نقدینگی در بازار به چه معناست؟

تامین‌کننده نقدینگی (Liquidity Provider)

تامین‌کننده نقدینگی (به انگلیسی Liquidity Provider) در فضای DeFi به معنای کاربری است که نقدینگی خود را به یک استخر نقدینگی (به انگلیسی Liquidity Pool) اضافه می‌کند تا انجام معاملات در آن پلتفرم را تسهیل کرده و با موجودی ارز دیجیتال خود، درآمد منفعلانه (passive income) بدست آورد.

به عبارت دیگر، تامین‌کننده نقدینگی موجودی ارز دیجیتال خود را به صرافی قرض می‌دهد تا نقدینگی لازم برای صرافی فراهم شود و سود حاصل از این قرض‌دادن را بدست آورد.

Liquidity Provider به اختصار با نام LP نیز شناخته می‌شود.

اکسچنج‌های غیرمتمرکز (اصطلاحا DEX) با اهرم‌سازی استخرهای نقدینگی و با استفاده از سیستم‌های بازارگردانی خودکار (automated market maker)، معاملات جفت ارزهای دیجیتال که نقدشوندگی کافی ندارند را ممکن می‌سازند.

شیوه معاملات در صرافی‌های متمرکز به این صورت است که سفارشات ارسال شده توسط خریداران و فروشندگان در لیست سفارشات (order book) قرار می‌گیرد، سپس در صورت مچ شدن سفارشات، معاملات صورت می‌گیرد.

صرافی‌های غیرمتمرکز به جای بهره‌گیری از سیستم سنتی لیست سفارشات (Order book) که در پلتفرم‌های معاملاتی رایج است، از موجودی سایر کاربران که به تامین‌کنندگان نقدینگی مشهور هستند برای دارایی‌هایی که در پلتفرم معامله می‌شود بهره می‌گیرند. به این ترتیب امکان معاملات جفت ارزها با کمترین لغزش قیمتی ممکن می‌شود.

تا زمانی که تامین‌کنندگان نقدینگی، مبالغ کافی در استخرها تزریق کرده باشند و نقدینگی بالا باشد، معاملات می‌تواند با کمترین اختلاف قیمت از قیمت بازار انجام گیرد.

به همین دلیل، تامین‌کنندگان نقدینگی به عنوان تسهیل‌کنندگان معاملات شناخته می‌شوند و کارمزدهای تراکنشی که در معامله موردنظر پرداخت شده را به عنوان پاداش دریافت می‌کنند.

مقداری که تامین‌کنندگان نقدینگی دریافت می‌کنند براساس درصد مشارکت آن در استخر نقدینگی است.

زمانی که تامین‌کننده نقدینگی قصد ارائه نقدینگی و مشارکت در یک استخر دارد، معمولا نیاز است دو دارایی مختلف (مثلا هم ارز USDT و هم ETH) را وارد استخر کند تا معامله‌گران بتوانند این دو جفت ارز را به هم تبدیل کنند.

برای مثال، یک تامین‌کننده نقدینگی ممکن است در یک استخر، به اندازه 5 هزار دلار ETH و 5 هزار دلار ارز تتر (USDT) وارد کند تا معامله این جفت‌ارز تسهیل شود. به این ترتیب، هر زمان که یک معامله روی جفت‌ارز ETH/USDT صورت می‌گیرد، تامین‌کننده نقدینگی که موجودی ارز دیجیتالش را به استخر قرض داده، به خاطر این مشارکت مقداری پاداش دریافت می‌کند.

این اصطلاح در واژه‌نامه جامع بورسینس منتشر شده است.سایر اصطلاحات و واژه‌های اقتصادی و مالی را ببینید .

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

هر عاملی که منجر به رشد نقدینگی شود، تورم زاست

ایسنا/اصفهان رئیس دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه شریف با بیان اینکه افزایش نرخ سهام در بازار بورس مقدمه ای برای تبدیل نقدینگی به تورم است، گفت: در وضعیتی که سطح درآمد افزایش نیافته و تعداد شاغلین زیاد می شود، افزایش شاغلین منجر به افزایش درآمد نخواهد شد.

مسعود نیلی در دومین همایش مجازی چشم انداز اقتصاد ایران در سال ۹۹ که به همت کمیسیون توسعه و بهبود محیط کسب و کار اتاق بازرگانی اصفهان برگزار شد، با بررسی روند تولید ناخالص درآمد سرانه کشور از سال ۸۳ تا ۹۵، اظهار کرد: در دور نخست تحریم های یکجانبه آمریکا علیه ایران با افت ۱۰.۲دهم درصدی مواجه بودیم در حالیکه با اعمال دور دوم تحریم ها و بحران اقتصادی ناشی از کرونا، با ۱۴.۱دهم درصد کاهش درآمد سرانه مواجه هستیم.

رئیس دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه شریف صحبت های خود را بر سه شاخص اصلی اقتصاد یعنی رشد اقتصادی، اشتغال و تورم بنا کرد و افزود: در صورت ادامه فشارهای خارجی و محدودیت های داخلی و ادامه مجموعه عوامل شرایط سخت کنونی، با رشد اقتصادی منفی یک تا مثبت نیم مواجه بوده و انتظار داریم در سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰ به سکونی در سطح درآمد سرانه دست یابیم.

رابطه بین درآمد و مصرف عمیق تر شده

نیلی با تشریح رابطه درآمد و مصرف خانوار، گفت: افت مصرف خصوصی سرانه در سال های ۹۱ و ۹۲ در حالی بیش از ۶ درصد بود که این رقم در دوره اخیر رکود اقتصادی کشور، نزدیک به ۱۳ درصد است و این به معنای قوی تر شدن رابطه بین مصرف و درآمد و به این معناست که در این سال ها رکود آثار رفاهی عمیق تری دارد.

وی همچنین با بیان اینکه بخشی از رفاه مردم وابسته به ارایه خدمات دولتی است، اظهار کرد: افت سطح مخارج دولت در دوره رکود اخیر ۱۱.۳ شده که این رقم در دوران رکود اول ۶.۲ بوده است.

نیلی افزود: این تغییر به این معناست که اقتصاد ما نسبت به شوک قبلی آسیب پذیرتر شده و بر روی خانوارها آثار رفاهی عمیق تری ایجاد کرده است.

بخش بزرگی از اشتغال کشور مربوط به کسب و کارهای کمتر از ۱۰ نفر است

وی همچنین در خصوص وضعیت اشتغال، ضمن مقایسه روند اشتغال کشور طی سال های دهه ۹۰، جمعیت شاغلین سال ۹۰ را در حالی ۲۰ میلیون نفر اعلام کرد که این رقم تاکنون به بیش از ۲۴ میلیون نفر رسیده است.

نیلی تصریح کرد: در وضعیتی که سطح درآمد نقدینگی در بازار به چه معناست؟ افزایش نیافته و تعداد شاغلین زیاد می شود، افزایش شاغلین منجر به افزایش درآمد نخواهد شد.

به گزارش ایسنا، رئیس دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه شریف با بیان اینکه بخش بزرگی از اشتغال ایجاد شده در کشور مربوط به کسب و کارهای کمتر از ۱۰ نفر است، تاکید کرد: آمارهای تحلیل وضعیت اقتصاد ایران حاکی است جمعیت غالب فقرای کشور را شاغلین تشکیل می دهند. همچنین چشم انداز آینده اقتصاد ایران عدم افزایش قابل توجه سطح درآمد است.

هر عاملی که منجر به رشد نقدینگی شود، تورم زاست

نیلی در ادامه بر ضرورت توجه به افزایش تورم در شرایط موجود کشور تاکید کرد و افزود: در شرایطی که با افت درآمدهای ارزی و کاهش نرخ سود بانکی مواجه هستیم، تورم زایی نقدینگی در اقتصاد ما بیشتر از گذشته شده و انتظار داریم هر عاملی که منجر به رشد نقدینگی شود، تورم ایجاد کند.

نیلی در مقایسه نرخ رشد نقدینگی با نرخ رشد پایه پولی، گفت: در اقتصاد ما از هریک واحد پایه پولی در حدود ۷ واحد نقدینگی به وجود می آید و در سال های اخیر عامل اصلی افزودن نقدینگی، رشد پایه پولی است که شیب افزایشی قابل توجهی یافته است؛ پس هر عاملی مانند کسری بودجه که موجب زیاد شدن پایه پولی و افزایش نقدینگی شود، موجب ایجاد تورم بیشتری در اقتصاد خواهند شد.

جهش کنونی بازار سرمایه طبیعی نبوده و به تدریج تعدیل خواهد شد

این تحلیلگر اقتصادی در خصوص تغییرات قابل توجه بازار بورس در شرایط کنونی، گفت: در شرایطی که بنگاه های اقتصادی با مشکلات عدیده ای مواجه هستند افزایش ارزش آنها در بازار بورس، معمایی با پیامدهای مهم در اقتصاد کشور است.

نیلی همچنین گفت: بررسی های اقتصادی حاکی است هنگامی که بازار ارز با نوسان قابل توجهی مواجه می شود، پس از مدتی با جهشی در بازار بورس روبرو خواهیم بود.

وی افزود: به دلیل اینکه صنایع بورسی ما متکی به بخش نفت و گاز هستند، با افزایش نرخ ارز، در شرایطی که قیمت فراورده های نفت و گاز ثابت است، رانت بزرگی در بنگاه های صادرکننده این محصولات ایجاد شده و این موجب پربازدهی بازار بورس خواهد شد.

وی با بیان اینکه نسبت ارزش بازار سهام به نقدینگی و پایه پولی روند کاملا متفاوتی یافته است، افزود: اتفاقات بازار سرمایه ایران در سال های ۹۸ و ۹۹ یک پدیده ویژه است.

نیلی تصریح کرد: دو تحلیل نسبت به فعال شدن بازار بورس وجود دارد که یکی حرکت نقدینگی به سمت تولید و در نهایت منجر شدن به افزایش سرمایه گذاری است و دیدگاه دیگر افزایش قابل توجه حجم نقدینگی در اقتصاد است. همچنین تبدیل نقدینگی به تورم به سرعت اتفاق نخواهد افتاد و در این فرایند زمانی این از مسیر بازار دارایی عبور می کند.

نیلی رونق بازار سرمایه را مقدمه ای بر افزایش رابطه نقدینگی و تورم دانست و گفت: انتظار داریم این افزایش قابل توجه آثار تورمی قوی تری از خود به جای بگذارد.

ضرورت توجه به کنترل تورم

این تحلیلگر اقتصادی مساله اصلی امروز اقتصاد کلان کشور را کنترل تورم دانست و افزود: افزایش نرخ سهام در بازار بورس مقدمه ای برای تبدیل نقدینگی به تورم بوده و لازم است بیشتر از قبل مراقب تورم و کنترل آن باشیم.

نیلی گفت: با توجه به تحریم و کاهش درآمدهای نفتی، دولت باید به منظور کنترل رشد نقدینگی به سمت اصلاح سیاست های مالی و بودجه ای حرکت نماید و از شرایط کنونی بازار سرمایه به نحو مطلوب استفاده کرده و از طریق عرضه سهام به افزایش منابع خود بپردازد. همچنین دولت می تواند به دلیل پایین بودن و عدم جذابیت سپرده های بانکی، اوراق نقدینگی در بازار به چه معناست؟ قرضه جدید به بازار عرضه کند تا بتواند به جبران کسری بودجه خود بپردازد.

وی تاکید کرد: در این شرایط اصلاح نظام مالیاتی و اخذ مالیات بر عایدی هایی مانند بازار سهام برای تامین بودجه دولت در بلند مدت ضروری است.

فارمینگ بهره (ییلد فارمینگ) در DeFi به چه معناست؟

به زبان ساده، فارمینگ نقدینگی در بازار به چه معناست؟ بهره (Yield farming) راهی‌ست جهت کسب رمزارز با دارایی دیجیتال خود. به این صورت که شما با قرض دادن وجوه خود از طریق برنامه‌های رایانه‌ای به نام قراردادهای هوشمند، در ازای خدمات خود کارمزدی را در قالب رمزارز دریافت می‌کنید. فارمرهای بهره از استراتژی بسیار پیچیده‌ای استفاده می‌کنند؛ آنها رمزارزهای خود را به طور مداوم بین بازارهای مختلف اعطای وام جابجا می‌کنند تا بیشترین بهره را کسب نمایند. آنها همچنین در مورد بهترین استراتژی‌های فارمینگ بهره خود بسیار محرمانه عمل خواهند کرد. چرا؟ زیرا هرچه افراد بیشتر در مورد یک استراتژی بدانند، ممکن است تأثیر آن کمتر شود. فارمینگ بهره جاییست که افراد برای بدست آوردن سود بیشتر با یکدیگر رقابت می‌کنند.

معرفی ییلد فارمینگ (Yield Farming)

جنبش فایننس غیرمتمرکز (DeFi) پیشتاز نوآوری‌ها در عرصه فناوری بلاکچین بوده است؛ اما چه چیزی اپلیکیشن‌های DeFi را منحصر به فرد کرده؟ آیا آنها بدون نیاز به کسب مجوز هستند؟ به این معنا که هر کسی (یا هر چیزی مانند قرارداد هوشمند) با اتصال به اینترنت و کیف‌پول می تواند با آنها تعامل کند؟ علاوه بر این، آنها به متولی یا واسطه‌ای متکی نیستند؟ این ویژگی‌ها چه موارد استفاده جدیدی را به ارمغان می‌آورد؟

فارمینگ بهره (Yield farming) یک روش جدید برای کسب پاداش با دارایی‌های دیجیتال خود توسط به کارگیری پروتکل‌های نقدینگی است. این باعث می‌شود تا هر کسی با استفاده از اکوسیستمی غیرمتمرکز در بستر اتریوم، درآمدی منفعل کسب کند. در نتیجه فارمینگ بهره ممکن است نگرش هولد کردن سرمایه‌گذاران را در آینده تغییر دهد. بنابراین، چگونه یک فارمر بهره به محصولات خود تمایل دارد؟ چه نوع بازدهی را می‌توان انتظار داشت؟ اگر می‌خواهید یک فارمر بهره شوید، از کجا باید شروع کنید؟ تمامی این سوالات را در این مقاله توضیح خواهیم داد.

فارمینگ بهره چیست؟

فارمینگ بهره که به آن استخراج نقدینگی هم گفته می‌شود، راهی جهت تولید پاداش با دارایی‌های رمزارزی خود است. به زبان ساده، این به معنای بلاک کردن رمزارزهای خود و دریافت پاداش است؛ به تعبیری، فارمینگ بهره را می‌توان با استیکینگ مقایسه کرد. با این حال در جزییات آنها پیچیدگی‌های زیادی وجود دارد. در بسیاری از موارد، این امر با کاربرانی به نام تأمین‌کنندگان نقدینگی (LP) انجام می‌شود که بودجه‌هایی را به استخرهای نقدینگی اضافه می‌کنند.

استخر نقدینگی چیست؟ در واقع یک قرارداد هوشمند است که شامل نقدینگی در بازار به چه معناست؟ دارایی است؛ LPها در ازای تأمین نقدینگی برای استخر، پاداش می‌گیرند. این پاداش ممکن است از محل کارمزدهای پلتفرم DeFi یا منبع دیگری باشد، برخی از استخرهای نقدینگی پاداش خود را در قالب چندین توکن پرداخت می‌کنند. سپس ممکن است شما این توکن‌ها را به سایر استخرهای نقدینگی واریز و در آنجا هم مجددا پاداش کسب کنید.

فارمینگ بهره معمولاً با استفاده از توکن‌های ERC-20 اتریوم انجام می‌شود و پاداش‌ها نیز معمولاً یک توکن ERC-20 است. این ممکن است در آینده تغییر کند. چرا؟ در حال حاضر اکثر این فعالیت‌ها در اکوسیستم اتریوم اتفاق می‌افتد؛ با این حال پل‌های بین زنجیره‌ای و دیگر پیشرفت‌های مشابه ممکن است به اپلیکیشن‌های DeFi اجازه دهند تا در آینده به یک بلاکچین بدل شوند. این بدان معناست که آنها می‌توانند در بلاکچین‌های دیگری که از قابلیت قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌کنند هم اجرا شوند.

فارمرهای بهره معمولاً وجوه خود را به منظور سود بیشتر بین پروتکل‌های مختلف جابجا می‌کنند؛ در نتیجه پلتفرم‌های DeFi می‌توانند انگیزه‌های اقتصادی دیگری را برای جذب سرمایه در پلتفرم خود فراهم کنند.

چه چیزی موجب رونق فارمینگ بهره شد؟

علاقه شدید ناگهانی به فارمینگ بهره را می‌توان به راه‌اندازی توکن حاکمیتی اکوسیستم کامپاند (COMP)، نسبت داد. توکن‌های حاکمیتی به هولدرهای خود حق حاکمیت اعطا می‌کنند. اما اگر می‌خواهید شبکه را تا حد امکان غیرمتمرکز کنید چگونه این توکن‌ها را توزیع می‌کنید؟

یک روش معمول برای شروع یک بلاکچین غیرمتمرکز، توزیع توکن‌های حاکمیتی به صورت الگوریتمی است. این امر ارائه‌دهنده نقدینگی به پروتکل را به «فارمر» توکن بدل می‌کند، اگرچه این فارمینگ بهره نیست، اما راه‌اندازی COMP باعث محبوبیت این نوع مدل توزیع توکن می‌شود. از آن زمان سایر پروژه‌های DeFi برای جذب نقدینگی در اکوسیستم‌های خود، طرح‌هایی ابتکاری را ارائه داده‌اند.

ارزش کل دارایی قفل شده (TVL) چیست؟

به عبارتی TVL بیانگر کل نقدینگی در استخرهای نقدینگی است. به طور کلی این یک شاخص مفید برای سنجش سلامت DeFi و بازار فارمینگ بهره است. همچنین این یک معیار موثر برای مقایسه «سهم بازار» پروتکل‌های مختلف DeFi است؛ یک روش خوب برای ردیابی TVL، دفی پلاس (Defi Pulse) است. شما می‌توانید بررسی کنید که کدام پلتفرم‌ها بیشترین میزان اتر یا سایر رمزارزها را در DeFi بلاک کرده‌اند. این می‌تواند یک دید کلی در مورد وضعیت فعلی فارمینگ بهره به شما ارائه دهد.

به طور طبیعی، هرچه دارایی بیشتری بلاک شود، فارمینگ بهره بیشتر می‌شود. شایان ذکر است که شما می‌توانید TVL را با ETH، USD یا حتی BTC بسنجید. هر یک از آنها چشم‌انداز متفاوتی از وضعیت بازارهای DeFi به شما ارائه می‌دهند.

فارمینگ بهره چگونه کار می‌کند؟

فارمینگ بهره با مدلی به نام بازارساز خودکار (AMM) ارتباط نزدیک دارد که معمولاً شامل تأمین‌کنندگان نقدینگی و استخر نقدینگی است؛ تأمین‌کنندگان نقدینگی وجوه خود را به یک استخر نقدینگی واریز می‌کنند. این استخر به یک بازار کمک می‌کند تا کاربران بتوانند به آنها وام دهند، قرض دهند و یا مبادله کنند. استفاده از این پلتفرم‌ها مستلزم کارمزدهایی است که به تأمین‌کنندگان نقدینگی (با توجه به سهم آنها در استخر نقدینگی) پرداخت می‌شود. این اساس کارکرد AMM است.

قوانین توزیع به اجرای منحصر به فرد پروتکل بستگی دارد، نکته اصلی این است که تأمین‌کنندگان نقدینگی براساس میزان نقدینگی که در اختیار استخرها قرار می‌دهند بازدهی دریافت می‌کنند.

وجوه سپرده شده معمولاً استیبل کوین هستند که به دلار آمریکا متصل‌اند. برخی از رایج‌ترین استیبل‌کوین‌هایی که در DeFi استفاده می‌شوند عبارتند از DAI ،USDT ،USDC ، BUSD. برخی از پروتکل‌ها توکن‌هایی را به شما می‌دهند که بیانگر کوین‌های واریز شده شما هستند. به عنوان مثال اگر DAI را به کامپاند واریز کنید، cDAI یا Compound DAI و اگر اتر را به Compos واریز کنید، CETH دریافت خواهید کرد.

محاسبه نرخ فارمینگ بهره چگونه است؟

به طور معمول ، بازدهی فارمینگ بهره به طور سالانه محاسبه می‌شود. این بازدهی را می‌توانید برای یک سال درنظر بگیرید؛ برخی از معیارهای متداول، درصد نرخ سالانه (APR) و درصد بهره سالانه (APY) هستند. تفاوت بین آنها این است که APR بر خلاف APY اثر انباشت بهره‌وری را در نظر نمی گیرد. انباشت بهره‌وری در این حالت به معنای سرمایه‌گذاری مجدد برای ایجاد بازدهی بیشتر است. با این حال، توجه داشته باشید که ممکن است از APR و APY به جای یکدیگر هم استفاده شود.

همچنین لازم به یادآوری است که این تنها گمانه‌زنی و پیشبینی است و برآورد دقیق پاداش‌ها در کوتاه مدت نیز بسیار دشوار است. چرا؟ زیرا فارمینگ بهره، بازاری کاملاً رقابتی و سریع است و پاداش‌ها می‌تواند به سرعت در حال نوسان باشند. اگر یک استراتژی فارمینگ بهره برای مدتی کار کند، بسیاری از فارمرها از آن استفاده کرده و ممکن نقدینگی در بازار به چه معناست؟ است بازدهی بالا آن را متوقف کنند.

از آنجا که APR و APY از بازارهای قدیمی می‌آیند، ممکن است لازم باشد DeFi معیارهای مربوط به خود را برای محاسبه بازدهی پیدا کند. با توجه به سرعت سریع DeFi، بازدهی تخمینی هفتگی یا حتی روزانه ممکن است منطقی‌تر باشد.

وثیقه‌گذاری در DeFi چیست؟

به طور معمول، اگر یک دارایی را قرض می‌گیرید، در ازای آن باید وثیقه بگذارید و این به عنوان بیمه وام شما عمل می‌کند. مقدار آن بستگی به پروتکلی دارد که شما بودجه خود را از آن وام می‌گیرید ، اما ممکن است لازم باشد که نسبت وثیقه خود را کاملاً تحت نظر داشته باشید؛ اگر ارزش وثیقه شما به زیر آستانه مورد نیاز پروتکل برسد، ممکن است وثیقه شما در بازار آزاد تسویه شود. برای جلوگیری از تسویه چه کاری می‌توانید انجام دهید؟ می‌توانید وثیقه بیشتری اضافه کنید.

برای تاکید مجدد، هر پلتفرم قوانین خاص خود را برای این منظور دارد. علاوه بر این آنها معمولاً با مفهومی به نام وثیقه مفرط کار می‌کنند. بدین معنا که وام‌گیرندگان باید وثیقه بیشتری از آنچه می‌خواهند وام بگیرند را واریز کنند. چرا؟ برای کاهش خطر انحلال سیستم در صورت سقوط شدید بازار.

به عنوان مثال اگر پروتکل اعطای وام شما به نرخ وثیقه ۲۰۰ ٪ نیاز داشته باشد، شما به ازای هر ۱۰۰ دلار وثقه خود، می‌توانید ۵۰ دلار وام بگیرید. با این اوصاف بسیاری از سیستم‌ها از نرخ وثیقه بسیار بالا (مانند ۷۵۰ ٪ ) استفاده می‌کنند تا پلتفرم آنها از خطر انحلال در امان بماند.

ریسک‌های Yield Farming

فارمینگ بهره ساده نیست. سودآورترین استراتژی‌های فارمینگ بهره بسیار پیچیده هستند و تنها به کاربران حرفه‌ای توصیه می‌شوند. علاوه بر این، فارمینگ بهره برای کسانی که سرمایه زیادی دارند (به عنوان مثال نهنگ‌های ارز دیجیتال) مناسب‌تر است.

یکی از خطرهای آشکار در زمینه فارمینگ بهره، قراردادهای هوشمند است. با توجه به ماهیت DeFi، بسیاری از پروتکل‌ها توسط تیم‌های کوچک و با بودجه محدود توسعه می‌یابند. این می‌تواند خطر بروز اشکال در قرارداد هوشمند را افزایش دهد.

حتی در مورد پروتکل‌های بزرگتر که توسط موسسات معتبر حسابرسی می‌شوند، آسیب‌پذیری و اشکالات به طور مداوم کشف می‌شوند. با توجه به ماهیت تغییرناپذیر بلاکچین، این می‌تواند منجر به از دست رفتن سرمایه کاربران شود. بنابراین هنگام قفل کردن وجوه خود در یک قرارداد هوشمند، باید این را در نظر بگیرید.

علاوه بر این، یکی از بزرگترین مزایای DeFi یعنی انباشت بهره‌وری، یکی از بزرگترین خطرات آن است؛ همانطور که قبلاً در مورد آن بحث کردیم، پروتکل‌های DeFi بدون نیاز به کسب مجوز هستند و می‌توانند به طور یکپارچه با یکدیگر ادغام شوند. این بدان معناست که اکوسیستم DeFi به شدت به هر یک از عناصر سازنده آن متکی است.

اما چرا این یک خطر است؟ خوب، اگر فقط یکی از بلاک‌ها مطابق با هدف ما کار نکند، ممکن است کل اکوسیستم آسیب ببیند. این همان چیزی است که یکی از بزرگترین خطرات را برای فارمرها و استخرهای نقدینگی به همراه دارد. شما نه تنها باید به پروتکلی که وجوه خود را به آن واریز می‌کنید بلکه به سایر پروتکل‌های دیگر هم اعتماد کنید.

پلتفرم‌های ییلد فارمینگ

چگونه می‌توانید این پاداش فارمینگ را بدست آورید؟ خب، روش مشخصی برای فارمینگ بهره وجود ندارد. در حقیقت استراتژی‌های آن ممکن است ساعت به ساعت تغییر کنند. هر پلتفرم، استراتژی، قوانین و خطرات خاص خود را دارد. اگر می‌خواهید این کار را شروع کنید، باید با نحوه کارکرد پروتکل‌های نقدینگی غیرمتمرکز آشنا شوید.

شما ابتدا وجوه خود را به یک قرارداد هوشمند واریز می‌کنید و در ازای آن پاداش می‌گیرید. اما نحوه پیاده‌سازی‌ها می‌توانند بسیار متفاوت باشند؛ بنابراین، محبوب ترین پلتفرم‌هایی که فارمرهای بهره استفاده می‌کنند کدامند؟

کامپاند

کامپاند یک بازار مالی الگوریتمی است که به کاربران اجازه می‌دهد یک دارایی را قرض دهند یا قرض بگیرند. هر کسی که کیف‌پول اتریوم داشته باشد می‌تواند استخر نقدینگی کامپاند را تأمین و در ازای آن پاداش کسب کند. نرخ بهره از نظر الگوریتمی بر اساس عرضه و تقاضا تنظیم می‌شوند، کامپاند یکی از پروتکل های اصلی در اکوسیستم فارمینگ بهره است.

Synthetix

Synthetix یک پروتکل دارایی مصنوعی است که به هر کسی اجازه می‌دهد (SNT)Synthetix Network Token یا اتر خود را به عنوان وثیقه و دارایی مصنوعی در آن استیک کند. چه چیزی می‌تواند یک دارایی مصنوعی باشد؟ عملا هر چیزی که دارای فید قیمتی قابل اعتمادی باشد. این باعث می‌شود تا تقریباً هر دارایی مالی به پلتفرم Synthetix اضافه شود؛ Synthetix ممکن است در آینده اجازه دهد انواع دارایی‌ها برای فارمینگ بهره استفاده شوند.

آوه (Aave)

آوه یک پروتکل غیرمتمرکز برای اعطا و دریافت وام است. نرخ بهره آن براساس شرایط فعلی بازار به صورت الگوریتمی تنظیم می‌شود. وام‌دهندگان در ازای وجوه خود، aTokens دریافت می‌کنند. این توکن‌ها بلافاصله پس از واریز، سود خود را افزایش می‌دهند. آوه همچنین قابلیت‌های پیشرفته ‌ ای مانند وام های سریع (flash loans) را نیز در اختیار شما قرار می‌دهد؛ آوه به عنوان یک پروتکل اعطا و دریافت وام غیرمتمرکز، به شدت توسط فارمرهای بهره استفاده می‌شود.

یونی سواپ Uniswap

Uniswap یک بستر مبادلاتی غیرمتمرکز (DEX) است که امکان سوآپ توکن‌های مختلف را فراهم می‌کند. ارائه‌دهندگان نقدینگی برای ایجاد بازار، مبلغی برابر از دو توکن را سپرده می‌کنند. سپس معامله‌گران می‌توانند با آن مجموعه نقدینگی معامله کنند. تأمین‌کنندگان نقدینگی از معاملاتی که در استخر آنها اتفاق می‌افتد کارمزد می‌گیرند؛ Uniswap به دلیل ماهیت بدون اصطکاک خود یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌ها جهت مبادله رمزارزهاست و می‌تواند برای استراتژی‌های فارمینگ بهره مفید باشد.

Curve Finance

وبسایت Curve Finance یک پروتکل مبادلاتی غیرمتمرکز است که به طور خاص برای سوآپ استیبل‌کوین‌ها طراحی شده است. Curve برخلاف سایر پروتکل‌های مشابه مانندUniswap ، به کاربران اجازه می‌دهد تا حجم بالایی استیبل‌کوین را بدون ایجاد لغزش مبادله کنند.

بالانسر (Balancer)

بالانسر یک پروتکل نقدینگی مشابه Uniswap و Curve است. با این تفاوت که امکان اختصاص توکن به صورت سفارشی را در یک استخر نقدینگی فراهم می‌کند. این به تأمین‌کنندگان نقدینگی اجازه می‌دهد به جای تخصیص ۵۰/۵۰ دارایی مورد نیاز در Uniswap، استخرهای بالانسر سفارشی ایجاد کنند؛ با توجه به انعطاف‌پذیری ایجاد شده در ایجاد استخر نقدینگی توسط بالانسر، این پروتکل یک نوآوری مهم برای استراتژی‌های فارمینگ بهره است.

نتیجه‌گیری

به نظر شما انقلاب فایننس غیرمتمرکز چه دستاورد دیگری می‌تواند به همراه داشته باشد؟ اینکه تصور کنیم چه برنامه‌های جدیدی ممکن است در آینده ارایه شود غیرممکن است. با این وجود، پروتکل‌های نقدینگی قابل اعتماد و سایر محصولات DeFi نقشی کلیدی در حوزه مالی، اقتصاد رمزارزی و علوم کامپیوتر خواهند داشت؛ بدون شک، بازارهای DeFi می‌توانند به ایجاد یک سیستم مالی بازتر و قابل دسترس برای هر کسی که دارای اینترنت است کمک کنند.

سوالات متداول

ییلد فارمینگ چیست؟

به عملی که در ازای دریافت پاداش به صورت توکن، باید رمز ارزتان را قفل یا ذخیره کنید فارمینگ بهره یا Yield Farming می‌گویند.

استخر نقدینگی چیست؟

استخر نقدینگی یا (Liquidity Pool)، فضایی مجازیست که کاربران می‌توانند در آن به معامله بپردازند و سهم و مشارکت داشته باشند. هدف از ایجاد استخر نقدینگی، تامین دارایی لازم برای صرافی های غیرمتمرکز است.

افزایش تب نرخ سود بین بانکی در شروع پاییز

دادو ستد در بازار های مالی در این مدت نشان از افزایش کسری نقدینگی بانک ها داشته است. بازار باز برای دومین هفته متوالی قبض پولی انجام نداده و اعتبارات دومین رکورد خود را در دو سال اخیر به ثبت رسانده است. این رویدادها درجه تب نرخ سود بین بانکی درابتدای پاییز را بالاتر خواهد برد.

به گزارش اقتصادنیوز، یکی از اقدامات بانک مرکزی در دو سال گذشته در راستای کنترل نقدینگی بانک ها، انجام بسط و قبض پول تحت عنوان عملیات بازار باز در این نهادهای مالی بوده است. این عملیات در 13 هفته پس از میانه خرداد ماه ماهیت انقباضی داشته و سعی در کاهش دایره نقدینگی بانکها داشته است. این در حالی است که در دو هفته پایان تابستان این روند متوقف شده و بانک مرکزی دادو ستدی در این بازار به ثبت نرسانده است.

کاهش نقدینگی در بازار به چه معناست؟ رفتار انقباضی بانک مرکزی در عملیات بازار باز

بانک مرکزی در عملیات بازار باز نقش کنشگر را بازی می کند. به این معنا که این نهاد با رصد وضعیت حساب جاری بانک ها اقدام به خرید و فروش اوراق بدهی از این نهاد های مالی می کند تا از این طریق بتواند با مدیریت نقدینگی جاری در بانکها نرخ تورم را مدیریت کرده و آن را به سوی نرخ هدفگذاری شده خود سوق دهد.

در همین راستا بانک مرکزی از میانه تابستان تصمیم به جذب پول از بانکها گرفته و در میانه تیر ماه بیشترین میزان جذب نقدینگی را به صورت میانگین به ثبت رساند.

رفته رفته تا پایان تابستان مسیر جذب نقدینگی از بانکها نیز کاهشی شده و در دو هفته اخیر پس از سیزده هفته هیچ قبضی از سوی بانک مرکزی انجام نشده و قبض و بسط این نهاد در بانک ها برابر با صفر تومان بوده است.

کاهش جذب پول علامتی از برخورد بانکها به کسری نقدینگی بوده و احتمال سیاست از قبض به بسط نقدینگی جهت کنترل وضعیت حساب جاری بانک ها به چشم می خورد.

مسیر صعودی میانگین اعتبارات قاعده مند در بازار بین بانکی

هر هفته بانک مرکزی در کنار بازار باز در داد و ستد بین بانکی نیز به مدیریت حساب بانکها می پردازد. در همین رابطه بازار دیگری به صورت هفتگی برگزار می شود که بانکهای دارای مازاد نقدینگی به نهادهای مالی مقروض و دارای کسری مبلغی را با نرخ سود مشخص و بازه کوتاه مدت (نهایتا سه روزه) وام می دهند.

باتوجه به آنکه بازه زمانی این وام ها کوتاه مدت بوده به آن بازار شبانه نیز می گویند.

از جمله ویژگی های مهم در این دادو ستد آن است که نرخ سود استقراض در بازه 14 تا 22 درصد در حرکت می باشد. به این معنا که اگر بانکی نتوانست از سایر بانکها مبلغی را وام بگیرد می تواند از بانک مرکزی با سود 22 درصد قرض کند.

این استقراض از بانک مرکزی در قالب اعتبارات قاعده مند انجام می شود. در همین رابطه در دو هفته گذشته بیشترین رکورد اعتبارات قاعده مند در دو سال گذشته به ثبت رسیده است.

در هفته چهارم شهریور این مبلغ برابر با 43 هزار و 800 میلیارد تومان رکورد بیشترین اعتبارات در دو سال گذشته بوده و در هفته بعد آن این رقم معادل با 41 هزار و 260 میلیارد تومان دومین رکورد بالاترین میزان بسط نقدینگی در بازار بین بانکی را به ثبت رسانده است.

افزایش این میزان اعتبارات قاعده مند در بازار بین بانکی به معنای هجوم بانکها برای استقراض از بانک مرکزی بوده است. چرا که این نهاد برخلاف بازار باز نقشی منفعل دارد. این هجوم در ادامه افزایش مطالبه نرخ سود در بانکهای دارای مازاد بوده که علامتی از رشد نرخ سود بین بانکی در هفته های اخیر داشته است. نشانه ای که حاکی از برخورد حساب جاری بانکها به کسری است.

ماهیت انبساطی در خالص عملکرد بانک مرکزی به طور میانگین

هر هفته هر بسطی که بانک مرکزی در هر کدام از بازارهای مالی انجام می دهد توام با قبضی است که در ادامه هفته های پیشین بوده است.

این اتفاق هم در بازار باز و هم در بازار بین بانکی رخ می دهد . در نتیجه خالص عملکرد بانک مرکزی در مجموع دو بازار می تواند علامتی از اثر خالص این نهاد در بنگاه های مالی باشد.

در همین رابطه میانگین این متغیر در چهار هفته گذشته نشان می دهد در یک ماه اخیر به طور متوسط و به صورت خالص هر هفته 3 هزار و 632 میلیارد تومان نقدینگی در بانکها در مجموع دو بازار بسط داده شده است.

بررسی داده های معاملاتی درمیان بانک ها و بانک مرکزی نشان می دهد به طور کلی رویکرد بانک مرکزی در قبال بانکها از رویه انقباضی در حال فروکش کردن و به سوی انبساطی تر شدن است. این اقدام با توجه به وضعیت حساب جاری بانکها بوده و احتمالا در هفته های آتی افزایش نرخ سود بین بانکی را در بر داشته باشد.

نرخ سود بین بانکی چیست؟

منظور از نرخ سود بین بانکی نرخی است که در بازار بین بانکی تعیین می‌شود. این نرخ بر سایر بازارها تأثیر می‌گذارد؛ افزایش آن هزینه تأمین کسری را افزایش می‌دهد و بانک‌ها حاضر می‌شوند با نرخ‌ها بالاتری به سپرده‌گذارها سود پرداخت کنند تا کسری خود را جبران کنند.

به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی که ایمان کرمی، کارشناس ارشد اقتصادی در اختیار این رسانه قرار داده است: وقتی اصطلاح نرخ بهره به گوش ما می‌خورد اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد نرخ بهره‌ای است که بانک‌ها برای اعطای وام خود به ما پیشنهاد می‌دهند اما این نرخ یک ابزار مالی جداگانه در بازار بین بانکی است.
نرخ بهره بین بانکی به عنوان یکی از انواع نرخ‌های بهره در بازار پول به نرخ‌های سود یا بهره در سایر بازارها جهت می‌دهد.

منظور از عبارت فوق آن است نقدینگی در بازار به چه معناست؟ که نرخی که در بازار بین بانکی تعیین می‌شود مثلاً ۱۸.۴ درصد. این نرخ بر سایر بازارها تأثیر می‌گذارد؛ افزایش آن هزینه تأمین کسری را افزایش می‌دهد و بانک‌ها حاضر می‌شوند با نرخ‌ها بالاتری به سپرده‌گذارها سود پرداخت کنند تا کسری خود را جبران کنند. در واقع این نرخ، قیمت ذخایر بانک‌هاست و زمانی که آن‌ها در پایان دوره مالی کوتاه‌مدت اعم از روزانه یا هفتگی، دچار کسری ذخایر می‌شوند، از سایر بانک‌ها در بازار بین بانکی یا از بانک مرکزی استقراض می‌کنند که این نرخ در حال حاضر در محدوده ۱۸.۴ درصد قرار گرفته است.

بازار بین بانکی یکی از ارکان بازار پول است که در آن بانک‌ها و مؤسسات اعتباری برای تأمین مالی کوتاه مدت و ایجاد تعادل در وضعیت نقدینگی خود با یکدیگر معامله می‌کنند و در فاصله زمانی کوتاه و با نرخ سودی معلوم بازپرداخت کنند. در این بازار، بانک‌هایی که دارای مازاد منابع هستند به بانک‌های دچار کسری قرض می‌دهند تا بتوانند از طرف دیگر نرخ سود را در بازار مدیریت کنند. همچنین این بازار کمک می‌کند تا بانک‌ها برای تأمین نقدینگی به بانک مرکزی مراجعه نکنند در نتیجه از انبساط حجم نقدینگی جلوگیری می‌شود. به بیان ساده یک بانک تجاری زمانی که کسری داشته باشد از یک بانک دیگر قرض می‌گیرد نه از سپرده‌گذارها.

زمانی که بانک دیگر با نرخ بالاتر به بانکی که کسری دارد قرض بدهد به طور مثال از ۱۸ درصد به ۱۹ درصد برسد این بانک سعی می‌کند نرخ سپرده‌های کوتاه مدت یا میان مدت خود را افزایش دهد و از سپرده گذاران (مردم) قرض بگیرد؛ لذا افزایش نرخ بهره بین بانکی در کل بازار پول تأثیر می‌گذارد و زمانی که نرخ‌ها تغییر می‌کند این حرکت وجوه به سمت بانک‌ها می‌تواند بازارهای دیگر را با رکود همراه کند.

حال در خصوص کاهش این نرخ صحبت می‌کنیم. اگر این نرخ کاهش یابد هزینه تأمین کسری بانک‌های تجاری کاسته می‌شود و لذا این بانک‌ها نرخ سپرده و تسهیلات پایین‌تری را می‌توانند پرداخت کنند و به همین دلیل هزینه تأمین مالی واحدهای اقتصادی در کشور کاسته می‌شود.

سیستم مالی اقتصاد ایران عمدتاً بر پایه بانک‌ها می‌باشد در صورتی که با روش‌های بسیار ساده‌تری می‌شود از بازار سرمایه تأمین مالی کرد. به طور مثال شرکت‌ها با ورود به بازار سرمایه و عرضه اولیه و سپس انتشار اوراق و یا انواع افزایش سرمایه‌ها می‌توانند تأمین مالی کنند اما زمانی که دیدگاه‌های اقتصادی به سمت بانک‌ها حرکت می‌کند بازار سرمایه نیز به حاشیه رانده می‌شود. کاهش نرخ بهره بین بانکی می‌تواند بر سطح تعادلی بازار سرمایه یا به عبارتی بر p/e مقایسه‌ای بازار تأثیر بگذارد. حجم نقدینگی موجود در بانک‌ها را به سمت سایر بازارها حرکت دهد اما موضوع مهم آن است که اگر نرخ بهره بین بانکی کاسته شود این نقدینگی به سمت کدام بازار می‌رود؟ اگر بتوان این نقدینگی را مدیریت و جهت دهی کرد می‌توان روند توسعه کشور را بهبود داد. به طور مثال به سمت فعالیت‌های تولیدی یا به سمت بازار سرمایه حرکت کرد و همزمان حجم عرضه‌های اولیه متناسب با ورود نقدینگی افزایش یابد. در این حالت عمق بازار سرمایه وسیع‌تر و شرکت‌های بیشتری در این بازار پذیرفته خواهد شد. از همچنین این احتمال وجود دارد که با کاهش نرخ بهره بانکی منجر شود سرمایه‌ها به سمت بازار ارز، طلا و خودرو حرکت کند که طبیعتاً هیچ حاصلی برای مردم نخواهد داشت و به تورم‌های سنگین‌تری منجر می‌شود.
لازم است که اگر سیاست کاهش نرخ بهره بانکی و یا اوراق در پیش گرفته می‌شود حرکت حجم نقدینگی‌ها به سایر بازارها با ابزارهای پیشگیرانه مانند مالیات کنترل شود و در غیر این نقدینگی در بازار به چه معناست؟ صورت این کاهش نرخ بهره می‌تواند تمامی بازارها را با بحران‌های جدیدی روبرو کند.

در این یادداشت سعی شد که اثر کاهش نرخ بهره بانکی که تأثیر می‌گذارد بر سایر نرخ‌ها در بازار پول بررسی شود. طبیعتاً افزایش آن نتایج معکوس در پیش خواهد داشت و هزینه‌های تأمین مالی بنگاه‌ها را افزایش می‌دهد.