نحوه تقسیم سود بین دو شریک
نحوه تقسیم سود بین دو شریک موضوعی است که در این مقاله قصد بررسی آن را داریم.
سود چیست؟ نحوه تقسیم سود بین دو شریک چگونه است؟ دلیل ایجاد کسب و کار بدست آوردن سود است. تعیین دقیق سود به شما کمک می نماید که بتوانید در رابطه با قیمت گذاری محصولات به راحتی تصمیم گرفته و از سلامت مجموعه ی مالی خود مطمئن شوید. ما در مقاله ی زیر به بررسی نحوه تقسیم سود بین دو شریک می پردازیم.
سود چگونه بدست می آید؟
حسابداران برای خویش یک دوره ی مالی مشخص می کنند. این دوره می تواند 1ماهه، 3ماهه یا حتی 1 ساله باشد. مجموع درآمدهای مالی منهای همه ی هزینه ها، سود را می سازد. در حالت کلی، هزینه ها پولی هستند که بابت بدست آوردن درآمد صرف شده اند. هنگامی که درآمد ها بیشتر از هزینه ها باشند سود بدست آوردیم و اگر هزینه ها بیشتر باشد ضرر کرده ایم.
طبق ماده ی 575 قانون، هر کدام از شرکاء نسبت به سهم خویش در سود و ضرر سهیم است. البته این قاعده جنبه ی آمره نداشته و شرکا می توانند سود و ضرر را به روش دیگری مقرر نمایند. این انتخاب در شرکت های تجاری و مدنی می تواند جلوه ی متفاوتی داشته باشد.
روش های تقسیم سود
روش های تقسیم سود عبارتند از:
- تقسیم سود نسبت به سهم هر یک از شرکا
- تقسیم سود نسبت به سرمایه ی شرکا در انتهای دوره ی مالی
- تقسیم سود نسبت به نرخ سود
- تقسیم سود نسبت به میانگین ساده ی سرمایه ی اولیه و سرمایه ی پایان دوره ی مالی.
شرکا می توانند توافق نمایند که یکی از آن ها سود بیشتری بردارد
در رابطه با نحوه تقسیم سود بین دو شریک باید گفت: طبق ماده ی تقسیم بندی بر اساس نحوه سرمایه گذاری 575 از قانون، شرکا می توانند توافق نمایند که یکی از آن ها سهم زیادتری را در مقابل عملی دریافت نمایند. این در حالی است که ضرر بیشتر را نمی توان به آن ها تحمیل نمود.
بد نیست بدانید که در شرکت های مدنی، هریک از شرکاء نمی توانند سود بیشتری را بردارند، مگر در مقابل کاری از طرف شریک. این در حالی است که شرکاء در شرکت های تجاری می توانند با همدیگر در گذاشتن سهم زیادتر توافق نمایند. البته تقسیم سود نباید طوری باشد که سود طرف مقابل صفر یا در حد صفر شود. چرا که شرکت در سود یک شرط اساسی است.
انواع دارایی در حسابداری
در حسابداری، دارایی های زیادی وجود دارند که هر کدام از آنها دارای خصوصیت و ویژگی های مخصوصی می باشد و بنا به کاربرد آن مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع می توان اظهار داشت که دارایی یک نوع منبع است که دارای ارزش اقتصادی می باشد و در اختیار فرد، سازمان و یا نهاد ها قرار دارد.
انواع دارایی در حسابداری:
به منبعی می گویند که توسط شرکت کنترل می شود و نتیجه رویداد های مالی قبل است که انتظار می رود مزایای اقتصادی شرکت را به جریان بیندازد.
انواع دارایی ها:
- دارایی جاری
- دارایی ثابت
- دارایی فیزیکی
- دارایی انتزاعی (نا مشهود)
- دارایی عملیاتی
- دارایی غیر عملیاتی
ویژگی های دارایی ها:
هر دارایی، دارای سه ویژگی است که شامل موارد زیر می شود:
- منابع: منابعی هستند که می توانند برای رسیدن به منافع اقتصادی از آنها استفاده شود.
- مالکیت: مالکیتی را نشان می دهد که می تواند در نهایت به وجه نقد و یا معادل آن تبدیل گردد.
- ارزش اقتصادی: دارای ارزش اقتصادی هستند و می توانند معاوضه یا فروخته شوند.
به طور کلی، دارایی ها از سه دیدگاه مختلف دسته بندی می شوند که عبارتند از:
- وجود فیزیکی: بر مبنای موجود بودن فیزیکی دارایی
- قابلیت تبدیل: بر اساس میزان ساده بودن تبدیل آن به پول نقد
- کاربرد: بر اساس استفاده عملیاتی از دارایی در سازمان
تقسیم بندی انواع دارایی:
دارایی ها به انواع زیر تقسیم می شوند.
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت همگرایی:
یکی از روش های طبقه بندی دارایی ها، دارا بودن قابلیت نقدشوندگی می باشد. بر این اساس تمامی دارایی ها به دارایی های جاری و دارایی های ثابت طبقه بندی می شوند.
دارایی های جاری:
دارایی های جاری به دارایی هایی گفته می شود که به آسانی قابل تبدیل به وجه نقد هستند، مانند:
- سهام موجودی در بازار های کوتاه مدت
- سپرده های ثابت
- درآمد های حساب شده
- مانده های بانکی
- بدهی بدهکاران
- قبض های دریافتی
- هزینه های پیش پرداخت شده
این نوع تقسیم بندی بر اساس نحوه سرمایه گذاری دارایی ها نسبت به دارایی های ثابت طول عمر کوتاه تری دارند و به عنوان دارایی های نقدی نیز از آنها یاد می شود.
دارایی های ثابت:
این نوع از دارایی ها، از نظر این که ماهیت ثابتی دارند قابلیت تبدیل به وجه نقد را ندارند و برای فروش دارایی های ثابت نیاز به طی شدن روال عادی و گذشت زمان طولانی مدت دارد مانند:
- زمین
- ساختمان
- ماشین آلات
- کارخانه
- تجهیزات موجود
از دارایی های ثابت با عنوان هایی مانند دارایی غیر جاری، دارایی بلند و دارایی های سخت نیز یاد می شود همچنین باید بدانید که ارزش دارایی های ثابت با گذشت زمان کاهش یافته و دچار استهلاک می شود.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله صکوک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
انواع دارایی در حسابداری
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر مبنای وجود فیزیکی:
طبقه بندی دیگر دارایی ها بر اساس قابلیت دیده شدن آنها می باشد. طبق این دسته بندی، دارایی ها به دو دسته دارایی مشهود (ملموس) و دارایی نامشهود تقسیم می شوند.
دارایی های مشهود (ملموس):
دارایی های مشهود، به دارایی هایی می گویند که دارای موجودیت عینی می باشند و در عملیات واحد تجاری به طور موثر از آنها استفاده می شود.
این نوع از دارایی، تحت عنوان های زیر در ترازنامه طبقه بندی می گردد:
- دارایی های مشهود بلند مدت
- دارایی های سرمایه ای
- دارایی های ثابت و یا اموال
- ماشین آلات و تجهیزات
این گروه از دارایی ها به دسته های زیر تقسیم می شوند:
دارایی های استهلاک پذیر:
به دارایی هایی که دارای عمر اقتصادی معین و محدودی می باشند دارایی های استهلاک پذیر می گویند که طی عمر برآوردی خودشان مستهلک می شوند.
دارایی های استهلاک ناپذیر:
دارایی های استهلاک ناپذیر به دارایی های با عمر نا محدودی گفته می شود که در اثر استفاده تحلیل نمی روند مثل زمین.
دارایی های نقصان پذیر:
دارایی هایی هستند که بر اثر استخراج تهی می شوند و به موجودی مواد یا کالا تبدیل می شوند. از جمله: جنگل ها، معادن و ذخایر طبیعی است که در ترازنامه در گروهی جدا به عنوان معادن و ذخایر طبقه بندی می شوند.
نکته: عمر طولانی، منابع آتی قابل اندازه گیری و استفاده در روال عادی عملیات سه ویژگی مهم دارایی های ثابت مشهود می باشد.
دارایی های نامشهود:
دارایی های نامشهود به دارایی هایی می گویند که از نظر فیزیکی قابل مشاهده نیستند. برخی از نمونه های دارایی های نامشهود عبارتند از:
این موارد به عنوان دارایی های ثابت نیز در نظر گرفته می شوند زیرا صاحبان مشاغل سود های شرکت را به کمک دارایی های نا مشهود به دست می آورند.
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر اساس نوع استفاده از دارایی:
بر اساس این نوع از طبقه بندی، دارایی ها به دسته های عملیاتی و غیر عملیاتی تقسیم می گردند که مبتنی بر استفاده از دارایی ها به منظور انجام عملیات تجاری است.
دارایی های عملیاتی:
دارایی هایی که عمدتا برای مشاغل روزانه مورد استفاده قرار می گیرند معمولا در دسته دارایی های عملیاتی قرار می گیرند و سایر دارایی هایی که در بهره برداری از آنها استفاده نمی شود به عنوان دارایی های غیر عملیاتی شناخته می شوند.
دارایی های عملیاتی شامل:
- پول نقد
- مانده های حساب بانکی
- موجودی
- کارخانه
- تجهیزات
دارایی های غیر عملی (عملیاتی):
تمامی دارایی هایی که فاقد فعالیت های تجاری روزانه هستد را دارایی های غیر عملیاتی می گویند که به منظور ایجاد مشاغل و نیاز های آینده ضروری هستند و به عنوان دارایی غیر عملی نیز شناخته می شود.
بنابراین دارایی غیر عملیاتی می تواند شامل برخی از املاک و مستغلات خریداری شده باشد که به منظور استفاده از ارزش آنها و یا پول اضافی در تجارت باشد و در عملیات تجاری از آنها استفاده نمی شود.
تشخیص دارایی ها و دارایی های خالص:
معنی کل دارایی ها در معادله حسابداری تحت عنوان کل بدهی ها و حقوق صاحبان سهام منعکس می شود. در حقیقت دارایی خالص اصطلاحی برای بیان تفاوت بین کل دارایی و بدهی های یک سازمان است.
در نتیجه می توان گفت که دارایی های خالص و حقوق صاحبان سهام تقریبا یکسان هستند یعنی هر دو نشان دهنده تفاوت بین کل دارایی ها و کل بدهی ها هستند.
کل دارایی = کل بدهی + حقوق صاحبان سهام
دارایی خالص = کل دارایی – کل بدهی
پرسش و پاسخ متداول در مورد انواع دارایی در حسابداری:
دارایی در حسابداری چه چیزی می باشد؟
دارای در حسابداری در واقع، یک منبعی است که دارای ارزش می باشد و در اختیار فرد، سازمان و یا نهاد خاصی قرار می گیرد.
انواع دارایی در حسابداری چه چیزهایی می باشد؟
انواع دارایی در حسابداری شامل: دارایی جاری، دارایی ثایت، دارایی فیزیکی، دارایی انتزاعی و نامشهود، دارایی عملیاتی و دارایی غیر عملیاتی می باشد.
آیا دارایی ها در حسابداری دارای ویژگی خاصی می باشند؟
بله دارایی تقسیم بندی بر اساس نحوه سرمایه گذاری ها در حسابداری شامل ویژگی های خاصی می باشند و به این شرح است، منابع: برای رسیدن به منافع اقتصادی از منابع استفاده می کنیم. مالکیت: مالکیتی است که می توان آن را به وجه نقد و یا معادل آن تبدیل کرد. ارزش اقتصادی: این دارایی دارای ارزش اقتصادی همراه با فروش و یا معاوضه می باشد.
قابلیت دارایی ها در حسابداری چیست؟
قابلیت دارایی ها بر این اساس است که می توان آن ها را بر اساس فیزیکی بودن آن، راحتی تبدیل به پول آن و استفاده عملیاتی از آن می باشد.
دارایی های جاری و ثابت چیست؟
دارایی ها بر اساس قابلیت نقد شدن به دارای های جاری و دارایی های ثابت تقسیم می شوند.
دارایی های جاری کدام دارایی ها می باشد؟
دارایی های جاری مانند اوراق بهادار، سرمایه گذاری های کوتاه مدت، سهام موجود، سپرده های ثابت، درآمدهای حساب شده، بدهی بدهکاران، قبض های دریافتی، هزینه های پیش پرداخت شده و مانده های بانکی می باشند که به راحتی قابلیت تبدیل شدن به وجه نقد را دارا می باشند. ولی توجه داشته باشید که این دارایی ها نسبت به دارایی های ثابت طول عمر کوتاه تری دارند.
دارایی های ثابت کدام دارایی ها می باشد؟
دارایی های ثابت دارای ماهیت ثابت می باشند و مانند زمین، ساختمان، ماشین آلات، کارخانه و تجهیزات موجود قابلیت تبدیل به وجه نقد را ندارند. این دارایی ها با گذشت زمان هم دچار استهلاک می شوند.
آیا تمام دارایی های ثابت دارای استهلاک می باشند؟
خیر، برخی از دارایی های ثابت مانند زمین مستهلک نمی شوند و در اثر استفاده از بین نمی روند.
دارایی های نقصان پذیر، کدام دسته از دارایی ها می باشند؟
این دارایی ها مانند جنگل، معادن و ذخایر طبیعی بر اثر استخراج و استفاده تمام می شوند و تبدیل به موجودی مواد و یا کالا می شود.
دارایی های نامشهود کدام دسته از دارایی ها می باشند؟
این دارایی ها مانند سرقفلی، حق ثبت اختراع، برندها و علائم تجاری قابل مشاهده نیستند و وجود فیزیکی ندارند.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله حسابداری تعهدی را به شما پیشنهاد می کنیم.
بهترین تقسیم بندی بر اساس نحوه سرمایه گذاری و پرسودترین صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت کدام است؟
صندوق درآمد ثابت یکی از بهترین سرمایه گذاری ها برای کاهش ریسک سرمایه و افزایش سود آن نسبت به سپرده‌های بانکی معمول است که به تازگی مورد توجه و استقبال مردم قرار گرفته است.
در این مقاله صندوقهای درآمد ثابت را شناخته، سود و ریسک محتمل این صندوق‌ها را بررسی می‌کنیم.
بهترین صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت
صندوقهای سرمایه گذاری چیست؟
صندوق سرمایه گذاری به‌عنوان یکی از کاراترین گزینه‌های سرمایه گذاری غیرمستقیم در بورس به‌حساب می‌آید. این صندوق‌ها برای افرادی مناسبند که از دانش کافی برای سرمایه‌گذاری برخوردار نیستند یا به دلیل مشغله کاری، امکان تحلیل و بررسی بازار را ندارند. صندوقهای سرمایه‌گذاری دارایی‌های خود را در بازارهای مختلفی مانند بورس، طلا، اوراق بدهی، سپرده بانکی و… سرمایه‌گذاری می‌کنند. بنابراین سرمایه‌گذاری در صندوق برای علاقه‌مندان، با هر درجه از ریسک‌پذیری ممکن است.
صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت چیست؟
صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت یکی از انواع صندوقهای مشترک می‌باشد که با حداقل ریسک، سرمایه گذاری پرسودی را نصیب سرمایه‌گذاران می‌کند و اشخاصی که در صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت سرمایه گذاری می‌کنند افراد ریسک گریزی هستند که می‌خواهند سود قابل قبولی هم به دست بیاورند.
صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت چه ویژگی‌هایی دارد؟
قابلیت نقدشوندگی بالا، ضامن نقدشوندگی ، سود تضمینی، امکان سرمایه گذاری با حداقل سرمایه و ریسک پایین از جمله ویژگی‌های بهترین صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت می‌باشد که در ادامه به شرح کامل آن می‌پردازیم.
در صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت به دلیل اینکه ریسک حداقل است ۷۰%-۹۰% از دارایی‌های صندوق را در گواهی سپرده بانکی، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می‌کنند.
با توجه به صلاح دید مدیر صندوق باقیمانده دارایی صندوق در بازار سرمایه که پرریسک است، سرمایه گذاری خواهد شد. به طور معمول صندوق با درآمد ثابت حداقل سود تضمین شده خواهد داشت. اینکه چرا افراد در بورس ضرر می‌کنند دلایل متعددی دارد اما شما می‌توانید با انتخاب صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت ریسک سرمایه گذاری خود را به حداقل برسانید.
صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت در مدت زمان تعیین شده به سرمایه گذاران خود سود پرداخت می‌نمایند.
یکی از مهمترین مزیت صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت می‌توان به قابلیت نقد شوندگی بالای آنها اشاره کرد نکته قابل توجه اینکه اکثر این صندوق‌ها یک رکن به نام ضامن نقد شوندگی دارند که معمولاً این نهاد یک نهاد مالی معتبر می‌باشد که این ضمانت موجود باعث می‌شود تا سرمایه گذاران با آرامش بیشتری سرمایه گذاری کنند.
انواع صندوقهای سرمایه گذاری درآمد ثابت کدام است؟
برای رسیدن به جواب سوال انواع صندوقهای سرمایه گذاری ثابت کدام است؟ انواع سرمایه گذاری درآمد ثابت کدام است؟ درآمد از بورس به صورت ثابت چگونه است؟ اول باید بدانیم که صندوقهای درآمد ثابت به دو دسته تقسیم می‌شوند:
۱- صندوق درآمد ثابت با تقسیم سود: در این نوع از صندوقهای درآمد ثابت در زمان‌هایی مشخص از هر ماه مبلغی به حساب سهامداران به عنوان سود توزیع می‌شود که صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت کمند از این نوع می‌باشد.
۲- صندوق درآمد ثابت بدون تقسیم سود: این نوع از صندوقهای درآمد ثابت تقسیم سود ندارند و سهامداران از تفاوت قیمت صدور و ابطال آن منتفع می‌شوند.
صندوقهای سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت چه مزایایی دارند؟
۱ - مدیریت حرفه‌ای
تیم‌های تحلیلگر و مدیران صندوقهای سرمایه گذاری، با داشتن اطلاعات و دانش تخصصی و رصد پیوسته اخبار، مناسب‌ترین اوراق را یافته و با خرید و فروش به موقع، در جهت افزایش عملکرد صندوق و سود سرمایه‌گذاران تلاش می‌کنند.
۲ - نقدشوندگی بالا
خرید و فروش آسان واحدهای صندوقهای سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت یکی دیگر از مزیت‌های سرمایه‌گذاری در صندوق درآمد ثابت به حساب می‌آید. سرمایه‌گذاران در این صندوق‌ها در هر روزی از ماه می‌توانند واحدهای خود را خرید و فروش نمایند.
۳ - نحوه پرداخت سود
بین صندوقهای درآمد ثابت، از نظر پرداخت سود دو دسته اصلی وجود دارد:
با پرداخت سود دوره‌ای و بدون پرداخت سود دوره‌ای
در دسته اول، با توجه به اساسنامه صندوق درآمد ثابت، درصدی از سود در بازه‌های زمانی مشخص به حساب سرمایه‌گذار واریز می‌شود.
در دسته دوم، سرمایه‌گذاران از افزایش قیمت واحدهای صندوق سود کسب می‌کنند.
قابل ذکر است که همه صندوقهای درآمد ثابت سود روزشمار داشته و نیازی به امضای قرار داد و دوره نگهداری ندارند.
۴ - مطمئن و قابل اعتماد و دارای ریسک حداقلی
نکته‌ی دیگری که درباره‌ی صندوقهای سرمایه گذاری با درآمد ثابت اهمیت ویژه‌ای دارد و بر اساس قوانین بازار سرمایه در اساسنامه‌ی صندوق درآمد ثابت نیز گنجانده می‌شود این است که همواره حداقل ۷۰ تا ۹۰ درصد دارایی تحت مدیریت این صندوق‌ها در گواهی سپرده بانکی، اوراق مشارکت دولتی یا اسناد خزانه اسلامی سرمایه گذاری می‌شود که اصل و سود همه‌ی این موارد توسط دولت یا بانک مرکزی تضمین شده است و در چنین شرایطی ریسک زیان یا از بین رفتن دارایی سرمایه گذاران به حداقل ممکن می‌رسد.
۵ - بازدهی بالاتر از سپرده گذاری در بانک
شاید در نگاه اول کمی عجیب به نظر برسد اما تجربه نشان می‌دهد سود صندوقهای سرمایه گذاری درآمد ثابت همیشه بیشتر از نرخ بازدهی سپرده گذاری در بانک است
البته قابل ذکر است که بالاترین نرخ سود صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت بستگی به دارایی و بازده بازار سرمایه دارد.
سرمایه گذاری در بانک بهتر است یا صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت؟
سرمایه گذاری در بانک بهتر است یا صندوق درآمد ثابت؟ همانطور که گفتیم صندوق درآمد ثابت مزایای زیادی نسبت به سپرده‌های بانکی معمول در کشور ما دارد.
مهمترین مزیت صندوقهای درآمد ثابت، سود بالاتر از سپرده‌های بانکی است. کمند، صندوق درآمد ثابت گروه مالی کاریزما در یک سال گذشته ۲۰.۵۹ درصد سود روزشمار محقق و به سرمایه گذاران پرداخت کرده است درحالی که در زمان مشابه سود سپرده بانکی ۱۸% بوده است.
از دیگر مزایای صندوقهای درآمد ثابت، سود روزشمار آن هاست. شما با خرید واحدهای صندوق درآمد ثابت کارا، می‌توانید به صورت روزانه کسب سود کرده و هر زمان که مایل باشید اقدام به فروش واحدهای خود کنید.
مزیت‌های دیگر صندوقهای درآمد ثابت تضمین سود، نبود مالیات بر سرمایه اشخاص حقوقی (برخلاف سپرده‌های بانکی) و قابلیت نقدشوندگی و نبود قوانین سختگیرانه مانند نرخ شکست
سودآورترین سرمایه گذاری درآمد ثابت کدام است؟
بالاترین سود صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت با توجه به ترکیب دارایی و عملکرد صندوق و بازار بورس تعیین می‌شود. بازدهی صندوق‌ها متفاوت بوده و می‌توانند عملکردهای مختلفی را در بازه‌های زمانی ثبت کنند.
صندوق سهامی بهتر است یا صندوق ثابت؟
ترکیب دارایی صندوقهای سهامی، با توجه به درصد بالای سهام، ریسک بیشتری داشته و مناسب افرادی که خواهان پذیرش ریسک کمی هستند نیست . هم چنین برخلاف صندوقهای درآمد ثابت، صندوقهای سهامی تضمین سود نداشته و ممکن است اصل پول را متوجه ضرر کنند.
نرخ سود صندوقهای سرمایه گذاری ثابت چقدر است؟
نرخ سود صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت با توجه به نوع صندوق و ترکیب دارایی آنها متغیر است اما این صندوق‌ها بیش از سپرده بانکی سود محقق می‌کنند.
حداقل سرمایه گذاری در بورس در صندوق درآمد ثابت چقدر است؟
امکان سرمایه گذاری در صندوق درآمد ثابت با حداقل خرید ۱ واحد ( در حال حاضر حدود ۱۰۰ هزار تومان) وجود دارد.
پذیره نویسی صندوق شاخصی مفید با نماد «آرام»
پذیره نویسی صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله (ETF) «آرام»، جهت توسعه سبد محصول صندوقهای سرمایه‌گذاری مفید هفته آینده انجام خواهد شد.
سبدگردان مفید ۱۱ صندوق سرمایه‌گذاری اعم از سهامی، مختلط و درآمد ثابت را تحت مدیریت دارد. صندوق «آرام» دوازدهمین صندوق سرمایه‌گذاری و نخستین صندوق شاخصی (Index fund) این مجموعه خواهد بود که جهت توسعه افزایش تنوع سبد صندوقهای سرمایه‌گذاری مفید برای کاربران بازار سرمایه وارد بازار خواهد شد.
شروع به کار صندوق شاخصی آرام از اوایل هفته آینده خواهد بود و با حداقل مبلغ ۵۰۰ هزار تومان می‌توان در این صندوق سرمایه‌گذاری کرد.
متقاضیان برای مطلع شدن از اطلاعات بیشتر درباره این پذیره‌نویسی می‌توانند با مراجعه به مطلب "صندوق شاخصی آرام" در سامانه آموزش مفید از جزئیات نحوه سرمایه‌گذاری در این صندوق مطلع شوند.
میزان بازدهی و نحوه سرمایه‌گذاری در صندوق شاخصی «آرام»
هدف صندوق شاخصی (Index fund) آرام تشکیل پرتفوی‌ای متناسب با شاخص کل بورس است تا بتواند بازدهی مشابه با آن را به دست بیاورد. و پیش بینی می‌شود این صندوق، متناسب با عملکرد شاخص کل بورس یا حتی بالاتر بازدهی داشته باشد.
علاوه بر این، صندوق شاخصی آرام از نظر نحوه سرمایه‌گذاری، صندوق ETF یا قابل معامله است و سرمایه‌گذاران می‌توانند واحدهای آن را به صورت آنلاین از طریق سامانه‌های معاملاتی تمامی کارگزاری‌ها خرید و فروش کنند.
صندوقهای سرمایه‌گذاری، راهکاری برای فعالیت غیرمستقیم در بورس
صندوقهای سرمایه‌گذاری نهادهایی مالی هستند که توسط تیمی از کارشناسان با تجربه بازار سرمایه مدیریت می‌شوند. تحلیلگران این صندوق‌ها به طور پیوسته بازار سرمایه را زیر نظر گرفته و متناسب با نوعی که آن صندوق دارد، وجوه تحت مدیریت خود را در ترکیبی از دارایی‌های مختلف نظیر سهام، اوراق درآمد ثابت و . سرمایه گذاری می‌کنند. از جمله مزایای صندوقهای سرمایه‌گذاری می‌توان به عدم نیاز به صرف زمان و داشتن دانش تخصصی بازار، امکان سرمایه‌گذاری با مبلغ کم و مدیریت ریسک مناسب اشاره کرد.
صندوقهای سرمایه گذاری را می‌توان در نگاه کلی بر اساس نوع سرمایه گذاری و نیز نحوه سرمایه گذاری تقسیم‌بندی کرد؛ از نظر نوع سرمایه‌گذاری و نحوه تملک دارایی صندوق‌ها به سهامی، درآمد ثابت، مختلط، شاخصی و طلا تقسیم می‌شوند. هر کدام از این صندوق‌ها از نظر نحوه سرمایه‌گذاری می‌تواند به صورت صدور و ابطال و یا قابل معامله در سامانه‌های معاملاتی باشد که اصطلاحا به این صندوق‌ها ETF یا Exchange Traded Fund می‌گویند.
- مختصات سود در هلدینگهای بورسی
- چهار رکورد بورس ۱۴۰۰
- تصویب صورت‌های مالی سال ۹۹ شرکت سرمایه‌گذاری دستاورد دی
- حضور ۷۴ درصدی سرمایه‌گذاری‌ها در صف فروش
- عرضه ۷۹درصدی سرمایه‌گذاری‌ها
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.
انواع دارایی در حسابداری
در حسابداری، دارایی های زیادی وجود دارند که هر کدام از آنها دارای خصوصیت و ویژگی های مخصوصی می باشد و بنا به کاربرد آن مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع می توان اظهار داشت که دارایی یک نوع منبع است که دارای ارزش اقتصادی می باشد و در اختیار فرد، سازمان و یا نهاد ها قرار دارد.
انواع دارایی در حسابداری:
به منبعی می گویند که توسط شرکت کنترل می شود و نتیجه رویداد های مالی قبل است که انتظار می رود مزایای اقتصادی شرکت را به جریان بیندازد.
انواع دارایی ها:
- دارایی جاری
- دارایی ثابت
- دارایی فیزیکی
- دارایی انتزاعی (نا مشهود)
- دارایی عملیاتی
- دارایی غیر عملیاتی
ویژگی های دارایی ها:
هر دارایی، دارای سه ویژگی است که شامل موارد زیر می شود:
- منابع: منابعی هستند که می توانند برای رسیدن به منافع اقتصادی از آنها استفاده شود.
- مالکیت: مالکیتی را نشان می دهد که می تواند در نهایت به وجه نقد و یا معادل آن تبدیل گردد.
- ارزش اقتصادی: دارای ارزش اقتصادی هستند و می توانند معاوضه یا فروخته شوند.
به طور کلی، دارایی ها از سه دیدگاه مختلف دسته بندی می شوند که عبارتند از:
- وجود فیزیکی: بر مبنای موجود بودن فیزیکی دارایی
- قابلیت تبدیل: بر اساس میزان ساده بودن تبدیل آن به پول نقد
- کاربرد: بر اساس استفاده عملیاتی از دارایی در سازمان
تقسیم بندی انواع دارایی:
دارایی ها به انواع زیر تقسیم می شوند.
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت همگرایی:
یکی از روش های طبقه بندی دارایی ها، دارا بودن قابلیت نقدشوندگی می باشد. بر این اساس تمامی دارایی ها به دارایی های جاری و دارایی های ثابت طبقه بندی می شوند.
دارایی های جاری:
دارایی های جاری به دارایی هایی گفته می شود که به آسانی قابل تبدیل به وجه نقد هستند، مانند:
- سهام موجودی در بازار های کوتاه مدت
- سپرده های ثابت
- درآمد های حساب شده
- مانده های بانکی
- بدهی بدهکاران
- قبض های دریافتی
- هزینه های پیش پرداخت شده
این نوع دارایی ها نسبت به دارایی های ثابت طول عمر کوتاه تری دارند و به عنوان دارایی های نقدی نیز از آنها یاد می شود.
دارایی های ثابت:
این نوع از دارایی ها، از نظر این که ماهیت ثابتی دارند قابلیت تبدیل به وجه نقد را ندارند و برای فروش دارایی های ثابت نیاز به طی شدن روال عادی و گذشت زمان طولانی مدت دارد مانند:
- زمین
- ساختمان
- ماشین آلات
- کارخانه
- تجهیزات موجود
از دارایی های ثابت با عنوان هایی مانند دارایی غیر جاری، دارایی بلند و دارایی های سخت نیز یاد می شود همچنین باید بدانید که ارزش دارایی های ثابت با گذشت زمان کاهش یافته و دچار استهلاک می شود.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله صکوک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
انواع دارایی در حسابداری
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر مبنای وجود فیزیکی:
طبقه بندی دیگر دارایی ها بر اساس قابلیت دیده شدن آنها می باشد. طبق این دسته بندی، دارایی ها به دو دسته دارایی مشهود (ملموس) و دارایی نامشهود تقسیم می شوند.
دارایی های مشهود (ملموس):
دارایی های مشهود، به دارایی هایی می گویند که دارای موجودیت عینی می باشند و در عملیات واحد تجاری به طور موثر از آنها استفاده می شود.
این نوع از دارایی، تحت عنوان های زیر در ترازنامه طبقه بندی می گردد:
- دارایی های مشهود بلند مدت
- دارایی های سرمایه ای
- دارایی های ثابت و یا اموال
- ماشین آلات و تجهیزات
این گروه از دارایی ها به دسته های زیر تقسیم می شوند:
دارایی های استهلاک پذیر:
به دارایی هایی که دارای عمر اقتصادی معین و محدودی می باشند دارایی های استهلاک پذیر می گویند که طی عمر برآوردی خودشان مستهلک می شوند.
دارایی های استهلاک ناپذیر:
دارایی های استهلاک ناپذیر به دارایی های با عمر نا محدودی گفته می شود که در اثر استفاده تحلیل نمی روند مثل زمین.
دارایی های نقصان پذیر:
دارایی هایی هستند که بر اثر استخراج تهی می شوند و به موجودی مواد یا کالا تبدیل می شوند. از جمله: جنگل ها، معادن و ذخایر طبیعی است که در ترازنامه در گروهی جدا به عنوان معادن و ذخایر طبقه بندی می شوند.
نکته: عمر طولانی، منابع آتی قابل اندازه گیری و استفاده در روال عادی عملیات سه ویژگی مهم دارایی های ثابت مشهود می باشد.
دارایی های نامشهود:
دارایی های نامشهود به دارایی هایی می گویند که از نظر فیزیکی قابل مشاهده نیستند. برخی از نمونه های دارایی های نامشهود عبارتند از:
این موارد به عنوان دارایی های ثابت نیز در نظر گرفته می شوند زیرا صاحبان مشاغل سود های شرکت را به کمک دارایی های نا مشهود به دست می آورند.
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر اساس نوع استفاده از دارایی:تقسیم بندی بر اساس نحوه سرمایه گذاری
بر اساس این نوع از طبقه بندی، دارایی ها به دسته های عملیاتی و غیر عملیاتی تقسیم می گردند که مبتنی بر استفاده از دارایی ها به منظور انجام عملیات تجاری است.
دارایی های عملیاتی:
دارایی هایی که عمدتا برای مشاغل روزانه مورد استفاده قرار می گیرند معمولا در دسته دارایی های عملیاتی قرار می گیرند و سایر دارایی هایی که در بهره برداری از آنها استفاده نمی شود به عنوان دارایی های غیر عملیاتی شناخته می شوند.
دارایی های عملیاتی شامل:
- پول نقد
- مانده های حساب بانکی
- موجودی
- کارخانه
- تجهیزات
دارایی های غیر عملی (عملیاتی):
تمامی دارایی هایی که فاقد فعالیت های تجاری روزانه هستد را دارایی های غیر عملیاتی می گویند که به منظور ایجاد مشاغل و نیاز های آینده ضروری هستند و به عنوان دارایی غیر عملی نیز شناخته می شود.
بنابراین دارایی غیر عملیاتی می تواند شامل برخی از املاک و مستغلات خریداری شده باشد که به منظور استفاده از ارزش آنها و یا پول اضافی در تجارت باشد و در عملیات تجاری از آنها استفاده نمی شود.
تشخیص دارایی ها و دارایی های خالص:
معنی کل دارایی ها در معادله حسابداری تحت عنوان کل بدهی ها و حقوق صاحبان سهام منعکس می شود. در حقیقت دارایی خالص اصطلاحی برای بیان تفاوت بین کل دارایی و بدهی های یک سازمان است.
در نتیجه می توان گفت که دارایی های خالص و حقوق صاحبان سهام تقریبا یکسان هستند یعنی هر دو نشان دهنده تفاوت بین کل دارایی ها و کل بدهی ها هستند.
کل دارایی = کل بدهی + حقوق صاحبان سهام
دارایی خالص = کل دارایی – کل بدهی
پرسش و پاسخ متداول در مورد انواع دارایی در حسابداری:
دارایی در حسابداری چه چیزی می باشد؟
دارای در حسابداری در واقع، یک منبعی است که دارای ارزش می باشد و در اختیار فرد، سازمان و یا نهاد خاصی قرار می گیرد.
انواع دارایی در حسابداری چه چیزهایی می باشد؟
انواع دارایی در حسابداری شامل: دارایی جاری، دارایی ثایت، دارایی فیزیکی، دارایی انتزاعی و نامشهود، دارایی عملیاتی و دارایی غیر عملیاتی می باشد.
آیا دارایی ها در حسابداری دارای ویژگی خاصی می باشند؟
بله دارایی ها در حسابداری شامل ویژگی های خاصی می باشند و به این شرح است، منابع: برای رسیدن به منافع اقتصادی از منابع استفاده می کنیم. مالکیت: مالکیتی است که می توان آن را به وجه نقد و یا معادل آن تبدیل کرد. ارزش اقتصادی: این دارایی دارای ارزش اقتصادی همراه با فروش و یا معاوضه می باشد.
قابلیت دارایی ها در حسابداری چیست؟
قابلیت دارایی ها بر این اساس است که می توان آن ها را بر اساس فیزیکی بودن آن، راحتی تبدیل به پول آن و استفاده عملیاتی از آن می باشد.
دارایی های جاری و ثابت چیست؟
دارایی ها بر اساس قابلیت نقد شدن به دارای های جاری و دارایی های ثابت تقسیم می شوند.
دارایی های جاری کدام دارایی ها می باشد؟
دارایی های جاری مانند اوراق بهادار، سرمایه گذاری های کوتاه مدت، سهام موجود، سپرده های ثابت، درآمدهای حساب شده، بدهی بدهکاران، قبض های دریافتی، هزینه های پیش پرداخت شده و مانده های بانکی می باشند که به راحتی قابلیت تبدیل شدن به وجه نقد را دارا می باشند. ولی توجه داشته باشید که این دارایی ها نسبت به دارایی های ثابت طول عمر کوتاه تری دارند.
دارایی های ثابت کدام دارایی ها می باشد؟
دارایی های ثابت دارای ماهیت ثابت می باشند و مانند زمین، ساختمان، ماشین آلات، کارخانه و تجهیزات موجود قابلیت تبدیل به وجه نقد را ندارند. این دارایی ها با گذشت زمان هم دچار استهلاک می شوند.
آیا تمام دارایی های ثابت دارای استهلاک می باشند؟
خیر، برخی از دارایی های ثابت مانند زمین مستهلک نمی شوند و در اثر استفاده از بین نمی روند.
دارایی های نقصان پذیر، کدام دسته از دارایی ها می باشند؟
این دارایی ها مانند جنگل، معادن و ذخایر طبیعی بر اثر استخراج و استفاده تمام می شوند و تبدیل به موجودی مواد و یا کالا می شود.
دارایی های نامشهود کدام دسته از دارایی ها می باشند؟
این دارایی ها مانند سرقفلی، حق ثبت اختراع، برندها و علائم تجاری قابل مشاهده نیستند و وجود فیزیکی ندارند.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله حسابداری تعهدی را به شما پیشنهاد می کنیم.
دیدگاه شما