ثبت می‌شود. همان‌طور که اشاره کردیم، صرافی‌های DeFi با فراهم‌کردن تراکنش‌های همتا به همتا، هیچ پایگاه‌داده متمرکزی برای مدیریت تراکنش‌ها ندارد.
• نقدینگی: CEXها از دفتر سفارش استفاده می‌کنند تا این امکان را برای خریداران و فروشندگان فراهم کنند که همتای خود را هنگام معامله پیدا کنند. صرافی‌های متمرکز می‌توانند سطوح بالایی از نقدینگی را حفظ کنند، زیرا می‌توانند هر عملیاتی را که برای حفظ چنین نقدینگی لازم است متمرکز کنند. علاوه بر این، آنها از کمک معامله گران نهادی برخوردار هستند و به آنها اجازه می‌دهد در مقایسه با صرافی‌های غیرمتمرکز سطوح لغزش کمتری را داشته باشند. لغزش یکی از ریسک‌های اصلی استفاده از DEX است و زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت یک دارایی در زمان تکمیل معامله با قیمتی که در زمان شروع معامله داشت متفاوت باشد که نتیجه مستقیم نوسانات زیاد است.
• اعتماد: وقتی از CEX استفاده می‌کنید، کلیدهای خصوصی خود را به صرافی می‌سپارید. کلیدهای خصوصی مانند گذرواژه‌های حساب‌های مالی شما هستند که برای اثبات مالکیت دارایی‌های خود، امضای تراکنش‌ها، اجازه نقل‌وانتقال و مدیریت وجوه به آن‌ها نیاز دارید.
• تأیید حساب: CEXها مانند مؤسسات مالی سنتی کار می‌کنند و به اطلاعات شخصی شما نیاز دارند و باید حساب خود را مطابق رویه‌های KYC (مشتری خود را بشناسید) که توسط پلتفرم‌های CeFi در نظر گرفته شده است تأیید کنید. ساختار DEX ریسک طرف مقابل را کاهش می‌دهد، یعنی این خطر که یکی از طرف‌های درگیر در تجارت یا هر قرارداد دیگری به تعهدات خود عمل نکند. به همین دلیل، آنها نیازی به ثبت‌نام یا تأیید حساب شما ندارند، زیرا مجبور نیستند هرگونه اختلاف احتمالی را مدیریت کنند.
• مقررات: اقدامات نظارتی CEX ، سرمایه‌گذاران نهادی بیشتری را جذب می‌کند و این یکی از دلایلی است که CEXها عموماً نقدینگی بیشتری دارند.

بنابراین، هر دو DEX و CEX دارای مزایا و معایب هستند. DEXها فراگیر هستند، اما می‌توانند مشکلات نقدینگی را تجربه کنند. CEXها متمرکز هستند، اما به افراد اجازه می‌دهند فیات را به ارز دیجیتال تبدیل کنند.

چگونه از DEX استفاده کنیم؟

همان‌طور که اشاره کردیم، صرافی‌های ارز دیجیتال در DeFi به‌صورت همتا به همتا کار می‌کنند، یعنی هیچ مرجع مرکزی تراکنش‌ها را مدیریت نمی‌کند و به خریداران و فروشندگان اجازه می‌دهد معاملات و حساب‌های خود را به طور مستقل و ناشناس مدیریت کنند.

برای استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز، فقط کافی است که کیف پول DeFi خود را متصل کنید. به دلایلی که قبلاً ذکر کردیم، صرافی‌های DeFi موفق شدند ریسک طرف مقابل را کاهش دهند، بنابراین برای شناسایی نیازی به ثبت‌نام و اشتراک‌گذاری اطلاعات شخصی خود در پلتفرم نخواهید داشت .

کیف پول‌های دیفای

استفاده از کیف پول‌های DeFi به این معنی است که شما تنها مسئول کلیدهای خصوصی خود هستید و آنها را به پلتفرم نمی‌سپارید. این به شما امکان می‌دهد تا به طور کامل دارایی‌های خود را کنترل کنید. اما این یک جنبه منفی دارد و آن این است که اگر کلیدهای خصوصی خود را گم کنید، هیچ‌کس نمی‌تواند به شما کمک کند تا دوباره به وجوه خود دسترسی پیدا کنید، بنابراین همیشه باید آنها را به روشی امن ذخیره کنید.

بازارسازان صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می‌کند؟ خودکار (AMM)

اگر صرافی‌های DeFi تنها با اتصال خریداران و فروشندگان کار می‌کرد، قیمت دارایی‌ها در پلتفرم‌های معاملاتی غیرمتمرکز کریپتو تا حد زیادی با قیمتی که در سایر صرافی‌ها یافت می‌شود متفاوت بود؛ بنابراین، نمی‌تواند کاربران را جذب کند و تمام مزایای ارائه شده توسط صرافی‌های غیرمتمرکز بی‌فایده خواهد بود. DEXها سیستمی را توسعه دادند تا قیمت‌ها را منصفانه نگه دارد و سطح نقدینگی خوبی داشته باشد.

این سیستم از بازارسازان خودکار (AMMs) تشکیل شده است: آنها برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد قیمت‌ها در صرافی‌های مختلف به اوراکل‌های بلاک‌چین متکی هستند و استخرهای نقدینگی را کنترل می‌کنند. این سیستم نقدینگی ارائه شده توسط کاربران را جمع‌آوری می‌کند و بازارهایی را نشان می‌دهد که مردم می‌توانند از آنها برای تجارت استفاده کنند.

نقدینگی بیشتر به ثبات بیشتر مربوط می‌شود، بنابراین DEXها سیستم‌هایی را برای پاداش دادن به ارائه‌دهندگان نقدینگی توسعه دادند. اما معمولاً این پاداش‌ها شامل هزینه‌های ثابت LP است. این ممکن است منعکس‌کننده نوسانات بازار نباشد، زیرا LPهایی که نقدینگی را برای بازارهای بی‌ثبات فراهم می‌کنند، می‌توانند زیان بیشتری را تجربه کنند و با مشکلاتی مانند زیان دائمی مواجه شوند.

برای یافتن راه‌حل‌های جدید برای معایب اصلی DEX، برخی از صرافی‌های غیرمتمرکز از سیستم‌های مختلفی برای پاداش دادن به LP استفاده می‌کنند.

به‌عنوان‌مثال، KyberSwap از پروتکل Dynamic Market Maker (DMM) برای انعکاس بهتر نوسانات بازار و به حداکثر رساندن پاداش برای ارائه‌دهندگان نقدینگی خود استفاده می‌کند. در این مدل، کارمزد LP ثابت نیست، بلکه باتوجه‌به نوسانات تنظیم می‌شود: اگر بازاری نوسان داشته باشد، هزینه‌های LP بالاتری دریافت می‌شود. اگر بازار ثبات بیشتری داشته باشد، هزینه‌ها کاهش می‌یابد.

Uniswap از سیستم متفاوتی استفاده می‌کند: به ارائه‌دهندگان نقدینگی بر اساس سطوح مختلف پاداش می‌دهد، تا ریسک‌های موجود در مجموعه را بهتر منعکس کند. لایه ۰.۰۵٪ با توکن‌های پایدار بهتر عمل می‌کند، درحالی‌که ردیف‌های ۰.۳٪ و ۱٪ برای استخرهای پرخطرتر مناسب هستند.

مثال دیگر Bancor است که به ارائه‌دهندگان نقدینگی اجازه می‌دهد تا بر روی دارایی‌های منفرد، تمرکز کنند تا بدون نیاز به تأمین نقدینگی برای جفت‌های کریپتو، بازدهی کسب کنند.

مزایای استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز

با یک صرافی غیرمتمرکز، تجارت کریپتو را می‌توان به طور مستقل و بدون نیاز به هیچ مرجع مرکزی مدیریت کرد و این امکان را برای کاربران فراهم می‌کند تا دارایی‌ها و کلیدهای خصوصی خود را به همراه تعدادی مزیت دیگر داشته باشند:

• طیف گسترده‌ای از پروژه‌های کریپتو: در DEXها می‌توانید هم پروژه‌های محبوب ارز دیجیتال و هم پروژه‌هایی را که در مراحل ابتدایی خود هستند پیدا کنید.

•DEXبه طورکلی ایمن‌تر از CEX است: یک صرافی DeFi از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند تا به‌درستی کار کند و امکان تراکنش‌های همتا به همتا را فراهم کند؛ بنابراین، اگر شرایط تعیین شده در قرارداد برآورده نشود، آن قرارداد اجرا نمی‌شود. علاوه بر این، هر کاربر یک کیف پول متفاوت برای مدیریت وجوه دارد و تنها یک مرجع همه تراکنش‌ها را مدیریت نمی‌کند که این امر حمله هکرها به کاربران را دشوارتر می‌کند.

• می‌توانید بدون به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی خود از DEX استفاده کنید: این یک مزیت بزرگ برای همه کسانی است که در کشورهای درحال‌توسعه زندگی می‌کنند و همچنین برای کسانی که می‌خواهند کنترل کاملی بر امور مالی خود در اقتصادهای توسعه‌یافته داشته باشند.

نتیجه نهایی

صرافی‌ غیرمتمرکز امکان انجام تراکنش‌های همتا به همتا را مهیا می‌کند که بر اساس قراردادهای هوشمند، مستقیماً روی بلاک‌چین‌ها ثبت می‌شوند.

برخی از مزایای آنها شامل فراگیری مالی، کارایی سرمایه و کاهش هزینه است، زیرا یک کیف پول DeFi تمام چیزی است که برای حضور در بازار نیاز دارید و مجبور نیستید برای خدمات ارائه شده توسط پلتفرم‌های متمرکز هزینه بیشتری بپردازید. اما درعین‌حال، آنها دارای معایبی هستند که به طور عمده مربوط به سطوح پایین‌تر نقدینگی در مقایسه با مبادلات متمرکز است.